سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 212 - صفحه 5

سلام به همه دوستان عزیزم و اساتید نازنینم .

خیلی ازتون ممنون و سپاسگزار و قدردانم که اگاهیها و زیباییهارو به اشتراک میذارید . از همه دوستان توحیدی و لایقم هم سپاسگزارم که با نوشتن کامنتهاشون انقدر باعث گشایش قلب و روحمون میشن .

استاد جان قلبم شاد شد از دیدن این قسمت. صبح توی تمرین ستاره قطبیم از خدا خواستم که خدایا بهم صحنه های زیبا نشون بده . و واقعا لذت بردم از دیدن اینهمه زیبایی. داشتم فکر میکردم که تو اگر هیچی هم نداشته باشی و از هیچی تو زندگیت رضایت نداشته باشی اما فقط سعی کنی با دقت سفرنامه رو ببینی و تحسین کنی و ذوق کنی و کامنت بخونی واقعا هدایت میشی .

چند روز پیش یهو به خودم گفتم من اینهمه دارم واقعا تمرین میکنم و تلاش میکنم برای بهبود، اما یه سری نشتی های انرژی هم هستن که واقعا نمیتونم از زندگیم حذفشون کنم . واقعا نمیدونم چیکار کنم .

بعدش یهو ناامید شدم . چون تو اون لحظه داشتم روی خودم حساب باز میکردم که من باید یه کاری کنم . خب منم دارم تمام تلاشمو میکنم واقعا اما دیگه راهی به ذهنم نمیرسید .

وقتی داشتم قرآن میخوندم یک جمله ش دنیای منو عوض کرد. خدا اینطوری با اون جمله ش هدایتم کرد که ” حتی اگر توی شرایطی هستی که نمیتونی تغییرش بدی و بار روی دوشت سنگینه خداست که میتونه همراهیت کنه . اونه که مراقبته . قدرت دست اونه. نگران نباش ” اخ اخ انقدر قلبم آروم شد . بهش گفتم خدایا من غیر تو واااقعا ندارم کسیو . تو پناهم باش . تو همراهم باش . تو بهم کمک کن . من هیچ جوره توان تغییر شرایطو ندارم . تو بهم بگو و راهو نشون بده تا خودمو تغییر بدم تا شرایط تغییر کنه. تا دیدم تغییر کنه.

تااینکه صبح شد و به طور کلییی روزمو شگفت انگیز کرد. خیلی دلم میخواست بریم بیرون به قصد تفریح‌. یک هفته کار داشتم و واقعا خسته شده بودم و چون دیروز 25 م بود و سالگرد شروع داستانهای سال پیش، همسرم گفت که ممکنه شهر شلوغ بشه و اون تفرجگاهی که قراره بریمو ببندن . منم گفتم اوکی . اشکالی نداره نریم. یکساعت بعدش داشتم فکر میکردم که چطوری میتونم امروزمو قشنگتر کنم درحالی که نمیتونیم بریم بیرون !(حالا همه چیزو هم آماده کرده بودم که بریم بیرون .حتی وقتی همسرم گفت نمیتونیم بریم و من گفتم اوکی ! غذارو هم آماده کردم و گذاشتم توی سبد )

تااینکه خداوند روزمو تغییر داد. من به وضوح در هرلحظه دیدمش. عشقم اومد گفت غزل بیخیال پلیس و این داستانا . بیا بریم. گفتم کجا ؟ گفت هرجا تو بگی. حالا اونجا که میخواستیم بریم اسمش عینالی بود و برای اولین بار بود و من تو گوگل مپ عکساشو دیده بودم و دیدم خیلی سرسبز نیست.ولی قرار بود بریم یه جای جدید رو تجربه کنیم. وقتی همسرم‌گفت هرجا تو بگی؛ گفتم یه جای سرسبز ؛) مثل شاه‌گلی:))

گفت پس اول میریم عینالی بعدشم میریم شاه گلی بعد شم میریم اون بالای عمارتش میشینیم بستنی میخوریم .خوبه؟

حالا نوشتن اینهنه جزئیاتم اهمیت نداره ها اما من یه مدتی با یه دوست صحبت میکردم که داشت رو روابطش کار میکرد و قصدش ازدواج بود. هربار میگفتم بیا برات از روابط خوبم بگم و تو برای خودت تصویرسازی کن. دقیقا بعد چند وقت تونست یک رابطه عالیو خلق کنه . بعدا بهم میگفت همه چیزهایی که تو میگفتی و من تحسین و تجسم میکردم رو دارم تجربه میکنم. برا همین دلم گفت بنویسم‌

وقتی رفتیم عینالی ماشینو پارک کردیم گفتیم بریم یه دور بزنیم ببینیم چه خبره . من همینطوری و بدون نیت خاصی گفتم اینجا تلکابینم داره. (به این خاطر میگم بدون نیت خاصی ، چون من بچه که بودم انقدر درخواست میکردم و با نیت خاصی صحبت میکردم مامان و بابام میگفتن اگر یبار نگی، برات میخریم :))) بعد نمیگفتم نمیخریدن اون آخر آخرا میگفتم پس چرا نخریدین ، میگفتن آه ببین . گفتی ! پس ایندفعه نمیخریم :)) یعنی یطوری یاد گرفتم که درخواست نکن . درخواستهاتو کم کن)

اما همسرم اینطوری نیست . کافیه یه کلمه از دهن من دربیاد . میره همون کارو با همون کیفیتی که لازمه انجام میده .

