سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 220

به نام تنها قدرت جهان

سلام به مصطفی عزیز

وَمِن آیاتِهِ أَن یُرسِلَ الرِّیاحَ مُبَشِّراتٍ وَلِیُذِیقَکُم مِّن رَّحمَتِهِ وَلِتَجرِىَ الفُلکُ بِأَمرِهِ وَلِتَبتَغُوا مِن فَضلِهِ وَلَعَلَّکُم تَشکُرُون (روم46)

و از نشانه‏ هاى الهى این است که بادها را می‌فرستد، تا مژده دهند و بخشى از رحمتش را به شما بچشاند و کشتی‏ها به فرمانش حرکت کنند، و شما از فضل او (روزى) بجویید، شاید شکرگزارى کنید

همین اول که شروع به خوندن کامنتها کردم، با شروع کامنت شما محو تعبیری که از بادها نوشتی شدم. چقدر خاص در موردش فکر کردی، احسنت بهت و تحسین می کنم اینکه گفتی باد به واسطه‌ی حرکتش هست که وجود داره……و اگر حرکت نکنه یعنی وجود نداره. تعبیر بسیار بجا و قشنگی بود و چقدر لذت بردم چون خداوند تو قرآن، توصیه کرده که در مورد بادها تفکر کنیم و اونها رو از نشانه‌های الله معرفی کرده. وقتی دیدم در همون لحظه ای که در طبیعت هستی و در مورد بادی که وزیده تفکر کردی و درس به این قشنگی نوشتی، منم سعی کردم کمی در موردش بنویسم و از مزیت‌هاش بگم اما یاد این آیه افتادم که در همین یک آیه به چند مزیتش اشاره کرده و این جالبه که بادها در ظاهر کار خاصی نمیکنن اما مسئولیت زیادی در طبیعت به عهده دارند که یکیش بارور کردن ابرهاست که باعث بارش زیبایی و نعمت می‌شوند. همچنین بارور کردن گیاهان و گرده افشانی گلهاست که کلی زیبایی هم به طبیعت می بخشه و همچنین هدایت امواج دریا و به حرکت در آوردن کشتیها که در زمان قدیم بیشتر استفاده میشد. دوست خوبم تحسینت می‌کنم که انقدر در لحظه زندگی می کنی و به اطرافت و طبیعت توجه داری و در لحظه، درسش را می گیری و ازت ممنونم که در دیدگاهت نوشتی و ما رو به تفکر واداشتی. در پناه خدای مهربان، شاد و سرافراز باشی

به نام تنها قدرت جهان

الَّذینَ آمَنـوا و کانُوا یَتَّقـونَ(63) لَهُمُ البُشـرى فی الحَیـاهِ الدُّنیـا وَ فی الْآخِـرَهِ لَا تَبـدِیلَ لِکَلِماتِ اللَّهِ ذَلِکَ هُـوَ الفَـوزُ العَظِـیمُ(64،یونس)

آنان که ایمــان آورده اند و همــواره پرهیـزکاری دارند / در زندگى دنیا و در آخرت مژده و بشارت است براى آنان، در کلمـات خـدا، هیـــچ تغـییـر و تبـدیلی نیـسـت و این همـان کامیـابی بزرگ است

سلام به نفیسه جانم

درود بر تو که تقـوا پیـشـه کردی و از مسائل و مشکلات نترسیدی و چون تنهـا بر خــدا توکل کردی، او تو را کفایت کرد چرا که او تنـها قـدرت است.

درود بر تو که توکل را در عمـــل نشـان دادی و مصـداق ان الله بالغ امره شدی. زیرا خداوند کار خود را به سرانجام مى رساند.

پس هـرکس پرهیـزگاری(کنترل ذهن) کند و گشـایش را تنهـا از خــدا بخواهـد، خـداونـد او را مشـمول یَرۡزُقۡـهُ مِن حَیثُ لَا یَحتَسِب میکند و دستانش(زهرای نازنین) را برای یاری او می‌فرستد. (چقدر قشنگ دارم ازت می‌آموزم)

نفسیه جانم تحسینت میکنم برای تمام عملکردهای الهیت و برای تمام مدتی که تسلیم نجواها و مسائلی که پیش آمد نشدی و با پشـتکار و ایمـان و توکـل و تقـوا ادامه دادی و «ذَلِکَ هُوَ الفَـوزُ العَظیم» را از آنِ خود کردی. هـزاران تبریک.

