سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 234

سلام فاطمه عزیز

ممنونم از دیدگاه زیبات و‌وقتی که گذاشتی برای نوشتن

واقعا ایرادی که بهش اشاره کردی تقریبا ایراد همه ما هست و من فکر میکنم به خاطر تربیت ذهنی ما آدمها از نسل ها قبله که همیشه ذهن ما دنبال ایراد بوده…من خودم بارها و بارها اینکارو در گذشته میکردم و حالا هم انجام میدم اما به لطف خداوند با آموزشهای استاد بهتر شدم

واقعا هدف من این بود که من ایرادها رو پیدا کنم و حلش کنم…بعنوان مثال همش به اعضای خونواده ایراد میگرفتم که وسیله ها رو اینجوری بذارید چون دسترسی بهش راحته و در ضمن وقتی سر جاش نمیذارید نفر بعدی باید کلی دنبال اون شی بگرده…و‌وقتی یه فردی اینکارو میکرد نه تنها عصبانی میشدم بلکه اول سعی میکردم خودش رو پیدا کنم تا بشورمش بعد تلاش میکردم تا با گفتن این به جمع بارها و بارها بهشون درسی بدم که دیگه اینکار تکرار نشه

نتیجه چی بود؟ این اتفاق بارها و بارها تکرار میشد و بیشتر می افتاد و تازه توی قسمتهای دیگه هم می افتاد….من به محیط های نامنظم تر و کثیف تر هدایت میشدم با اینکه من مثل خانم شایسته بسیار منظم و تمیزم

با آموزشهای استاد و خانم شایسته وقتی میام اگاهانه به هر تمیزی در اطرافم توجه میکنم به هر جایی که مرتبه اگاهانه تحسین اش میکنم چه در این سریالها و چه در زندگی خودم واقعا میبینم که من به محیط های تمیز تر هدایت میشم…واقعا محلهای کارم هی به جاهای تمیز تر و خیابونهای شیک تر و مرتب تر و منظم تر هدایت منتقل میشه…مثلا توی سفر اخیرمون به ترکیه اول جایی رفتیم که یه محله واقعا خیلی اشفته و شلوغ شهر بود…ما اما تصمیم گرفتیم اگاهانه از همونی که بود لذت ببریم..گفتیم هدف ما لذت بردن از بودن با همدیگه است….رفتیم بیرون با لذت از همون خیابونا همون فروشگاه ها همون زیبایی هایی که بود لذت میبردیم…هتل مون رو تحسین میکردیم چقدر سرویس بهداشتی اش تمیزه چقدر اتاق خواباش تمیزه چقدر کابینت های آشپزخانه بزرگ و جادار و خوشرنگه…و اتفاقی که افتاد به طرزی جادویی برنامه ریز سفر ما…الله یکتا…ما رو فرداش به یه محله بسیار زیبا واقعا زیبا که هنوزم باور نمیکنم جز ترکیه باشه هدایت کرد….یعنی من این محله رو به زیبایی همین فیلمهایی که خانم شایسته از فلوریدا میفرسته میدونم…ما دو هفته در یک‌برج بسیار زیبا با یه ویو بسیار عالی اقامت داشتیم…هزینه هم توسط یکی از اعضای عزیز خانواده ام پرداخت شد که میخواست ما رو به این شکل سورپرایز کنه….واقعا وقتی دیدم که اون خونه شکل همون خونه هایی هست که داشتم تحسین اش میکردم واقعا من بی نهایت به این قانون بیشتر ایمان اوردم

اتفاق جالب دیگه این بود که چند هفته بعد از اینکه از مسافرت اومدم من مصمم شدم و خدا هدایتم کرد تا یه واحد مستقل اجاره کنم و دیگه اصلا من نیازی نیست با اعضای خانواده مشکلی داشته باشم…هرکسی سلیقه خودش در چیدمان رو داره…و واقعا راحتم و واقعا خونه کوچیک نقلی ام رو دوست دارم…و هر روز تحسین اش میکنم و تمیزش میکنم و از داشتنش خوشحالم….و همه وسیله هاش هم به لطف خدا از راه خود خونواده فراهم شد با اینکه اول مخالف بودن…واقعا این چند وقت من هی سعی میکردم همین خونه خودمون رو با عشق تمیز کنم به کسی کاری نداشته باشم فقط به عشق اینکه این خونه داره بهم امنیت و ارامش میده من وظیفه خودم رو انجام بدم

ببخشید خیلی طولانی شد:))))

فقط خواستم‌ مثال عینی بیارم از دیدن و تحسین کردن و‌تمرکز کردن روی خواسته ها که باعث گسترش خواسته در زندگی مون میشه

هر روز صبح سعی میکنم به توصیه استاد عزیزم این اصل اساسی و پایه ای جهان هستی رو به یاد خودم بیارم که

به هر چیزی توجه میکنم دارم همون رو در زندگی ام گسترش میدم

پس سوال اساسی هر لحظه من از خودم این باشه که دارم به چی توجه میکنم؟ خواسته یا ناخواسته؟ از کجا بفهمم؟ از احساس ام

اگه احساسم خوبه یعنی دارم به خواسته توجه میکنم و‌اگه احساسم بده یعنی توجه ام به ناخواسته است پس بیام کانون توجه ام رو‌اصلاح کنم

ممنونم به خاطر دیدگاهت که باز این پاشنه آشیل و ترمز بزرگ‌منو بهم یادآوری کردی که باز به کانون توجه ام حساس تر باشم

شاد و موفق باشی