سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 228

سلام به سعیده خانم شهریاری دانشجوی ممتاز و پرفکت سایت بهشتی عباس منش دات کام.

وقتت بخیر خواهر عزیزم امیدوارم حالت عالی باشه،همچنین حال نیلانیکای عزیز همسر همراه و هم مسیرت در این زندگی نورانی و نیز پدر و مادر گرانقدر و دوست داشتنی ت

ضمن تشکر از دیدگاه‌های بسیار زیبایی که برایمان زحمت می‌کشید و به لطف می‌نگارید،که هر کدام را خواندم کلی حظ کردم

؛گاهی اوقات اشک شوق از دیدگانم جاری شد؛نمی‌دونم شاید یه روزی اینا رو کتاب کنم و بدم بقیه هم بخونن و اونا هم لذت ببرن. به قول گزارشگر ورزشی تلویزیون شیر مادر و نون پدرت حلالت!!!

اما مقصود من از نوشتن این پاسخ تشکر صرف نبود و با اجازتون دو سه تا مطلب خدمتتون عرض می‌کنم.

تو کامنتاتون خوندم موقعی که تو حیاط بیمارستان هندزفری به گوش آیات الهی کلام الله را می‌شنوید،گو اینکه در باغ رضوان و جنت الهی گام برمی‌دارید و حس و حالی بهشتی دارید.

همون لحظه یاد یکی از خاطراتم افتادم که دوست داشتم با شما به اشتراک بگذارم.

بنده قبلاً سعادت خدمتگزاری به زائرین بیت الله الحرام و سرزمین وحی را داشتم.

در اولین سفری که به عنوان خادم در مکه مکرمه مشغول به خدمت بودم،همین جا عرض کنم که خادمین بیت الله الحرام در طول 24 ساعت شبانه روز به ندرت 3 یا 4 ساعت استراحت می‌کنند،تازه این 3 یا 4 ساعت متوالی و پیوسته نیست. به این صورت است که مثلاً من نیم ساعت می‌خوابم،بعد صدام می‌کنن برای انجام کاری دوباره چند ساعت بعد؛ ی ربع 20 دقیقه می‌خوابم؛دوباره برای انجام کار بیدار می‌شم؛بیشترین زمان حدود 40 50 دقیقه خوابه. که این خوابای کوچولو کوچولو رو با هم جمع کنی شاید سه چهار ساعت بشه!!!

حتی یادمه در یکی از سفرهایم که در مدینه منوره خدمت می‌کردم،خدا شاهده 48 ساعت به شدت و سختی و بدو بدو کار کردم و بعد از دو روز خیلی کوتاه شاید کمتر از یک ساعت استراحت کردم و دوباره سر پستم مشغول به خدمت بودم.

و تمام این لحظات را با عشق و علاقه زحمت می‌کشیدیم.

همسرم یا مادر خانمم یا دوستانم می‌پرسیدن چطور شما این همه زیاد و این همه با شدت کار و تلاش می‌کنید؟؟چطور خسته نمی‌شوید؟؟این همه انرژی رو از کجا میارید؟؟

من همیشه در پاسخ عرض می‌کردم،آقا رسول الله!!! خود خدا این همه توان را به ما می‌دهد؛در حالی که؛بعد از حدود چهل پنجاه روز خدمت وقتی به ایران برمی‌گشتیم،یک هفته می‌خوابیدیم!!! شاید برات جالب باشه فقط برای غذا بیدار می‌شدیم و بعد از صرف غذا می‌خوابیدیم،حتی تو روزای اول که مهمان به دیدنمان می‌آمد؛تا مهمان بود صحبت می‌کردیم بیدار بودیم؛همچین که اون‌ها می‌رفتند ما نیز بیهوش می‌شدیم.

خوب برگردم سر اول قصه؛سفر اولم به مکه مکرمه بود دقیقاً یادمه اسم هتلمونم هم نام همسر عزیزم بود. تازه اون سفر هنوز پخت متمرکز راه نیفتاده بود و ما برای حدود 400 _500 نفر هر روز غذا می‌پختیم. البته سر آشپز وآشپزها کار اصلی را می‌کردند و ما خدمه کمک آنها بودیم.

