سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 223

بسم الله الرحمن الرحیم

یسبح للّه ما فی السموات و الارض

سلااااااااااااااااااااام علی عباد الرحمن الذین لاخوف علیهم و لا هم یحزنون

وقتی صبح با چشمانی نیمه باز سایت رو باز می کنی و چهره خندان و زیبا مریم جان رو در صفحه اصلی سایت ببینی که آمدن سریال جدید رو هم نشون بده، این چیزی جز نوید یک روز پر از اتفاقات جالب نمیتونه باشه.

دیدن گل های بهاری مرا به دشت سرسبز بهمن ماه شهر خودمان انداخت، دشت پر از گل های بابونه و لاله و شقایق و زرد و بنفش، و انصافا خوب استفاده می کنیم و کلی لذت می بریم دیدن این زیبایی ها در شهر زیبای یمان هم نزدیک است. خدایا شکررررررررت

وقتی که درون هیولا به بالای جنگل رفت، یک اقیانوس درخت رو مشاهده کردم و این عظمت و بزرگی کوچکی ام را بیشتر نمایان کرد و قدرت لا یزال الهی.

برای خدا برآوردن خواسته های این انسان به این کوچکی، کاری سخت و دشوار است؟ یا باور اون است که همه چی را سخت و غیر ممکن کرده؟

خدایا من در درک بزرگی این جهان مادی ات مانده ام،چگونه میخوام اون دنیا رو درک کنم که خارج از محدوده من است. و چه زود و راحت فراموش می کنم که این جسم خاکی من چقدر کوچک و ناچیز است حتی در برابر یگ شهرستان کوچک، چه برسد به کل کره زمین، حال بر چه اساسی باید رسیدن به خواسته هایم را دور از دسترس ببینم و آنها را در نظرم بزرگ کنم؟

……………………………………………………

اون خانم مهربان با اون گربه های نازنین اش مرابه یاد فیلم گربه چکمه پوش انداخت و اون خانم که گربه ها را نگه می داشت.

چقدر ثروت و نعمت و فراوانی، به وفور دیده می شود ولی این چشم تنگ نظر می‌خواهد همه چیز رو محدود و کم ببیند باید با چشم دل به این چشم سر دیدن را بیاموزم که به اندازه وسعت مهربانی و محبت نعمت و ثروت وجود داره نه به اندازه دیده کوتاه بین ات

……………………………………………..

صدای اذان صبح به گوش می رسد، و مرا به یاد شعر سهراب سپهری انداخت.

صدای پای آب

و خدایی که در این نزدیکی است

لای این شب بوها، پای آن کاج بلند

روی آگاهی آب، روی قانون گیاه

من مسلمانم:

قبله ام یک گل سرخ

جانمازم چشمه، مهرم نور

دشت سجاده من

من وضو با تپش پنجره ها می گیرم

در نمازم جریان دارد ماه ، جریان دارد طیف

سنگ از پشت نمازم پیداست

همه ذرات نمازم متبلور شده است.

من نمازم را وقتی می خوانم:

که اذانش را باد، گفته باد سر گلدسته سرو

من نمازم را پی “تکبیره الاحرام” علف می خوانم

پی “قد قامت” موج.

کعبه ام بر لب آب

کعبه ام زیر اقاقی هاست

کعبه ام مثل نسیم ، می رود باغ به باغ ، می رود شهر به شهر

“حجر الاسود” من روشنی باغچه است.

…………………………….

در پناه حق روز به روز همه ی ما توحیدی تر و ثروتمند تر و شادتر و موفق تر باشیم الهی آمین

همه‌ی شما عزیزان ام رو دوست دارم بوووووووووس به اون چهره های نازنین و الهی تون

به نام خدای بخشنده ی مهربان

سلام محمد رضا عزیز و مومن و موحد و ثروتمند و خداجویم

آقا محمد رضا ی عزیز بسیار سپاسگزارم که باز مورد لطف و محبت و تعریف و تمجید شما قرار گرفتم.

ان شاءالله این حس و حال خوش نقطه آبی که حس خوبی به همراه داره، هزاران بار به سمت شما برگردد و سرشار از لطف و محبت دوستان واقع شوید.

محبت و مهربانی مثل به توان رساندن اعداد است که هر بیشتر شود نتیجه هم بیشتر و بیشتر می شود.

این شعر مولانا تقدیم به شما که ان شاءالله مشمول آن بشویم، چیزی که استاد از ما می‌خواهد.

ماییم که از باده ی بی‌جام خوشیم

هر صبح منوریم و هر شام خوشیم

گویند سرانجام ندارید شما

ماییم که بی‌هیچ سرانجام خوشیم

در پناه حق پاینده و پایدار و سعادتمند در دنیا و آخرت باشید