من یه کلمه گفتم تلکابینم داره . گفت پس بیا بریم سوار شیم . رفتیم سوار شدیم . باز من طبق بچگیم دیگه یه درخواست دیگه نمیتونستیم داشته باشیم(البته حق میدم به بابا و مامانم چون دیگه نمیتونستن هررچیزی که ما میگیم رو برامون فراهم کنن ‌ نهایتا نیازارو رفع میکردن و دیگه در ماه خرج خوراکمونو میدادن .وضع مالیمون متوسط بود. کارمند بودن. چیز خاصی نمیموند .به خاطر باورای اونموقع شون .به خاطر همین اگر ما میرفتیم سفر یا تفریح ، نهایتا یک چیز رو میتونستیم داشته باشیم و بخریم ‌ باید انتخاب میکردیم ‌) تو صف تلکابین که بودیم یه خانومی رو دیدیم که سوار کابینها میشه و به آدما میگه میخواید عکس بگیریم ازتون . بعد ازشون عکس میگرفت و وقتی تلکابین میرفت اون بالا ملت عکسهاشونو ازون بالا میگرفتن .

بعد من طبق عادت درخواستی نداشتم (دارم کار میکنم رو این موضوع هاا ولی انقدر قدرتمند و قدیمیه که کار میبره ) همسرم خود جوش گفت غزل دوست داری عکس بگیریم ؟ به نظرم بگیریم .. یادگاریه دیگه .

من تعجبببب ! چون اگر پدرم بود میگفت نههه بابا حالا خودمون با دوربین گوشی میگیریم حتما باید عکاس ازمون بگیره ؟؟

خلاصه وقتی نوبت ما شد و سوار کابین شدیم عکسم گرفتیم .

بعدش رفتیم اون بالا و دیدیم عکسا آماده چاپن با قیمت سر گردنه ! همسرم گفت عکسمون خوب شده بیا بدیم چاپش کنن :] درحالی که اگر من بودم اینکارو نمیکردم .

حالا توی تلکابین رفتارای بامزه ای دیدم از همسرم که

اگر پدر من بود :))) میگفت این جلف بازیاااا این مسخره بازیاااا ؟ چه معنایی داره ؟

من عاشق پدرمم . واااقعا عاشقشم . حسش برام مثل حس داشتن بچه ست ‌. قلبم روشن میشه وقتی میبینمش اما خب یه باورایی داره و محدود کننده ست واقعا ‌! چند روز پیش با دوستم باهم داشتیم ریشه یابی میکردیم باورای مخربمونو .. تا این که یه بحثی شد اون وسط و من از همسرم و خانواده ش گفتم . گفت چه تفاوت ی بین مدار قبلیت و این مدار هست .. تو چقدر خوب خلق کردی این رابطه رو با اون باورا و اون تجربه ها … اینو نوشتم ،چون دیشب داشتم یادآوری میکردم به خودم که چون تو یبار تونستی خلق کنی و اینهمه ام عالی خلق کردی ،پس بازم میتونی تو حوزه های دیگه خلق های بزرگ و بینظیر داشته باشی.

بعد تلکابین رفتیم روی بلندترین نقطه ایستادیم و کل شهرو دیدیم و از هواپیمایی که داشت به سمت فرودگاه میرفت فیلم گرفتیم.

حالا جالبه که من دیشبش داشتم فکر میکردم که من خیلی دوست دارم توی بامِ یه جایی زندگی کنم که تمام شهرو ببینم . وقتی سوار تلکابین شدیم تمام شهر زیر پامون بود . از روی کوههای قرمز رد شدیم . دریاچه رو دیدیم . ماشینا و آدمای کوچولو . یه عالمه آپارتمان که خدا به هممممشون هرروز روزی میده .

خیلی باشکوه بود .