مثلاً کپسول گاز تموم می‌شد. باید بود بدویم بریم کپسول تهیه کنیم،انواع و اقسام کارا رو می‌کردیم. خاطرم هست که بخشی از مدت 58 روزی که آنجا بودم مصادف با ماه رجب بود و اغلب ایام ماه رجب را روزه بودم،

ساعت حدود 12 و نیم شب کارمان تقریباً تمام می‌شد،و فرصت داشتیم در اختیار خودمان باشیم،بدیهیه که من ترجیح می‌دادم،به بیت الله بروم. سعیده جان خواهر گلم باورت نمی‌شه،به زور تن خسته و کوفته‌ام را سوار مینی بوس‌هایی که به بیت الله می‌رفت می‌کردم به مسجدالحرام می‌رفتم. یادمه موقعی که می‌رفتم مدیرم که بهترین مدیره حج بود حاج داوود آقا از خودم هم جوان تر بود.

جلوی در هتل بدرقم می‌کرد و التماس دعا می‌گفت و سفارش می‌کرد که حاجی دیر نکنی یه جور بیا که برسی یکم استراحت کنی و صبح ساعت 4 و 5 سر کارت باشی. راستی یادم افتاد بگم هر چند شب یه بار هم کشیکمون بود باید تا صبح بیدار می‌موندیم. منم ضمن تشکر از ایشان قول می‌دادم که زیاد نمونم و بیام به خوابم برسم. اما سعیده جان باور کن وارد حیاط بیت الله که می‌شدم عین موبایلی که به شارژ وصل می‌شه انرژی می‌گرفتم. می‌رفتم مقابل رکن یمانی می نشستم و فقط به بیت الله و پرده کعبه چشم می‌دوختم و اشک شوق می‌ریختم سجده شکر به جا می‌آوردم!!!

همین الان که دارم برایت می‌نویسم گریه امانم نمی‌دهد؛و به یاد آن روزها و شب‌ها کریه می‌کنم. نمی‌دونی چه حال خوبی داشتیم!!!

یکم مقابل رکن یمانی می‌نشستم سپس برای نماز شکر و رفع حاجت کسانی که التماس دعا گفته بودند به اقامه نماز می‌پرداختم. پس از خواندن نمازهایم بلند می‌شدم و به سمت کوه صفا می‌رفتم که الان دیگر تپه بسیار کوچکی بیش نیست.

همه این‌ها را گفتم تا به اینجا برسم که دقیقاً خاطرم هست دریکی از اون شب‌ها هنگام قدم برداشتن به سمت کوه صفا همسر نازنینم عزیز دلم زهره جانم تلفن زد و ازم پرسید کجایی؟؟؟

و من بهش گفتم دارم در بهشت قدم می‌زنم،حتی گاهی اوقات سرم را اینور و اونور می‌کردم و یا پایین می‌آوردم،که شاخه درختان بهشتی در چشمم نرود.

خواهر نازنینم باور کن که احساسش را می‌کردم. یادمه زهره خانم بهم گفت: لوس نشو !!بگو کجایی؟؟؟

که در جواب گفتم: از جلوی رکن یمانی دارم به سمت صفا می‌روم،

اما گو اینکه در بهشت راه می‌روم،

حس و حال اونجا رو دارم.

خیلی خیلی خیلی حس و حال خوبی بود.

همیشه از خدا می‌خواستم تا عمر دارم این حس و حال رو بچشم با سفر به سرزمین وحی.

بعدها به اماکن زیارتی و مقدس همچون امام رضا کربلا نجف حتی امامزاده‌ها،که می‌رفتم نیز همون حس و حال را با شدتی کمتر داشتم.

یادمه دوستانم وقتی ازم حس و حال اونجا رو می‌پرسیدند پاسخ می‌دادم همون حس رو می‌تونید تو امامزاده‌ صالح و یا قم و مشهد هم تجربه کنید.

ولی خفیف‌تر!!! اما الان با درس‌هایی که از استادمان آموختیم همین جا هم و در کل زندگی ؛می‌توانیم بچشیم!!!

