سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 229

به نام خالق هستی

به نام خدای مهربانی ها

به نام الله یکتا

سلام سلام به استادان عزیزم

سلام به دوستان الهی

سلام به خودم

سلام به صبح 4شنبه

خدارو شکر که سالم و سرحال هستید

خدارو شکر که رسیدیم پارادایس

تو این هفته این نکته باز به قلبم نشست که هر شخص فرکانس درون خودش رو جذب میکنه

توی بیمارستان همراه پسرم که بودم دو سه روز اول هم اتاقی های ما بسیار بسیار آدمای با فرهنگ مودب مهربون خوش رفتار لطیف یعنی هرچی از خوبیها و حسن های این عزیزان بگم باز هم جای تعریف داره تا اینکه من از دست پسرم واقعا ناراحت شدم با من برخورد خوبی نداشت و برام اسنپ گرفت اومدم خونه

فرداش که رفتم بهش سربزنم یا خداااااا چی دیدم

اولا که خداروشکر خانواده افرادی اهل سراب و خانواده صفری ساکن در محله 15 خرداد مرخص شدن و راهی خونه شدن خداروشکر

اما اما دوستان به والله قسم که خداجون خودش بطور مستقیم بمن نشون داد یعنی ….هی میخوام قسم بخورم ولی قسم حضرت عباس نمیخواد به قول استاد

دو تا هم اتاقی برامون فرستاد یکیش که کلا با روحیه ی جنگجو با زن و بچه هاش دعوا داشت انقدر که من اختلاف فرکانس خودمو متوجه شدم فهمیدم چه موشکی پرتاب کردم خیلی خیلی شدت خرابیش بیشتر بود

اون یکی بیماره هم که انباری زده بود خخخخخخخ

من خودمم تازه معنیشو فهمیدم

منظورم به اینه که انگار یکی با چکش زد تو سرم

دهنم از تعجب باز چشمام هم گرد

گفتم ای بابا بخدا من فقط چند ساعت شاید یکساعت حالم خوب نبود سریع خودمو جمع و جور کردم ولی ببین چی شد چه فرکانسی بمب اتم بود انگار

یا الله یا پروردگار یکتا

منو به خودم واگذار نکن حتی یک لحظه

خدای عزیزمن رب من مهربانم قشنگم منو آلوده خودت کن

از من ضعیف تر دیدی عشق من

از من ناتوان تر

یاری ام کن که تو همیشه یاریگر بندگانت هستی

الله من رب جلیل من پروردگار بزرگ من، من به تو فقیرم

درونم رو پاک کن ذهنم رو صاف کن

خدای من از اینکه تو این سایتم چقدر خوشحالم

از این که بهترین بندگانت بهترین دوستان من شده اند خیلی خوشحالم

یچیز دیگه یادم اومد اینکه از اول سفرنامه مدار من با مدار یکسری از دوستان یکی شده بود و دقیقا کامنت های اونها رو میخوندم یعنی بدون اینکه خودم بخوام انتخاب کنم همیشه مواجه میشدم با کامنت های یکسری از دوستان عزیزم ولی این دو سه روز کلا دوستان عوض شدن یعنی کامنتای یک گروه دیگه میاد بالا اینم باز اثر همون پس لرزه هاییه که گفتم

یعنی دقت ارسال فرکانس ها برام خیلی روشن شد

مدت تاثیرش رو فهمیدم و اینکه یکدفعه میاد و کم کم میره

نمیدونم شاید لازمه یه تدابیری بیاندیشم

الان ذهنم اومد سرزنشم کرد گفت تو خجالت نمیکشی تو مثلا شاگرد استادی آخه این چه وضعیه این چیه نوشتی پاکش کن

ولی الانه من همینم قبول دارم خودمو و به معایبم آگاه تر شدم خداروشکر خداوند همیشه به من لطف داشته

من که در مسیر الهی هستم چه نعمت بزرگی خداروشکر

منم قدم هامو برمیدارم با کمک پروردگارم

منم مثل کسی که نخاعش رو عمل کرده دو نفر کمکش میکنن سر پا بشه و تازه بتونه بایسته تازه میتونم روی پاهام بایستم بالاخره به راه رفتن می افتم بچه ها بعد از تولد تقریبا یکسال طول میکشه تا راه رفتن رو یاد بگیرن توانایی راه رفتنشون بعد از یکساله

حالا من از اون افرادی هستم که دیر راه افتادن

ولی مسیر تکامل اینه باید و شاید نیست راه افتادن محقق میشه خدا رو صد هزاااار مرتبه شکر که سالمم بالاخره منم کفشامو پام می کنم و میرسه روزی که بتونم بدوام بدوم تا سرزمین های دور تا آمریکا تا پارادایس

خدارو هزااااران مرتبه شکر چقدر این محیطو دوست دارم من با این سایت با این دوستان با تک تک نوشته هاتون زندگی میکنم، از خوندن اتفاقای خوبی که برای شما عزیزانم می افته خیلی ذوق زده میشم خیلی خوشحال میشم قند تو دلم آب میشه بخدا شیرینیش رو حس میکنم از بس که دوستتون دارم

در پناه الله یکتا شاد و ثروتمند و سعادتمند باشید در دنیا و آخرت

ولی من