سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 214

به نام الله صمد

سلام و صد سلام

بعد دو سه هفته کامنت ننوشتن ، امشب باز استارت زدم تا همه فایل های سفر به دور امریکا جدید رو ببینم و کامنت بذارم

اوایل که تازه تو سایت عضو شده بودم و دانشجوی ترمک و ترم اولی این دانشگاه بودم، فکر میکردم استاد واسه پیشرفت سایتشون میگن کامنت بذارین

یه مدت که مرتب فایل هارو دیدم و کامنت گذاشتم ، انقدر پیشرفت کردم و سریع شد سرعت رشدم که خدا بدونه

به یه تضاد قشنگ هم برخوردم که این دو سه هفته فقط فایل گوش دادم و ترجیح دادم ننویسم اما دوباره برگشتم چون از اون تضاد دیگه امشب کامل عبور کردم و درس هاش رو توی قلب و ذهنم حک کردم…

راستی یه چیز جالب تعریف کنم؟ یه چیزی که مطمئنم فقط شما دوستای عباسمنشی ایم درک میکنین :)

انقدر این تضاد من رو به خدا نزدیک کرد ، که صداش رو توی تک تک کارام و تصمیماتم میشنوم

امروز بعد یک ماه که به دوستم قول داده بودم قبول کردم بریم دور دور…

اخه من از وقتی خودم و ارزشم رو با کمک استاد شناختم اصلا خودم رو انقدر پایین نمیارم که همچین جاهایی برم, ولی قبلا به دوستم یه قولی داده بودم و سر اون مجبور شدم قبول کنم ( که خودم میدونم از روی رودربایسی بود و قول دادم به خودم که بیشتر روش کار کنم)

خلاصه که ، خدای درونم هی میگفت نرو یه اتفاق بدی میافته نرو نرو نرو

منم واقعا روم نمیشد به این دوستم بگم یعنی چند بار گفتما که نریم و بعدا بریم ولی دیگه تصمیم گرفتیم و رفتیم، دیگه منم واسه اروم شدن خودم کلی شکر گزاری نوشتم و بعد ستاره قطبی

نوشتم خدایا یه کاری کن بریم زود برگردیم بدون مشکل و دردسر…

اقا ما رفتیم کلی گفتیم خندیدیم و اتفاقات بامزه افتاد، تا اینکه دو نفر گیر دادن به ما منم که طبق معمول ساکت بودم ( چون همش دارم ویژگی های فرد مورد علاقه ام رو مرور و تکمیل میکنم و واقعا خودم رو لایق ادم های بهتری میدونم)

یهو پلیس واستاد و گفت دارین چیکار میکنین و اینا تشریف بیارین پاسگاه در خدمتتون باشیم :) دوستم یه لحظه گفت بدبخت شدیم… و من ولی هیچی نگفتم تو دلم گفتم به خدا فهمیدم چرا گفتی نرو، خودت کمکم کن من میدونستم یه حس بدی دارم و نباید میومدم ، دیگه اجازه نمیدم رودربایسی کار دستم بده

با این افکار سرم رو آوردم بالا و با مامور پلیس چشم تو چشم شدم که خیلی بد اخم کرده بود، یهو منو که دید اخمش باز شد ، شاید هرکی باشه بخنده ولی مطمئنم شما میفهمین ، انگار فرکانس منو که واقعا احساس نزدیکی به خدا داشتم تو اون لحظه و درس ام رو خوب فهمیده بودم رو انگار گرفت

اخماش باز شد و یه لبخند خیلی خیلی قشنگ و مهربون بهم زد ، و به دوستم گفت اگه میخوای بری ماشین رو روشن کن و برو…

و به همین راحتی مارو ول کرد در صورتی که همیشه تو اون خیابون هرکس رو بگیرن میکشوننش وزرا و دادگاه و بدبختی

بعد که اومدم خونه هم چنان ارامشی داشتم که نگو، انگار دیدین یه معلمی دانش اموز مورد علاقه ش رو بهش تست های سخت میده که اونو قوی تر کنه؟ حس کردم خدا خواست بهم بفهمونه تا چه حد باید به نیرو و قدرت هدایت ایمان بیارم و حجاب و پرده بین خودم و خودشو بردارم

حتی به این فکر کردم اگه کش دار میشد قضیه چقدر ممکن بود تو داستان مهاجرتم مشکل ایجاد بشه و قول دادم به خودم که همونطور که سیگار و مشروب رو با حرف استاد ترک کردم و همیشه به دیگران میگم بدنم ارزشمنده حاضر نیستم هر بلایی سرش بیارم، یاد بگیرم حرف و هدایت خدارو براش ارزش زیادی قائل باشم و به قیمت ناراحتی افراد دیگه نفروشمش و با کمال صداقت به دیگران نظر واقعیم رو بگم هرکی منو دوس داشت بمونه هرکی هم نداشت بره…

خلاصه که خواستم بدونین این سریال های سفر به دور امریکا و زندگی در بهشت معجززززه میکنه

من بعد این سریال ها لول آپ کردم و تضادی سر راهم اومد که هزار پله به خدای درونم نزدیکتر شدم در حدی که بهم میگه کجا برم کجا نرم!

وگرنه به جرئت میتونم بگم تا قبل این تضاد من اصلا نه میفهمیدم هدایت چیه، نه هرگز تو عمرم صدای خدارو انقدر واضح میشنیدم و هرگز انقدر به خودم نزدیک حسش نمیکردم و خودم رو مدیون اون تضاد زیبا میدونم که بعد دیدن این سریال واسم اتفاق افتاد (کسی این حرف رو میگه که همیشه فکر میکرد تضاد دشمن ما هست و بدبختی ما هست تضاد داشتن، اما الان میفهمم که خود خوشبختیه که تضاد داشته باشی و حلش کنی و قوی بشی)

هرتایم خالی تو روز دارین بذارین فقط ببینین و ببینین و تجسم کنین و تحسین کنین

باور کنین انقدر قشنگ هدایتتون میکنه که حتی یک سوال بی جواب تو ذهنتون نمیمونه، حتی یک ارزو و درخواست بی جواب تو قلبتون نمیمونه

هرچی ازش بخواین یا خودشو میده یا بهترشو

فقط ایمان بیارین و پیش برین و بدونین معجزه ها میاد، داستان امشب واسم عین معجزه بود و درس های خوبی ازش یاد گرفتم و قول میدم به وجود عظیم و ارزشمند خودم که دیگه این اشتباهات رو تکرار نکنم به هیچ قیمتی…

خدایا شکرت