سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 217

به نام خدای هدایتگر

سلامِ دوباره به زیبایی های Colorado!

سلام به دو سرگروهِ سفر و همسفرهای عزیزم!

خوش آمدیم به Denvor :) خوب خدا رو شکر رو تختیِ مورد نظرمون رو پیدا کردیم. مریم جان عاشق اون کلیپسِ روی سرت هستم! چه لاندری بزرگ و با صفائیه (ایموجی خنده با زبونِ بیرون اومده) چه امکانات خوبی که سفر رو برای آدم راحت می کنه، خدایا شکرت! این از اون جمله چیزهاست که من دارم می بینم و بعد به خدا میگم “من اینو میخوام، من سفر با کمپر و گشتن در طبیعت و خوابیدن در طبیعت رو می خوام”. چون همین الان داشتم روی فایل جلسه ی تکمیلی 1 احساس لیاقت کامنت می نوشتم، و بحث این بود که بعضی وقت ها ما یک چیزایی رو می بینیم که بقیه دارن یا دارن تجربه می کنن و فقط چون میخوایم مثل اونا باشیم و از روی مقایسه میریم دنبال اون چیزها، در صورتی که واقعاً خواسته ی ما نیستن! اما یک سری چیزها رو می بینی و قلبت بهت میگه که منم اینو میخوام و بهش علاقه دارم، مثل همین سفر کردن و کمپینگ در طبیعت برای من. خیلی مخلصیم خدا جان، زودتر لطفاً :)))

می بینم که رو تختی رو واقعاً حلالش کردین و تا جا داشته ازش استفاده کردین (ایموجی خنده با چشمای اشکی). چه حس خوبی داره رو تختیِ جدید. اون روتختی که کِش داره بهش میگن fitted sheet و اون یکی که فقط یک ملافه ست بهش میگن flat sheet. خیلی اسم های مختلف دارن برای آیتم های مختلف مربوط به تخت. به لحافِ ساده ای که میره توی یه روکش مثل لباس میگن duvet (خونده میشه دووِ، ت آخرش خونده نمیشه) و اون روکش رو میگن duvet cover. به لحافی که خودش طرح داره و نیاز به روکش نداره میگن comforter. حالا یه چیز جالب، به پتوی نازکی که روی تخت رو خودت بکشی میگن blanket، به پتوهای کوچک تری که روی مبل مخصوصاً در فصل سرما مخصوصاً موقع دیدن TV مخصوصاً در حال خوردن هات چاکلت روی خودت میندازی یا دورت میپیچی میگن throw. خلاصه ما اول که اومده بودیم اینجا کلاً گیج میزدیم که اینا هر کدوم چیه (ایموجی زدن روی پیشانی با دست).

مریم جان کتونیِ جدید مبارکت باشه به قول مغازه دارها ایشالا به خوشی بپوشی :))))

چقدر حرفه ای بود واقعاً اون مغازه و اون مغازه دار با اون همه اطلاعات در مورد محصولش. بیگ لایک!

به به آدم لذت میبره ورزش کردن استاد رو میبینه. منم عاشق ورزشم. مخصوصاً توی باشگاه. توی واحدی که تو تورنتو بودم ساختمونمون خودش باشگاه داشت و من هفته ای 1 بار میرفتم. اینجا تو میشیگان ولی هنوز دسترسی به باشگاه ندارم و با کِش طبق آموزش های علی آقا ورزش می کنم. ولی باشگاه یه چیز دیگه ست :)

استاد جان خدا رو شکر که تَر و تمیز شدین اصلاً برق میزنه صورتتون، میدونم آدم بعد از چند روز اگر نتونسته باشه حموم بره چه حس خوبیه اون دوش گرفتن و تمیزی.

بریم به سمت مقصد بعدی!

در پناه خدا باشید.