سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 220 - صفحه 13 (به ترتیب امتیاز)

رضوان خانم عزیز سلام وقت شما بخیر امیدوارم حالتون عالی باشه در آغاز لازم است از شما پوزش بطلبم که اینقدر دیر پاسختان را می‌نویسم.

صادقانه بگویم پس از خواندن پیام پرمهر و محبت شما به دنبال کاری رفتم و بعد از آن هم کلاً فراموشم شد که از شما تشکر کرده و برایتان بنویسم عذرم را بپذیرید به نظر نشانه‌های پیریست شاید قرار است به زودی بابا بزرگ بشم!!!

استیکرخنده از ته دل،همراه با دو قطره اشک از گوشه‌ی دو چشم!!!

اول تبریک گفتید عروسی حانیه جانم را،ضمن تشکر از شما من نیز برای فرزند دلبندتان سعادت و آخر عاقبت بخیری طلب می‌کنم.

دوم یادم آوردید که چقدر پروفایل‌های شما پرمعنی و قشنگ است.

همیشه با دیدن پروفایل هایتان که پی در پی آنها را نو و جدید می‌کنید کلی لذت می‌برم و به همسر نازنینم نیز نشانشان می‌دهم،جالب است که بدانید عکس بنر قسمت 222 سریال سفر به دور امریکا را که استاد عزیزمان را در کنار یک بوفالو نشان می‌دهد،و بسیار بسیار زیباست را به عزیز دلم نشان دادم و کلی با هم خندیدیم ایشان معتقد بود که این فتوشاپ است و من به او گفتم که استاد اهل فتوشاپ موتوشاپ نیست!!!

منتها بعد که دیدم شما به کمک فتوشاپ سوار بر آن بوفالو شده بودید کلی خندیدم و به عقیده و ایده خودم شک کردم و گفتم لابد همونطور که شما با فتوشاپ رو کمر این بوفالو نشسته‌اید لابد استاد هم به کمک فتوشاپ دست به گردن آن‌جناب شده‌اند!!!

اما به قول سارا خانم مرادی همت باید صبر کرد و منتظر ماند احتمالاً خبرهایی در راه است!!!!

در مورد اینکه سختم هست تایپ کنم اشاره نمایم که از جناب آقا ابراهیم مسئول فنی سایت آموختم که به کمک یک نرم‌افزار می‌توانم سخن بگویم و وویسم به متن تبدیل شود!!!

که در اینجاازایشان نیز مجدداً سپاسگزاری می‌کنم،و نیز از خداوند مهربان سپاسگزارم که خالق این همه زیبایی و فراوانی و قشنگی است اوست که مرا هدایت کرده است خدایا شکرت!!!

ممنونم که به قوانین عمل می‌کنید و با عمل به قوانین ما را نیز در این مسیر راهنمایی می‌نمایید.

تحسین افراد موفق یکی از قوانینی است که شما آن را به خوبی عمل و به ما می‌آموزید

در مورد ایده‌ام هم به لطف و به مهر پاسخ گفته و نظرتان را مرحمت نمودید خیلی خیلی ممنونم.

دوست دارم در اینجا خاطره‌ای را برایتان بازگویم.

ابتدا اشاره می‌کنم که بنده به لطف خدا توفیق خدمتگزاری زائرین بیت الله الحرام را دارم.

برای اینکه بتوان خادم زائرین شد می‌بایست در کلاس‌های آموزش که از طرف سازمان حج و زیارت برگزار می‌گردد شرکت جست.

که بنده این مطلب را در آن کلاس‌ها آموختم.

لازم است که‌اضافه کنم که توفیق خدمتگزاری زائرین بیت الله الحرام به واسطه عزیز دلم همسر نازنینم برایم مهیا شد فکر می‌کنم خداوند این لطف را به طفیلی ایشان به من عطا نمود.(البته منظورم خدای ناکرده شرک نیست!!!همسرنازنینم وقتی با یکی از همکلاسی‌های سابقش تلفنی گفتگو می‌کرد متوجه وجود چنین کلاس‌هایی شد که بمن هم گفت،و من نیز از پدر یکی از دوستان عزیزم جهت شرکت در آن کلاس‌ها معرفی نامه گرفتم.زیرا می‌بایست یک نفر مدیر حج معرفی نامه بدهد،که پدر دوستم خدابیامرز مدیر حج بود و این محبت را برایم کرد.)

