سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 234

به نام خداوند بخشنده ی مهربان

سلام به استادعزیزم وسلام به مریم بانوی مهربانم

وسلام به تک تک دوستانم

استادمهربونم، استادباعشقم، بی نهایت ازتون سپاسگزارم که انقدر در تلاش وتکاپو هستید تا انطور که خودتون قوانین جهان هستی رو درک کردیدانطور که شما به فراوانی وبرکت ونعمت درجهان یقین پیدا کردید ، انطور که خودتون به سعادت وخوشبختی وخیر دنیا وآخرت واقف شدید و لمسش کردید توی زندگیتون، مارو هم آگاه کنیدتا هرکسی که زندگی شمارو دید، هرکسی که حرف شما رو شنید وهرکسی که با شما آشنا شد ودر مسیر شما قرار گرفت همونقدر به سعادت وخوشبختی ویکتاپرستی دست پیدا کنه که شما دست پیدا کردید…

این حسو خودمم خیلی وقته دارم، قبلنا هنوز که قوانین رو قشنگ درک نکرده بودم وفقط از شما دیده وشنیده بودم که میشه خوشبختی وسعادت رو به راحتی به شرط ایمان وعمل صالح وپاکی دل بدست اورد، دوست داشتم همزمان با به کارگیری این اصول خانواده وعزیزانم هم بیان تومسیر و اگاه بشند به این قوانین، ولی از یه جایی به بعد گفتم مینا توباید انقدر با این اصول وقوانین زندگی کنی که به قول استادعباسمنش،با دست اوردهات، وتغییر سبک زندگیت و شرایط عالیت الگویی باشی برای دیگران، جوریکه بخوان ازت یادبگیرند یا بپرسند که چطور شد که انقدر همه چیز برات خوب وعالی داره پیش میره…

خب شکر الله مهربان، وقتی تونستم تاحدود زیادی به پاکی دل و عمل صالح و اصلاح شخصیت و ایمان قلبی برسم، زندگیم سراسر خیر وبرکت شد و الان در جایگاهی هستم که از ادمیکه تا دوسال پیش نه تنها حرفی و چیزی برای ارائه وگفتن نداشت و حتی نمی تونست خودش خودش رو بپذیره ، حالا الگوی خیلی از اطرافیانش شده و خیلی ها در موردش با عنوان اینکه از مینا باید پرسید ویادگرفت، یاد میکنند…

اینو بگماااا، استاد جان توسراسر عمرم، انقدر لطف ورحمت خداوند برای من بی حدوحساب بوده که همیشه از دوران کودکی ونوجوانی یه سروگردن توهر جنبه از زندگی از اطرافیانم بالاتر وبهتر بودم، اماااااا نه گوشی برای شنیدن ونه چشمی برای دیدن ونه قلبی برای درک کردن داشتم….

اینکه ببینم تمام اونچه که دارم نعمت هست وبرکت، یه روزایی توی کل خاندان ما کسی پاش به خارج از کشور نرسیده بود 10و15 سال پیش، من به دوتا کشور سفر کردم و یه هفته ده روز هر بار کلی خوش گذروندم ولی خب انقدر جاهل ونادان بودم که بابتش نه تنها شاکر نبودم نه تنها تمرکزم روی زیبایی های اون کشور نبود، بلکه هنوز اونجا بودم تو تعطیلی ومسافرت یا با همسرم همش بحث و دعوا داشتیم، یا دل وفکرم ایران بود پیش خونه وزندگی و بچه و کار….

یا اینکه جوری با حسرت وغبطه به مردم اون کشور و اون آزادی و امکاناتشون نگاه میکردم و همش با گله وشکایت از مملکت خودم حرف میزدم که الان بهش فکر میکنم میگم اصلا برای چی انموقعه ها میرفتم مسافرت و اونهمه هزینه میکردم، اصلا هدفم چی بود؟ وقتی توانایی وقدرت تولحظه زندگی کردن و توانایی دیدن زیبایی ها و قدرت ودرکی برای شاکر بودن نداشتم؟؟؟؟

استاد جانم، دیشب برای چندمین بار، مثل روتین همیشه یه فایل پلی کردم، فایل جلسه دوم، قدم دوم، دقیقا داشتید در مورد تجسم خلاق و خلق آرزوها با تجسم کردن توضیح میدادید خیلی شفاف و واضح و دلنشین….

داشتم فکر میکردم، که چقدر توی زندگیم با استفاده از همین قانون، یعنی تجسم کردن، اونم پی درپی هم اتفاقات وشرایط خوب وعالی، وهم اتفاقات وشرایط بدی رو به زندگیم آوردم….

وامروز که دیدم روی این فایل انقدر شفاف وواضح و قابل درک در مورد جذب خواسته ها و ارزوها توسط تجسم با دیدن مکرر عکس وفیلمها و تصور کردن خودمون تواون شرایط صحبت کردید، کلی دعاتون کردم…

گفتم واقعا این مرد هیچ چیز روی برای خودش وپیش خودش نگه نمیداره، و هیچوقت هیچ فایلی رو برای منظوری به غیر از اگاه سازی و انتقال اگاهی روی سایت نمیذاره، وتنها هدفش اینه هرکسی فایلهاشو دید مطمعن بشه که جهان خداوند پراز نعمت وبرکت هست برای همه، واگر کسی فقط وفقط قدردان وسپاسگزار اونچه که الان داره باشه وباشوق وانگیزه وایمان وامید به اونچه که آرزو داره توجه کنه واحساسش رو خوب نگه داره بی شک جهان اونو به خواسته هاش میرسونه…

من همونم که تو بهترین شرایط ها بودم وبه لطف خدا امکانات مادی ومعنوی وعاطفی و….خیلی خوبی در دوران زندگیم خداوند برام قرار داد ولی هیچوقت مثل الان قدرت درک و قدرت شاکر بودنشون رو نداشتم..

