سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 233

به نام خدای بزرگ آرزوهای کوچک من

سلام علیکممم

چقد رنگگگگ چقد شوقققق

رنگا خیلی باحالن حس مثبت بزور هم که شده در تو ایجاد میکنن.

خببب چیزی که تو این فایل نظرم رو زیادی جلب کرد این تابلو شیطان و فرشته بود.

یاد چیزی در خودم افتادم. اینکه مثلا چقد سخت بود عادت صبح زود بیدار شدن رو در خودم ایجاد کنم و چقد راحت طی امتحانات از دستش دادم

چقد سخت بود تو ریاضی به یه نقطه ی خفنی رسیدن و چقد راحت فقط طی 1 ماه تمرین نکردن از دست دادنش

اینکه چرا اینجوری میشه نمیدونم ولی خیلی باید مراقبت کنم خیلی زیاد بقول استاد ما یا داریم صعود میکنیم یا نزول حد وسط نداریم. تو فیزیک تمرین نمیکنی خب قرار نیس تو سطحی باشی که 1 ماه پیش بودی و بطبع افت میکنی. بعلههه این است

این فرد که الان داره براتون مینویسه دیروز کلا نقه و ناله میکرد که وای من این زندگی رو نمیخوام حالم از خودم بهم میخوره من هیچی نمیشم و…. بعلهههه بعلههه شاید شما خیلی افراد قوی باشین و خیلی رو خودتون کار کرده باشین ولی این فرد در مسیره و گویا هنوز بزرگ نشده.

خب حالا موضوع چی بود برا چی این آدم انقد به خودش بد کرد و کلی فرکانس مزخرف فرستاد؟

موضوع اینکه خب هر روز زندگیش با درس میگذره و اون فرد درونش داره فریاد میزنه بابا بسهههه من نمیخوامممم. ایشون هم سعی در آرام کردن فرد درون داره که زیاد موفق عمل نمیکنه(فدای 1 تار موی سرش). حس میکنم خیلی عادیه چون خب من خدا که نیستم انقد خفن باشم من بنده خدام که خب طبیعیه تو مسیری که دارم میرم خسته بشم و بگم اه بابا این چه زندگیه آخه.

راستش من تو مسیر کنکورم خیلی چیزا رو قربانی کردم که عبارتند از: 1.دوستانم 2.یوتوبم(که روزی حداقل 1.5 ساعت چرخ میزدم درش) 3. وب گردی های الکی و از روی کنجکاوی 4. کتاب های غیردرسیم و پادکستام

5.و از همه مهم تر علاقه ی شخصیم

و خب فک میکنم یجاهایی عادیه بگم اه بسه دیگ

به این آدم حق میدم خدایی فک کن تفریحاتت رو گذاشتی کنار درس میخونی و در کنارت همکلاسی های تو هر روز تو عشق و حالن و دنبال کردن سریال و…

من 2 ساله کاملاااا سریال دیدن رو گذاشتم کنار چون آدمی نیستم که زیادی متمرکز باشه و اگه سریاله تو مخم درگیری ایجاد کنه که مثلا قسمت بعد چی میشه دیگ زندگیم به فنا میره یهو میبینی 3 ساعته درگیر قسمتای سریاله شدم.

اره خلاصش که این گونه گذشت دیروزمون ولی صبح گفتم خدایا تو کنارم باش و تو هوامو داشته باش و جالبه سوالی من فک میکردم اصن بوجه امتحان از اونجا نیس و اون تیپ سوال رو تمرین نکرده بودم به درستی حل کردم. خدایی دم خدا گرم یخورده حست رو خوب میکنی جبران میکنه برات. حالا تازه اینو بگم تو مسیر از مدرسه به خونه برففففف میباریدددد خداااا و من کلا سر و روم پر از دونه های برف شده بود اصن انقد حس باحالی داشت و بنده کل مسیر رو عین دیوونه ها میخندیدم و نیشم تا بناگوش باز بود.

و در آخر اینو مینویسم برای خودم:« مهم نیست چقد کم‌ کاری کردی مهم نیست چقدر فک‌ میکنی عقب افتادی عیب نداره فدای سرت .یادت باشه ما از خدا خواستیم و نچسبیدیم به خواستمون یادت باشه حال بد تو هیچ اتفاق مثبتی رو رقم نمیزنه . یادت باشه اصن این شرایط بد یه تمرین خفنن برای کنترل ذهن خدا رو چه دانی بلکه داره امتحان میکنه تو رو. خیلی خفن و پر قدرت ادامه بده مسیر رو یادت باشه که ضعیفا حذف میشن چه میخواد مسابقه کشتی و وزنه برداری و دوی ماراتن باشه چه کنکور اونی که ضعیف بود حذف شد از دور خارج شد. محکم ادامه بده تو از فردا و فردا های دیگ خبر نداری. لطفاً خودتو نباز بذار به دنیا نشون بدیم که چقد یه آدم میتونه خفن باشه. خیلی دوستت دارم . میدونم که از پسش برمیای»