سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 232

به نام خداوند بخشاینده

سلام ب همه عزیزانم

استاد جالبه قسمت قبل سفر به دور آمریکا رو دیدم و هدایت شدم ب کوه نوردی و مثل صحبت های شما ک خدایا مرا در زمان مناسب در مکان مناسب قراره ده و تو هدایتگر من باش. گفتم ولی با ایمان تر از دفعات قبلی ام، گفتم ولی مطمئن تر چون الگویی چون شما روز قبلش بهم گفته بود و من گفتم خدایا تو ک برای استاد چنین هدایت و همزمانی میکنی من هم با ایمان ازت میخوام مثلش رو.

از همزمانی تاکسی و مترو برای من شروع شد، از هوای بسیار بسیار مطبوع کوه، میتونم بگم بهترین تجربه کوه من بود، الان متوجه شدم درسته من هم ب اندازه ظرف خودم دارم بزرگ میشم و چشمم رو نعمت بین تر میکنم. لوکیشن همون لوکیشنه ولی هر بار ک میرم میگم این بهترین تجربه بود. هر بار بیشتر از تنهایی ام لذت میبرم، هر بار رابطه ام با خدا بهتر و نزدیک تر میشه. هر بار خودم رو بیشتر دوست دارم و احساس لیاقت بیشتری میکنم.

از مطبوعی آب و هوا ک بهترین بود بهترین این درخواست هم تیک خورد، همون برخورد نوری ک خواسته بودید برای من خداوند آب و هوا را تغییر داد و من تجربه ای جز لذت نبردم، درست در زمان مناسب در لوکیشن مناسبی از کوه بودم، نعمت و رحمت خداوند رو دیدم برف زیبایی بارید و هیچ بادی نبود ک سرد باشه و این بهترین تجربه عمرم بود. کوه خلوت تر هم بود، این خواسته هم تیک خورد. ب خدا گفتم خدایا من در فرکانس نعمت و ثروت ات بودم ک اولین برف تهران رو بر من باریدی، هزار بار خدارو شکر گفتم برای رحمتش. در بهترین زمان بالا رفتم و در بهترین زمان پایین اومدم.

ویوی برفی ک انتخاب کردم برای لذت بردن از مسیرم نه صرفا رسیدن ب قله، کنار رودخانه و صدای آب، آفتاب ملایم ک ب برف ها و صورتم میخورد، ویوی روبروم کوه های پوشیده از برف و نشستم روی سنگی کنار چشمه و لذیذ ترین ناهار عمرم رو اونجا خوردم، غذا کوکوسبزی ولی هزار بار گفتم مزه بهشت میده، هزار بار از مادرم و از خداوند تشکر کردم. دفتریادداشت کاهی زیبایی ک ب تازگی خداوند بهم هدیه داده رو باز کردم، عاشق این دفترچه کوچکم هستم، عکس صفحه اولش نوشته COLORADO به همراه طبیعتی از دو اسب سوار در دل طبیعت، و عکس صفحه پشت نوشته

هرگز فراموش نکن ک چقدر توانا و لایق هستی. این یک هدیه از سمت خداوند بودم برام، چه هدایت زیبایی چه هدیه ای بهترین هدیه بود. دفترچه ای ک وقتی نگاهش میکنم سرشار از احساس لیاقت میشم. دیدن اش ب یادم میاره آرزوم رو، مسافرت و مسافرت، یادمه با شهر کلرادو و منظره کوه و جنگل و دره و دشت هاش خیلی ارتباط برقرار کردم، اون مناطق خلوتی ک شما کمپ کردین قلبم وایستاد، رودخانه ای ک دور و برش کوه های پوشیده از درختان سوزنی بود. مطمئنم ب وقتش هدایت میشم.

دفتر نت کوچکی ک گفت هرجای زیبایی میری با خودت ببر و برایم بنویس و با من حرف بزن. و چه هم صحبتی بهتر و بالاتر از خداوند برایم !؟

کوه ک میرم من اون فرد ساکت ک یه جا تو خلوت خودش نشسته و داره لذت میبره هستم ولی خداوند انقدر قلب انسان هارو برام نرم میکنه ک با هرکی یک سلامی میکنم انقدر تبادل احترام و احساس خوب میکنیم ک انگار دوست های چندساله هستیم. من از استادم یاد گرفتم احترام فراوان بزارم ب انسان ها، تحسین شون کنم، مهربان و خوش برخورد باشم و همون رفتارها چندین برابرش ب من برمیگرده. انسان هایی ک با اونها در حد چند دقیقه ای برخورد میکنم و لذت میبریم و بعدش خداحافظ. ب چشم می بینم ک جهان اجازه نمیده بهشون ک نزدیک من بشن، میبینم ک میخوان ولی نمیتونن میبینم حفاظت خداوند رو .چون من همیشه از خدا میخوام افرادی هم فرکانس رو در مدارم قراره بده و مرا در تقوا یاری دهد و خودش محافظ من باشد. ب قول شما وقتی خدا رو داری انگار همه تو زندگی ات هستن، ب قول شما تو عاشق خدا بشو ملتو عاشقت میکنه تو نمیخواد کاری بکنی.

نکته بعدی در مورد احترام گذاشتن، برای من احترام شده جزوی از عادت های ثابت ام. از کجا متوجه میشم چون اگر حرفی نامناسب بشنوم یا گاهی خیلی کم از زبون خودم بیاد بیرون مغزم هنگ میکنه یک آن و میگم این تو بودی؟ اهرم رنج قوی ای ساخته شده ک متفر باشم از نامحترم بودن. چون متنفر هستم از شنیدن بی احترامی. و من این فرکانس احترام و برخورد خوب رو دیروز ب عینه متوجه شدم در برخورد متفاوت راننده تاکسی با من و یکی از مسافران. ک جهان همون ثانیه بازتابش رو ب شخص مقابل برمیگردونه، هر فردی با توجه ب افکار و رفتار خودش. الله اکبر از این نظم و قانون مندی.

دیشب این فایل جدید رو دیدم و از شما یاد گرفتم چطور سرچ کنم برای پیدا کردن زیبایی های اطرافم، چطور از گوگل مپ و بازخوردها استفاده کنم و همون دیشب هدایت شدم ب پارک پرواز در تهران و امروز رفتم. خدای من الله اکبر از این همه زیبایی این پارک، در بهترین زمان رفتم نم بارون میزد و هوا تمیز و از بالا تهران رو می دیدم، کوه های پوشیده از برف روبروم بودن.برام بسیااار تجربه لذت بخشی بود خداروشکر. اولین بارم بود ک میرفتم ولی در بهترین زمان ممکن در تمیزترین و خوش آب و هوا ترین روز رفتم.

من از زیبایی های اطرافم از زیبایی های شهرم شروع کردم ب لذت بردن، با همین شرایطی ک دارم. چون فهمیدم برای لذت بردن نیاز ب داشتن امکانات آنچنانی نیست، خوشی ب دل عه. اگر تو به دنبال شادی و خوشی باشی از همون امکانات اطرافت بهترین لذت هارو می بری. و تو هدایت میشی وقتی تو بخواهی ک از همین نعمت های اطرافت نهایت لذت رو ببری خداوند ب تو ایده میده ک چکار کنی و کجا بروی.

سپاسگزارم بابت تهیه این فایل، در پناه الله باشید.