سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 225 - صفحه 17

به نام خداوندی ک بی حساب می بخشاید ب اندازه ای ک باورش دارم.

سلام ب استاد عزیز، خانم شایسته زیبا و دوستان عزیزم

آسمون چقدر آبی عه منحصر بفردی داشت، اصن عاشق این آسمان تمیییز و ابرهای تیکه تیکه و جاده تمیز و سرسبزش شدم، عاشق اون خاک قرمز رنگش هم هستم.اون تخته سنگ های بزرگ کنار جاده ک تنوع زیبا و خاصی ب جاده داده بود رو خیلی دوست دارم، ب قول شما انگار خداوند این سنگ هارو برداشته گذاشته اینجا.

هرچه ثروت و برکت و نعمت این کشور را تحسین کنیم کمه، این حجم از زیبایی و برکت، همش فراوانی و فراوانی، چه سخاوتمندانه خداوند نعمت هاش رو ب انسان های صالح و قدردان بخشیده.

روی جاده علامت دوچرخه سواری بسیار ب من چشمک زد، من واقعا دوست داشتم این جاده رو با دوچرخه تجربه کنم خیلی روون و لذت بخش بنظر می رسید.و اون بایکرهای عزیز پشت سر استاد رو بسیار تحسین میکنم.

کیفیت دوربین تون واقعا یک جاهایی بخصوص مشخص میشه مخصوصا توی تصاویر نزدیک ب چهره و من حظ میکنم از دیدن این فایل های باکیفیت، واقعا انگار خودم اونجا هستم، و جا داره ک ثروت رو تحسین کنم.

استاد جان من عاشق این صلح و عشق درون تون هستم ب افراد سلام و صبح بخیر می دین و انرژی مثبت و عشق رو پخش میکنید و چندیدن برابرش ب خودتون برمیگرده، خیلی هماهنگی درون میخواد، خیلی عزت نفس میخواد این عشق ورزیدن بی حساب‌، خیلی باید یاد بگیرم.

خانم شایسته جان اصلا الگویی بی نظیر برای من هستین و خیلی ازتون یاد می گیرم، از ذوق و شوق تون نسبت ب حیوانات و صحبت کردن باهاشون، از خنده همیشه بر لب تون، از صلح و آرامش چهره تون، از راحت نشستن تون ماشین. شیپ بدن تون رو هر باررر تحسین میکنم ک مثل دختری 20 ساله شاداب و تیزپا هستین.

و این جمله تون ک این مکان یکی از رویایی ترین مکان هایی بود ک تجربه اش کردم ب من چشم زیبابین و قدردان شما را یاد آوری میکنه، انقدر شخصیت سپاسگزار و قدردانی دارین ک هرجا میرید و از تجربه تون می گید این جمله رو تکرار میکنید، حتی دیدن آهویی و اینکه وایمیستین و باهاش حرف میزنید برام کلیی درس داره، با اینکه شما حیوانات کنار جاده زیااااد دیدین ولی این نعمت براتون تکراری نشده و هربار از دیدنش لذت می برید و شور و شوق تون رو زنده نگه میدارید.

اینه راز زیبا زندگی کردن ک چشم نعمت بینی در خودم بسازم و نزارم نعمت ها برام تکراری بشه و با هر زیبایی قدردان دیدنش باشم.و همین نگاه تون باعث هدایت شدن ب زیبایی های بیشتر شده. مثل این گاردن ک برای من مثل بهشت بود. دیدن اون آهو بین گلهای زرد و چمن ها، مثل دیدن یک قسمت بهشت در اون دنیا بود و شما لایق تجربه اش هستین چون شخصیتی زیبا و قدردان در خودتون ساختین.

توی قسمت ورودی ب قطار روی تریل اون دو آقا و خانم مسن رو ک دیدم عاشق شون شدم، هیکل و قامت صاف شون، کوله ها و کفش های کوهنوردی، تیپ کوهنوردی شون ینی اصن مزرها در ذهنم جابجا شد، استاد من خودم رو نهایت تا 40 سالگی با تیپ کوهنوردی تجسم میکردم، چرا داشتم این خواسته رو از گلوم میزدم، و این باعث میشد کمی فوبیای سن داشته باشم و عجله داشته باشم. ولی آقا جان نه میشه میشه تا آخر عمر لذت برد میشه تا آخر عمر رفت و رفت و گشت و لذت این دنیا رو برد، کی گفته من قراره در میانسالی از نوه ها مراقبت کنم و بشینم تو خونه چشم انتظار دیدن بچه هام تو آخر هفته باشم و خوشی ام رو توی دیدن بچه هام خلاصه کنم ؟ مگه من محتاج اینم ک فرد دیگه ای باعث خوشحالی من بشه؟ من اینو نمیخوام و این رو تجربه نخواهم کرد بلکه خودخواهانه به دنبال ساختن خوشی برای خودم هستم.