مورد بعدی که دوست داشتم خدمتت بگویم این است که خواهر گلم چرا برای خودت کار نمی‌کنی؟؟؟

چرا برای دولت کار می‌کنی؟؟؟من بیشتر از 31 سال برای دولت زحمت کشیدم و اشتباه کردم ولی الان که برای خودم کار می‌کنم،می‌بینم چقدر از زندگی عقب افتادم،و چقدر برای خود کار کردن بهتر است زودتر به ثروت می‌رسیم!!!

در حالی که خدمت برای دولت هیچگاه کسی را ثروتمند نخواهد کرد.

سعیده جانم،یکی از بهترین دوستانم همکار شماست او نیز پرستار بهترین بیمارستان قلب ایران،بیمارستان شهید رجایی بود. همزمان در چند بیمارستان دیگر هم کار می‌کرد کارش هم مثل شما فوق العاده بود.

شاید برات جالب باشه که بدونی رئیس بیمارستان امور پرستاری خانواده‌اش را به دوستم حمید جان می‌سپرد،بس که ایشان ورزیده و ماهر بود.

سوپروایزر و هدنرس هم شد،مدتی،به نظرم چند سال مسئول بخش اورژانس هم بود!!!

اما از وقتی برای خودش دفتر پرستاری تاسیس کرد اوضاع مالیش از این رو به اون رو شد.

بماند که وزارت بهداشت آنقدر سر به سرشون گذاشت و اذیتشون کرد که به قول خودشون قید کار کردن با مجوز را زدند و مجوز کارشان را تمدید نکردند.

اما به دلیل حسن سابقه و شهرت کاری مشتریانشان رهایشان نکرده و اکنون نیز مشغول به این کارند.

جسارتم را ببخشید،شما نیز می‌توانید برای خودتان کار کنید نه برای دولت!!!

سعیده جان،خواهر عزیزم،ببین خود من،الان بعد از حدود 15 ماه تدریس در آموزشگاه؛ استارت سایتم رو زدم و در حال راه‌اندازی

سایت آموزش درس ریاضیات هستم. انشاالله به زودی این بیزینس جدید غوغایی در زندگیم خواهد کرد.

ایمان دارم که مانند استاد عباس منش و به قول ایشان بوم بوم بوم ثروت خواهد آمد!!!

و حتماً پس از کسب دستاوردهایم ویدیویی را ضبط و برای استاد عزیزمان ارسال خواهم کرد.

توصیه می‌کنم شما نیز به فکر کار برای خودت باش نه دولت!!!

ببخشید خیلی طولانی نوشتم. کلی وقتت را گرفتم عذر می‌خواهم،انشاالله باقی حرف هایم باشد برای بعد!!!

از خدای مهربان برایت شادی ؛ سلامتی؛ خوشبختی؛ ثروت و سعادت در دنیا و آخرت در کنار عزیزانت نیلا و نیکا و همسر دلبندت و نیز خانواده محترمت خواهانم و به خدای قادر متعال می‌سپارمت. خدانگهدار.

حمید آقای امیری سلام علیکم شب شما بخیر امیدوارم حالتون عالی باشه.

پسر چقدر تو خوبی!!! چقدر کامنتات عالیه ‌ن. دست گلت درد نکنه،عالی می‌نویسی ؛ هم خیلی بامرامی!!!

ادب و نزاکتت بسیار جلب توجه می‌کند. خدا را شکر که هدایت شدم به این سایت بهشتی که توش پر از انسان‌های وارسته و فرهیخته مثل شماست.

همچون خانواده جناب خانکی عزیز. سرور گرانقدر اسدالله زرگوشی گرامی. استاد سید حبیب حافظان و همسر محترمشون.

خانم‌های محترم شهریاری یوسفی مرادی همت حیدری بارکزی و هزاران هزار مشعل فروزان که روشنی بخش این مسیر الهی‌اند!!!

دم همتون گرم انشالله که به طفیلی شما عزیزان روز به روز مدار ما هم افزایش یابد و همچون شما گرانقدران به خورشید فروزان این سایت الهی نزدیک و نزدیک‌تر گردیم!!!

برایتان از خداوند مهربان شادی سلامتی خوشبختی و ثروت و سعادت در دنیا و آخرت خواستارم و به دستان مهربانش می‌سپارمتان خدانگهدار