الهی سراسر زندگیت بسانِ این پیروزی، همچون عسل، شیرین باشه

در پناه الله مهربان، شاد و سرافراز باشی

سلام مجدد به علی جانِ بردبار

حقا که حالا فامیلی بردبار، برازنده‌ی شخصیت والای جدیدتون هست. خب، حالا اجازه بدید بگم چرا دوباره دارم می‌نویسم: دیدم حالا که شما خوشحال شدید و گفتید دیدن کامنتم، صبحتونو ساخت، گفتم پس خسیس نباشم و یه پیام دیگه بنویسم و دوباره دکمه‌ی چراغ آبیو بزنم تا روشن شه! خخخ‍… نه، این که مزاح بود جهت خنده ولی در اصل خواستم دو نکته بگم. اول تشکر می‌کنم که محبت کردید و درپاسخ ، من را مهمانِ روشناییِ چراغ آبی بالای سایت کردید الهی چراغ خونه‌ی دلتون همیشه روشن باشه. و دوم: در مورد شاد بودن، اینکه گفتید یک عمری با چهره‌ی درهم‌کشیده زندگی می‌کردید و حالا انقدر تغییر کردید، دیدم واقعا کار ساده‌ای نیست، حس کردم اون تحسین براتون خیلی کم بوده، واقعا مرحبا و احسنت به چنین جهاد اکبری که حتی استاد هم یک فایل با این اسم دارند:

تغییر شخصیت، جهادی اکبر لازم دارد.

باید احسننننت بگم بهتون و ازتون یاد بگیرم. حالا دیگه با این پیشینه‌ای که گفتید، چهر‌ه‌ی شاد و خندانِ الآنتون‌ و خوندن و رقصیدنتون موقع کار، خیلی خیلی بیشتر از این حرفا ارزش داره، دیگه کنترل ذهن و واکنش نشون ندادن و توجه به نکات مثبت که جای خود داره. هزاران احسنت و ماشاالله به شما برای اینهمه تغییر و برای جهادی اکبر.

الهی همیشه شاد و خوشحال باشید و هرجا که می‌روید با خودتون شادی ببرید.

در پناه حق

به نام تنها قدرت جهان

سلام نجمه‌ی عزیزم

دیگه داشتم می خوابیدم که به خودم گفتم بزار یه کامنت دیگه بخونم و با حس خوب بخوابم و… چقدر خوشحالم که کامنت شما رو خوندم عزیزم. تحسینت میکنم بخاطر این هدایت‌هایی که روش حساب کردی و این استقامت و کنترل ذهن. مرحبا

در مورد سفر توحیدی بی‌نظیری که نوشتی، انگار عیناً اولین سفر تنها و توحیدی منو تعریف کردی! بار اولی که سفر رفتم، کلللللی ترس و کللللی نجوا داشتم. منم از جاده چالوس رفتم و ساعت 9 و 10 شب رسیدم ، اونم بدون هییییچچچ برنامه ای. کاملا هدایتی، فقط با تکیه بر خدا…و اصـلا نمی‌ دونستم که لب سـاحل هسـتم چون هنـوز تو خیابون بودم فقط از یک آقایی تو مغازه املاک پرسیدم آیا این نزدیکیها، هتلی چیزی هست؟! و اون شخص گفت بله همینجاست فقط صد متر برو جلوتر!!!! وقتی صـدمتر جلـوتر رفتم، رسیدم به دریـا!!! وااای،خـداااای من!!!! اطراف ساحلو نگاه کردم دیدم یک اتاق نگهبانی هست رفتم بپرسم دیدم نگهبان سوئیت ساحلیه، همـه چیـز انگار از قبـل برام آماده شـده بود. خیــلی براحتی و به آسـونی رفتم داخل سوئیتی که ویوی دریا رو داشت و فرداش دقیقا طلوع خورشیدو از لب ساحل (چند قدمی سوئیت) تماشا می کردم و اشک می ریختم و چقدر اون سفر، منو بزرگ کرد و رشد داد. امسال سومین سالی بود که رفتم. دیگه هر سال، به عشق همون سالی که خدا منو برده بود، میرم دقیقا همون ساحل و همون سوئیت. البته بخوام از قدمهای هدایتش بگم خیلی طولانی میشه ولی این برام خیلی جالب بود که خدا شما رو به آسونی جایی برده که منو برده بود! باز هم بهت تبریک میگم نجمه جان، اینکه تسلیم نجواها نشدی و روی ترس‌هات پا گذاشتی، مقدمه‌ی خیلی خوبیه برای قدمهای بعدی و هدایت های آینده و پیروزیهای پیش رو. احسنت بهت. عاشقتم.

الهی در پناه الله یکتا، شاد و سلامت و ثروتمند باشی