خیلی این قسمت قطار سوار شدن رو دوست داشتم، اصن فیوریت من اینه بشینم تو قطار آروم حرکت کنه و من محو زیبایی های اطراف بشم حتی توی دریم بودرم یک قسمتی از این تجربه رو دارم ؛)) خداروشکر ک هدایت شدم ب دیدن این قسمت و سپاسگزارم از خانم شایسته جان ک صفر تا صدش رو برامون فیلم گرفتن برای تصویر سازی بهتر.

چقدر همه چیز نو و تمیز بود، قطار، تریل چوبی، نرده ها و پله ها، مثل توی کارتون بچگی ام. دیدن حجم عظیمی از مردم توی قطار های رفت و برگشت برام این نشانه رو داشت ک مردم این کشور چقدر ب دیدن طبیعت و لذت بردن ازش اهمیت میدن و قدردان هستن. چقدر تایم آزاد دارن. آرامش و صلح موج میزد اونجا. چهره خندان متصدی های بلیط فروشی و لبخند زیباشون ب استاد و مردم باز جای تحسین داره برام، چقدر شغلی ک دارن رو دوست دارن و نهایت لذت رو از جایی ک هستن میبرن. اتفاقا برای من هم پیش اومد چند روز پیش ک رفتم باغ فردوس ک روز خیلی زیبایی بود برام تمام مردم رفتاری شگفت انگیز داشتن باهام، از آقای متصدی بلیط فروشی ک با لبخند بلیط رو گرفتن و گفتن روز خوبی داشته باشید و یک دور کوچیک زدم و از دور ب تماشا کردم و گفتم قسمت جذاب ترش کجاست و ایشون خندیدن و گفتن از پله ها تشریف ببرید پایین، از ویترهای کافه ک بسیار خوش برخورد بودن و در و برام باز و موقع بیرون رفتن بسته کردن، از مامورین پلیس ک ازشون سوال میپرسیدم، همه و همه با احترام بسیار پاسخم رو دادن. و اینجا بود ک متوجه شدم عزت نفسم بیشتر شده چون درخواست های زیادی کردم، چون خود خودم بودم هرجا میخواستم سرک میکشیدم، متوجه شدم در صلح بیشتری قرار گرفتم چون به همه آدم ها لبخند میزدم و توی کوچه های تجریش راه میرفتم و خونه ها و ماشین هارو تحسین میکردم. اتفاقا یک فروشگاه برند اپل دیدم ولی نرفتم داخل ینی یه حسی بهم گفت برو ولی اعتمادبنفس کافی رو نداشتم حتی دوست داشتم برم و ببینم و باور فراوانی مو تقویت کنم انشالله دفعه بعد حتما میرم.

اون قسمتی ک ب ارتفاع رسیدین رو خیلی خیلی دوست داشتم، یعنی بهترین ویوی ک من دوست دارم ترکیب مه و طبیعت روبرو هست، استاد کاش لباس مناسب داشتین بیشتر از اون هوا لذت می بریدن، من ک راستش کلی موندم و اون هوا رو بلعیدم ؛))) یاد مسافرت اخیرم ب جنگل ابر فیلبند افتادم دقیقا ب بالکن خونه ک میرفتی ابرها و کوه های سبز ویوی روبروت بودن.

اون اقامتگاه جای بسیار بسیار عالی تعبیه شده برای گرم کردن افراد و خیلی کاربردی و عالی هست هرکس داخلش بره یه خدایا شکرت زیبایی میگه، مثل اقامتگاهی ‌ک در توچال و درکه هست ک محل استراحت وغذا خوردن و گرم شدن کوهنوردها هست و البته گاهی هم چرت لذت بخش :))

و میریسم ب بخش فرهنگ سازی و تفکیک زباله، ب شخصه من خیلی تفکیک کردن رو دوست دارم و همیشه دقیق میشم روی تفکیک کردن و حساس هستم یه لذت خاصی داره برام انگار دارم کمک میکنم ب پروسه جمع آوری زباله ها.

خب می رویم یک هدیه شایسته و درخور بگیریم، البته قلبش بگم اون فردی ک در رو اشتباهی هل داد من بوده ام هههه خیلی پیش اومده برام این اتفاق و کلی هم بعدش خندیدم.

استاد این شخصیت سخاوتمندی ک دارین رو خیلی تحسین میکنم اینکه همیشه ارزش قائل هستین برای انسان ها و بهترین هدیه رو تهیه میکنید.باید یاد بگیرم بله. و تحسین میکنم ثروت و آزادی زمانی تون رو، خداروشکر شما لایقش هستین.

سپاسگزارم بابت تهیه و تدوین این فایل هدیه