وقتی برگشتیم غذامونو خوردیم و یکم عکس گرفتیم و همسرم گفت حالا بریم شاه گلی ؟

من عاااشق شاه گلی ام . اصلا الان که دارم مینویسم درباره ش قند تو دلم آب میشه . من همیشه با خودم میگفتم چه خوب میشه آدم توی تبریز یه خونه داشته باشه هرسال چند بار بیاد اونجا زندگی کنه.. خدا خواسته م رو براورده کرد و حالا من هربار که بخوام میتونم برم و عشق کنم و لذت ببرم

توی شاهگلی یه عالمه مسافر اومده بودن . قایقا تو دریاچه بودن ‌.واقعا خداوند ثروت رو درقالب مسافرا و آدمای دیگه جاری کرده بود .همسرم میگفت غزل فیلم بگیر ازین مسیر به نظرم. مگه فقط (استاد) عباسمنش میتونه از اونجاهایی که میره فیلم بگیره :))

یه عمارت هست در مرکز پارک شاهگلی که ویو فوق العاده ای داره شاه نشینش. رفتیم اونجا نشستیم و از دیدن اینهمه زیبایی صرف بینهایت لذت بردیم .

من داشتم فکر میکردم که خدایا ما میتونستیم همون بیرون یه بستنی ای یه نوشیدنی ای چیزی بخریم. ولی این عمارت ته ته زیبایی بود که تو مارو آرودی اینجا و تو این ویو نشستیم . عکس گرفتیم منظره بینظیر بیرونو با اون همه مسافر دیدیم .عشقو تجربه کردیم .

خدایا سپاسگزار بینهایت و همیشگی تو هستم من و بابت همین یه دونه نعمتت من نباید سر از سجده ی شکر بردارم ‌

وقتی این قسمت سفر رو دیدم دیدم ببین من خیلی از مناظر زیبایی که تجربه کردم: دیدن طبیعت و قدم زدن در اون ، تجربه هوای عالی و دیدن سرسبزی ، آب، تلکابین، فیلم گرفتن از هواپیما ، تجربه عشق بیس و پایه ش تو این قسمت هست.

شاهد اتفاقای زیباتر هم بودم .

یه خانواده ای کنار عمارت تکیه داده بودن به دریاچه و یه دختری داشت از یک پسر جوون عکس میگرفت . یهو پسره دستاشو باز کرد و به یکی دیگه از دخترای اون جمع اشاره کرد که بیا عکس بگیریم ‌. دختره با ذوق رفت تو بغلش و عکس گرفتن ‌ .. خیلی صحنه ی زیبایی بود .

وقتی داشتیم برمیگشتیم یه پسر و دختر جوون روی موتور در حال حرکت بودن دختره دستاشو حلقه کرده بود دور کمر پسره . یهو پسره دست دختره رو گرفت بوسید. خیلی خیلی دیدن این صحنه لذتبخش بود ‌

داشتیم کنار دریاچه قدم میزدیم که یهو یکی از فواره ها روشن شد و حسابی آب میپاشید . من گفتم ببین این به افتخار ما بوداا . حالا خوبه بریم سمت اونیکی فواره اونم روشن شه.

پنج دقیقه بعد وقتی کنار اونیکی داشتیم قدم میزدیم اونم روشن شد ‌:)) بعد همسرم با هیجان میگفت وااای تو پیامبری غزل ‌.من بهت ایمان آوردم…

بعد من همون لحظه یاد یه آقایی افتاده بودم که دفعه قبل (یکی دوماه پیش) که رفته بودیم شاه گلی اونجا با لبخند داشت قدم میزد و من فقط یکبار ایشونو دیده بودم ‌. همین که از ذهنم گذشت دیدم داره از کنارمون رد میشه و نظرش جلب فواره شده .

یه اتفاق قشنگ دیگه این بود که یه بچه نازنازی داشت از کنار نرده های دریاچه رد میشد یهو بیسکوییت توی دستشو نصف کرد یکیشو پرت کرد تو باغچه .

وقتی رفتم جلوتر دیدم یه گربه وسط باغچه نشسته هی بچهه به گربه اشاره میکرد که بیسکوییت بخور :)).

یه اتفاق قشنگ دیگه این بود که یه عالمه ماهی واقعا خوشگل کوچیک و بزرگ توی دریاچه بودن . وقتی آفتاب میخورد بهشون مشخص میشدن .

خیلی قشنگ بود همه چیز ‌ ..

وقتی تمام توجهم روی زیباییهای دیروز بود و دیشب ثبتشون کردم، امروز اول صبح زیبایی های دوچندان رو تجربه کردم با دیدن سفر امروز .

نوش جانتون باشه تجربه اینهمه زیبایی و دیدن این طبیعت و تجربه غار آب گرم.

نوش جانتون باشه لذت بردن ازون غذای خوشمزه .

نوش جانتون باشه لذت کنار هم بودن و همفکر بودن و درصلح بودنتون باهم.

نوش جانتون باشه داشتن این تراک کمپر و تجربه اون حیاط زیبا .

سپاسگزارم که به اشتراک میذارید و همراهمون میکنید باخودتون .

بوسِ از راه دور