سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 209

به نام خدا

سلام استاد عزیزم و سلام مریم خانم نازنین

سلام دوستان خوب خدا

جاده ای که توش رفتین خیلی رویایی بود

از بالای کوه یک منظره ی فوق العاده ای رو داشت نشون میداد

خیلی حسش قشنگه

من اصلاً نمیدونستم که توی کشور آمریکا یک ایالتی هست که فقط کوهستانی هستش که به لطف فیلم گرفتن های شما اینم فهمیدم

وقتی اول ویدئو این جاده ای که شما ازش داشتین فیلم میگرفتین رو دیدم یاد سفر کاملاً هدایتی خودم افتادم که رفته بودم ، در اصل به سمتش کشیده شده

یعنی واقعاً هدایت الله بود که من به سفر برم

سفری پر از زیبایی

چون اصلاً یا یک دقیقه قبلش هم من روحم هم خبر نداشت که قراره وسایل هامو از تو خونه جمع کنم و بزنیم به دل جاده

این همون چیزیه که خداوند از بی نهایت طریق هدایت میکنه

اون جاده ی کوهستانی پر از سرسبزی و دشت های رویایی که آدم دیوانه می‌شد از این همه زیبایی که خداوند خلق کرده بود وقتی با چشمان خودم توی جاده ای که در مسیرش قرار گرفته بودیم میدیدم واقعاً فقط میگفت خدایا شکرت

انگار یک بوم نقاشی بود که خدا روش نقاشی کشیده بود

حتی بهتر از یک نقاشی

در شب حرکت کرده بودیم و من از ساعت 6 صبح همون شبی که می‌خواستیم حرکت کنیم بیدار شده بودم تا مثل همیشه روی کاری بهش علاقه دارم کار کنم

بابت همین وقتی توی ماشین بودم واقعاً چشمام که هیچی بدنم رو به زور داشتم نگه می‌داشتم که نخوابم

چون دوست نداشتم این لطف و محبتی که خداوند در حقم کرده بود رو با خوابیدن توی ماشین و ندیدن زیبایی هاش از دست بدم یا نمیدونم دوست با دیدن و تحسین کردن زیبایی هایی که توی سفرم ایجاد شده بود یه صورت عملی ازش سپاسگزاری کنم

جوری توی مسیر مسافرتم خودم رو نگه می‌داشتم

جوری به زیبایی ها توجه میکردم و تحسینشان میکردم که انگار آخرین لحظات عمرم هست و فقط میخوام این لحظات باقی مانده از عمرم رو لذت ببرم

دیگه نخوام نگران آینده باشم

دیگه نخوام به خدا بگم ، پس کی نوبت من میشه؟

دیگه نخوان به خدا بگم پس کی به خواسته هام میرسم؟

باید یاد بگیرم لذت ببرم از زندگیم ، از اینکه توی مسیر علاقه ام دارم کار میکنم خداروشکر کنم مثل همیشه و لذتش رو ببرم

الان بیشتر از یکسال که من گذر زمان رو واقعاً متوجه نمیشم

اصلاً متوجه نمیشم که الان وقت خوابم هست بخاطر اینکه بیشتر از یکساله که خداوند من رو به مسیر علاقه ام هدایت کرده خدایاشکرت

نمیدونم چرا هر موقع میخوام کامنت بنویسم یک احساس عجیبی میگیرم

وقتی رسیدیم به مقصد مورد نظرمون سر از پا نمی‌شناختم فقط میخواستم لذت ببرم فقط میخواستم تجربه کنم

پاهامو کردم توی آب دریا

گفتم خدایا این همون چیزیه که من توی سریال سفر به دور آمریکا و از همه بیشتر توی یوتیوب دیده بودم ، در حالی که الان من اینجام و خودم دارم شبیه اون سواحلی که توی یوتیوب میدیدم و تحسین میکردم دارم تجره شون میکنم

استاد عزیز طبیعتی که رفتین بینظیر بود ، دریاچه ای که آرام و آهسته آبی که داشت در حال حرکت بود

میتونستم بفهمم که چقدر این طبیعت به آدم آرامش میده

چقدر سخاوتمندانه زیبایی هاشو به رُخ میکشه

استاد عباسمنش وفتی گوشت ها را روی سبد چرخدار فروشگاه والمارات گذاشتن جوری با ذوق و شوق گفتن بَه بَه که انگار برای اولین بار بود که میخواستن گوشت بخرن و بخورن

و این یعنی اینکه باید همیشه از اعماق وجودم بابت تک تک نعمت هایی که دارم همینقدر ذوق کنم حتی اگر با ظاهر تکراری باشه

چون این یعنی توحید عملی

این یعنی سپاسگزاری کردن در عمل

اوت آقای محترمی که پشت ماشینش نشسته بود و داشت گیتار می‌نواخت معلومه چقدر به گیتار علاقه داشته که حتی در مسافرتش توی پارکینگ والمارت دوست داشته گیتار بزنه و برای خودش حال کنه ، این همون عشقیه که الان من توی مسیر علاقه ام هستم دارم تجربه میکنم

تا خودتون توی مسیرش قرار نگیرید اصلاً نمی فهمید که من دارم در مورد چه عشق و علاقه صحبت میکنم

واقعاً اون کاری رو که بهش علاقه داشته باشی اگر اینقدر شجاع و با ایمان باشی که واردش بشی و یادش بگیری

اون موقع دیگه زمان و مکان برات مهم نیست فقط دوست داری اون کاری رو که عاشقشی انجام بدی

من الان میتونم بفهمم که این مرد گیتاریست ما چرا توی پارکینگ فروشگاه والمارت بلند شده گیتارشو برداشته و شروع کرده به نواختن

چون این عشقه که تو رو میکشونه

چقدر مرد خوشتیپ و با حالی هم بود ، صداش هم خیلی قشنگ بود واقعاً دمش گرم

مرسی استاد ، مرسی بابت این سفر فوق العاده