سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 222

به نامِ اللهِ یکتا، که اعتبارِ همه ی خیرها و زیبایی ها از اوست.

سلام به همه ی نازنین های سایت، استاد جان و مریم جانم و دوست های ارزشمندم.

بامدادِ امروز متوجه شدم از دستم در رفته برای 30 مهر کامنت بنویسم، گفتم اشکال نداره امروز مینویسم با حالِ خوب.

جالبه منِ قبلی همین‌که یادم رفته کامنت بنویسم رو سرزنش می‌کرد و احساسِ ناراحتی.

الان نه دیگه، حسم رو مثبت نگه میدارم میگم در ادامه بنویس اشکال نداره سمانه جون.

صبح 3/5 بیدار شدم و مستقیم اومدم سایت، یعنی شده یه مکانیزمِ پیش فرض، بامداد به محضِ بیداری، گوله میکنم میام سراغِ سایت.

گاهی دایره آبی رو میبینم و ذوق میکنم.

گاهی هم نیست و همچنان میزونم، میرم سراغِ کامنتها.

بَنرِ فایل جدید رو که دیدم سورپرایز شدم زدم برای دانلود.

چه عکس رویایی و جادوییه، به نظر میاد موزه باشه. ترکیبِ نور و رنگ و چیدمانِ تصویر بسیار زیباست، یعنی قابی که بسته شده تو این عکس عالیه، دَمِ شما گرم مریم جون.

چند روز بود که فایل 221 رو ندیده بودم، الان دو قسمت آخر رو با هم دیدم.

خب منم از جوراب های رنگی رنگی، مخصوصا طراحی های جدید که تابه تا هستن خیلی خوشم میاد، مریم جون جوراب‌های نو مبارکه، به شادی و لذت بپوشی عزیزم.

خرید دفتر هم که یکی از Favorite هامه، اصولا لوازم تحریر رو خیلی دوست دارم.

دفتر نو مبارک، ان شاالله توش پر شه از زیبایی و تحسین و سپاس گزاری.

تجربه ی تیراندازی هم خیلی جالب بود، منم خوشم میاد تستش کنم، مثلِ اسب سواری.

این فایل یه نکته آموزشی داشت برام.

جمع آوری نازیبایی هایی که توی طبیعت رها شدن توسط شما دو عزیز، با این تفکر که به طبیعت محبت میکنیم، تشکر میکنیم ازش برای سخاوت که همیشه در اختیارمان گذاشته.

خیلی مهمه با چه نگاهی این اقدام صورت بگیره.

یه بار اینکار رو کردم تو محوطه باغچه محوطه مون، بعدش حس کردم انگار توجهم داره میره سمت نازیبایی ها و فیلترهای سیگار بی نهایتی که توی باغچه ها رها کرده بودن…

پروسه رو بعد از مدتی متوقف کردم و به همون میزان زباله که جمع کردم بسنده کردم، چون حس کردم حسم داره نازیبا میشه.

امروز خوشم اومد که دیدم استاد و مریم جون حرکت کردن در جهت پاکسازیِ محیط.

یه چیزی هم به نظرم رسید، ما همیشه تمیزی دیدیم، این اولین باری بود که زباله در طبیعت دیدم تو فایلها و بهتر متوجه شدم همه جا هستن آدم هایی که به طبیعت و تمیزی اش احترام میذارن و هم احترام نمی‌ذارن.

و بهتره اصلا نرم سراغِ مقایسه آدم ها با همدیگه چه ایران چه امریکا چه هر کجای دیگه.

مسئله اینه من به هر چیزی که بیشترین کانون توجهم باشه هدایت میشم، حالا اون وسطا از ده مورد یه مورد نازیبا هم ممکنه پیش بیاد که اونم با کنترل ذهن میشه تبدیلش کرد به زیبایی و خیر.

اونروز من با قلبم رفتم واسه پاکسازی باغچه های روبه رویی خونه مون، برای سپاس گزاری از طبیعت و درخت‌هایی که هر روز از پنجره دارم میبینم و کیف میکنم.

و یه اندازه ی ظرفیتِ وجودی و حس خوبم انجامش دادم، خدا رو شکر.

تریل همیشه برام جذابه، با واژه تریل تو پردایس آشنا شدم، مسیرهای پیاده روی و موتورسواری که خودتون ساختین و هموارش کردین، و برام تبدیل شد به مسیرهای زیبا.

بعدها تو فایلهای مختلف دیدم، مثلا تریل های سفر به دور آمریکای سریِ قبلی، منطقه یلو استونِ جذاب.

الان هم جالب بود اون تریل، قابلیتِ حرکتی داشت برای سه گونه ی موتور+ پیاده روی.

سنگ های بزرگ تو دلِ طبیعت، بهم اینو گفت که انقدر خودتو گنده نکن، تو هیچی نیستی در برابرِ عظمتِ خداوند و خلقتش.

دچار غرور و خود بزرگ بینی نشو، آروم باش، تو هم یکی از مخلوقات خدایی و میتونی در کنار بقیه حسابی لذت ببری از خداوند و جهانِ زیبا و پهناوری که خلق کرده.

برام جالبه که صبح امروز، به این همه کامنتِ عالی از بچه ها هدایت شدم و خوندم.

سعیده جانِ شهریاریِ نازنینم، تولدت رو تبریک میگم مهر ماهیِ نازنین.

امیدوارم بی نهایت شادی و حس خوب و نشاط بیاد تو لحظاتت همیشه، ممنونم برای تمامِ احساسِ نشاطی که به همه مون تزریق میکنی با روحیه ی بذله گو و شوخ طبعت، ممنونم برای همه ی نارنگی هایی که تهِ کلاس پوست میکنی میفرستی برامون، ماچ بهت.

منم مثل آقای زرگوشیِ عزیز، حس کردم تو کامنتی باید تبریک تولد برات بنویسم که جاش باشه که قلبم برات بنویسه و اینجا جاش بود.

از صبح تا حالا کلی سورپرایز شدم، خبر خوب شنیدم و مطمئنم همچنان ادامه داره، چون قشنگی قشنگیِ بیشتر میاره با خودش.

خدا رو شکر که یکی از روش های دیدن و حس کردنِ زیبایی های جهانِ خداوند، از طریق دیدن فایلهای سفر به دور امریکا واسم فراهمه و بهش دسترسی دارم.