این داستان پیرامون موضوع مهم غذا دادن به حیوانات برای ما بیان شد ماجرا برمی‌گردد به زمانی که در شهر نجف طلبه‌ای به نام سید رشتی به تحصیل اشتغال داشته و این شخص مدتی بی‌پول شده که به دلیل اینکه پول نداشته کم کم وعده‌های قضاییش را کم می‌کند تا جایی که دیگر چیزی برای خوردن نداشته .یک روز تصمیم می‌گیرد برای جلوگیری از تلف شدن یکی از کتاب‌های ارزشمند خطی خود را نزد کتاب فروشی به امانت گذاشته و پولی قرض بگیرد که با آن پول بتواند مدتی گذران کند تا اینکه از ایران و از طرف خانواده‌اش برایش پول برسد زمانی که پول را می‌گیرد به سمت حجره خود می‌رود. ابتدا از یک قصابی مقداری جیگر سفید می‌خرد ،می‌دانید که ارزان‌ترین چیزی که از قصابی می‌توان خرید همین جیگر سفید است در راه حجره ایشان ماده سگی را می‌بیند که کنار خیابانی دراز کشیده و توله‌هایش از آن شیر می‌خورند در حالی که استخوان‌های این ماده سگ بیرون زده بود و بسیار لاغر و نحیف شده بود .دلش می‌سوزد و به فکرش می‌رسد که جیگر سفید خریداری شده را جلوی این حیوان بگذارد و همین کار را می‌کند که با زوزه‌ای تشکرآمیز مواجه می‌گردد قصه در اینجا به پایان می‌رسد و سید رشتی گذران می‌کند و فقیهی ارزشمند می‌شود و عالمی جلیل القدر می‌گردد به ایران بازگشته و در اصفهان مسجدی بنا می‌کند به نام مسجد سید پس از فوتش یکی از شاگردانش وی را در خواب می‌بیند و از ایشان می‌پرسد که به چه دلیل این مسجد بنا شده اینقدر با فضیلت و کرامت است به طوری که اهالی برای گرفتن حاجت به این مسجد می‌روند شمارضوان خانم می‌دانید که نزد شیعیان اعتقاد بر این است که امامان و امامزاده‌ها صاحب کرامتند و می‌توانند رفع حاجت کنند و مساجد تنها محل عبادت است و خانه خدا و کسی اگر حاجت و نیازمندبه شفاباشد به امام رضا(ع) یا دیگر امامزاده‌ها و امامان مراجعه می‌کند.نه به مسجد!!!اما مسجد سید هم دارای ضریح است و خیلی‌ها موقع حاجت و گرفتاری در این مسجد از خداوند درخواست می‌کنند،و جالب است که بدانید این اعتقاد آنقدر قوی است که به پادشاهان هم رسیده و استاد ما در کلاس درس گفتند که در زمان ناصرالدین شاه یکی از اهالی اصفهان برای شکایت نزد ناصرالدین شاه رفت و از والی آن زمان شکایت کرد وقتی ناصرالدین شاه از او پرسید از کجا آمده‌ای؟؟؟

آن شخص گفت از اصفهان. که‌ناصرالدین شاه در پاسخ گفت: تو از اصفهان آمده‌ای؟؟؟

پس چرا حاجتت را به مسجد سید نبرده‌ای؟؟؟

و استادمان می‌گفت که این مسجد انقدر حاجت داده که ناصرالدین شاه هم به آن معتقد شده است و این در تاریخ آمده است!!!

استاد ما می‌گفت حتماً بروید و این مسجد را ببینید که من این کار را کردم.

خلاصه آن شاگرد وقتی که سید رشتی را در خواب می‌بیند و از ایشان دلیل این همه فضیلت و کرامت مسجدش را می‌پرسد و می‌گوید که خدا به چه دلیل این همه این مسجد را مورد لطف و کرم قرار داده به خاطر این تعداد شاگردی که پرورش دادی یا به خاطر تلاش و کوششی که در فقه کردی؟؟؟

که سید در پاسخ می‌گوید: نه همه این‌ها به خاطر آن ماجرایی بود که در ابتدا برایتان تعریف کردم.(غذا دادن به آن ماده سگ گرسنه)

در پایان مایلم که آمین بگویم به دعای زیبایتان و من نیز برایتان هر آنچه خیر و خوشی و نیکی و ثروت و سعادت در دنیا و آخرت باشد خواستارم.

به قول سعیده خانم شهریاری نازنین که‌برایتان نارنگی پوست کنده کنار می‌گذارد،من نیز از انارهای ساوه برایتان هدیه می‌دهم. خدانگهدار.