سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 215

بنام خدای قادر وشنوا

سلام به استاد عزیزومریم بانو وهمه ی دوستان عزیز سابت عباس منش

صدای این آب وزلال بودنش منو به این فکر انداخت که این آب رودخونه ای توی آمریکاست وصداش وزلال بودنش مثل رودخونه های اینجاست همچنین وقتی به آبنما نگاه میکنم میبینم همونطور صدای قشنگ آب رومیشنوم .

میدونی چی میخوام بگم ؟ میخوام بگم آب توی همه جای دنیا خصوصیاتش مثل همه یعنی نمیگه چون توی خونه هستم وداخل یه آبنمای کوچیک یا یه آکواریوم کوچیک پس یه مدل دیگه باشم یعنی کمال وجودیشو نشون میده بعضی آدما مثل استاد دقیقا همینطورهستن چون با خودشون درصلح هستن توی ایران هم خوشحال بودن یعنی آمریکا یا ماشین آروی یا هیچ عامل بیرونی باعث شادیشون نشده درسته که جهان بهشون جایزه میده وهربار بخاطر این تسلیم بودنشون به جاهای بهتر هدایت میشن ولی این افراد چون خودشون قدرومنزلت خودشون رو میدونن به جای بهتر هدایت میشن

چی میشه که ما از طببعت یاد بگیریم که خودمون باشیم وخودمون بودن رو وصل به شخص مکان وموقعیت خاصی نکنیم

استاد توی دوره کشف قوانین میگن همه موجودات بجز انسان اگه کاری خارق العاده میکنن درواقع مثل رباط این برنامه توی ذاتشون هست وهبچ کدوم چیزی خلق نمیکنن مثلا پرنده لونه ی قشنگشو طبق ذاتی که داره مثل یه رباط انجام میده ولی انسان خودش قدرت خلق کردن داره

چی میشه اگه باخودمون درصلح باشیم واون وقته که همه چیز میتونیم خلق کنبم ایران وآمریکا و….هیچ فرقی نداره من اگه توی ایران هم فرکانس مناسب بفرستم بقول استاد اگه کدنویسی درستی انجام بدم لاجرم دنیا بمن پاداش میده متناسب با فرکانسم .

استاد توی آمریکا با بهترین افراد برخورد میکنه واین نشون میده که خودش داره خلق میکنه زندگی که دوست داره وهیچ نیروی جادویی درکارنیست جز درک قوانین وباور قوی عمل به اون قوانین

حتی صحبت کردنای باعشقشون مداومت داره ونمیگه چون خودمونی هستیم یه جوردیگه حرف بزنیم واینه که مداومت روی باورشون مثل ودرختای قدیمی پارادایس روز به روز قویتر میشن وروابطشون زیباتر میشه

استاد ممنونم که توی مسافرتای قشنگتون شادی هاتون رو به اشتراک میزارید

ممنونم از دوستان خوبم

درپناه لطف الهی شاد باشید.