سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 232

سلام به استاد عزیزم مریم جان عزیزم و دوستان خوبم

استاد این بچای سایت چی کار میکنند چقدر زیبا می نویسند چقدر عالی بیان میکنند هر کامنت را می خوانم نشانه توحیدی خدا را میبینم اشک ها را نمیشه گرفت

حتی نمی خواستم کامنت بنویسم اینقدر دوستان مهر محبت دارند اینقدر خوب بیان می کنند دوست داشتم فقط کامنت بخوانم هر کامنت را می خواندم بوی خدا می داد تحسین زیبای مسافرت عشق به خدا دگه چی بگم از دوستان گلم که با کامنت خواندن شأن قلبم باز و بازتر می شد خدایا شکرت سپاسگزارم از همه دوستان خوبم که با عشق برایمان می نویسند خدایا شکرت

اما استاد عزیزم این فایل هم خییلی برایم آگاهی دهنده بود جمله که باید با طلا نوشته توجه به نکات مثبت است استاد عزیزم از زمانی که این سفر به دور آمریکا را دیدم و تمرکز م را گذاشتم به زیبایی ها به خییلی جا های عالی هدایت شدم حتی نزدیک خانه ما هم جای های زیبایی بود که ندیده بودم و می دیدم تحسین می کردم و به خودم می گفتم چطور تا هنوز متوجه این نشده بودم همان طور که می رفتم زیبایی پشت زیبایی را می دیدم و تحسین می کردم استاد عزیزم بزرگترین چیزی از شما یاد گرفتم همین تحسین کردن بود ابر را می دیدم تحسین می کردم باران که می‌بارد تحسین می کردم به ولا قسم هیچ وخت نمی توانستم اینقدر زیبا تغییر کنم اینقدر زیبا دنیا را بیبینم و اینقدر زیبا هدایت را درک کنم از من پاسپورتم باید تمدید کنم و نوبت من هم سال بعد است اما دیروز همان طور که می رفتم طرف جای کار داشتم و همیشه از دو کوچه پایین تر از ریاست پاسپورت می گذشتم دیروز که چهار شنبه می بود دیدم که خییلی شلوغ است بعد همان طور که می‌گذشتم کسی آمد آدرس را پرسید منم آدرس را دادم و ازش پرسیدم چی خبره گفت پاسپورت روز های چهارشنبه آفلاین شده و به همه بی نوبت پاسپورت میده بعد دیدم چقدر شلوغ در گفتگو های ذهنی ام این را به خودم گفتم اگر تا فردا هم به صف ایستاده شوی نخواهد نوبتت برسه تا اینکه همین حرف من را یکی دگه به این بنده خدا گفت و گفت اگر واسطه داشته باشی میتوانی زود بری این بنده خدا گفت بیبین واسطه من خدا است من دیگر واسطه ندارم و همان یک لحظه جا خوردم و به خودم گفتم چقدر زود فراموش کردی خدا را و این را حالا یادم آمد که سال پیش وختی می خواستم اشتباهی که در نام انگلیسی در تذکره (شناسنامه )خودم را درست اش کنم و دقیقا یادم است با خواهر بزرگم رفتم ثبت احوال نفوس از خواهرم هم مشکل داشت تمام کار ها همان روز خلاص شد روز بعد که رفتیم تذکره های خودمان را بگیریم دیدم که باید من بایمتریک می شدم بخاطری تذکره را پیش از 18ساله گی گرفته بودم و دیدم که در صف بعد چندین نفر ایستاده بودم و حالم خییلی خوب بود دو نفر از کارمندان دولت آمدند گفتند که باید کار ما را زود تر انجام بدهی اما همان کسی که بایمتریک می کرد در اول قبول نکرد و بعد کسی آمد نمی‌فهمم درست یادم نیست چی شد اوراق شأن با اوراق من در اول صف گذاشتن همان جا ماندم گفتم خدایا شکرت در صورتی بود که هر کس می خواست بایمتریک کنه باید یک ساعت بیشتر منتظر می ماند و همان معجزه خداوند را دیدم همان جا دیدم اگر خداوند واسطه آت خدا باشه همه چیز برایت به شکلی که می خواهی رقم می خورد خدایا شکرت اینقدر اتفاقات خوب برایم افتاده نمی توانم بشمارم خدایا شکرت

و این شعر هم تقدیم دوستانم

از عشق که میگی دیوونم میکنی

به سوی زندگی روونم میکنی

از عشق که میگی حرفات شیرینه

هر یک کلمه اش به دلم میشینه

حرفهای قشنگ میزنی

به دلم داری چنگ میزنی

عاشق همه تان هستم