اما از وقتی توی مسیر شما قرار گرفتم، اصلا اخلاقم وعواطفم واحساساتم به کلی تغییر کرده شکر خدا…

حس میکنم خیلی خیلی شاکرتر و با ایمانتر وقدردانتر شدم، احساس میکنم حرص وطمع و حسادت و ….در من انقدر کمرنگ شده که می تونم شبا مثل یه پر سبک ودر ارامش بخوابم و نگران چیزی نباشم که قرار فردا اتفاق بیفته…

حس میکنم انقدر تغییر کردم که واقعا با تمام وجودم هرچیزی رو که چشمهام می بینه وگوشهام میشنوه و قلبم حس میکنه ، بابتشون بارها وبارها سپاسگزاری میکنم …

یه روزی تویکی از فایلهای سفر به دور امریکا یادم نیست کدوم قسمتش بود که شما ومریم جان کامنت منو خوندید وکامنتم، منتخب اون فایل شده بود حدودا یکسال ونیم پیش….

اونجا اقرار کردم که دارم توی بهشت زندگی می کنم وهمه چیز برای لذت بردن از زندگی اطرافم هست امااااااا نمی تونم توی لحظه زندگی کنم و هر جا باشم دل مشغولی و ذهن مشغولی دارم واونجا از خداوند خواستم که ایمانی از جنس ایمان شما و اون آرامشتون به من هم عطاء کنه…

وحالا که این کامنت رو میذارم مدتهاست که شکر الله مهربان، یکی از قدرتمندترین ابزارها وراهکارهای وعادت روزمره من توی لحظه زندگی کردنه، فارغ از اینکه توی تختم توی خونه هستم یا تو مسافرت یا مهمونی ویا کار ویا هرجا …..

من فقط اینجاهستم همینجا که جسمم هست، روح وجسم وذهنم دقیقا همینجاست…

نه اینکه بگم تمرین کردم وخودم رو مجبور به اینکار کردم تا شده عادتم نه…

این ارامش وایمان ودر لحظه زندگی کردن رو، از نتایج ودستاوردهام دارم، انقدر که سپردم و خداوند کارشو به نحو احسنت انجام داده، دیگه بهش اعتماد دارم، اینکه خودش مراقب همه چیز هست، اصلا هر اتفاقی بیفته، دقیقا خیر همونه و همون باید اتفاق میفتاده وهمون میشده…

از وقتی باور کردم من یه سهم دارم که باید در طول شبانه روز اونو انجام بدم وباقی سهم خداست سعی میکنم همون سهم خودم رو اگاهانه تا حدود زیادی درست انجام بدم….

باقیش دست خداست وتجربه بهم ثابت کرده که توی دنیای مادی هزاران نفر ، هزاران وصدها موقعییت وشرایط بهم مرتبط هستند و من تنها بازیگر این نمایش بزرگ زندگی نیستم، پس تو کار خدا دخالت نکنم وفقط اونچه که نقش خودم هست رو بازی کنم واجازه بدم نقش هرکسی هر موقعییتی وهر شرایطی در قالب هر اتفاقی در جهان پیرامون برقرار باشه ، اینکه من قدرت تغییر اونچه که در بیرونم اتفاق میفته رو ندارم، اینکه خداوند نسبت به تلاش صادقانه من و ایمان من وتوکل من، امورات منو به بهترین شکل سروسامان میده، باعث شده، توی لحظه خوش باشم، نه حسرت گذشته رو بخورم ونه ترسی از آینده داشته باشم…

چون یادگرفتم گذشته رو هرکجا که امکان داشت جبران کنم و آینده رو یک روز یک روز بسازم با توکل بخدا….

این احساس امنیت وآرامش، از اونجایی میاد که من دیگه مثل گذشته خودم رو تک وتنها حس نمی کنم و یقین دارم که خداوند مثل میلیونها سالی که خدایی کرده هر لحظه داره خدایی کردنش رو به بهترین شکل به انجام میرسونه…

فقط هر روز بهم سهمی میده ونقشی که میگه طبق همین فیلمنامه بازیش کن، ( من سهمم رو میخوام، هدایتم میکنه توسط الهاماتی که دریافت میکنم، تازه توی تمرین ستاره قطبی ازش میخوام که تغییرات مورد دلخواهمو بده توی فیلمانه ای که باید بازیش کنم ، با توکل وبا نام ویادش انجامش میدم، حتی اگه تماما اون چیزی نباشه که من خواستم، به خواست خداوند احترام میذارم ودیگه مثل گذشته از تلاش بیخود، وعجله وبدو بدو، دست بردن تو تغییر نتایج خبری نیست ،تسلیم تسلیم وراضی….)

خدارو صدهزارمرتبه شکر که توسط دیدن سریال سفر به دور امریکا وسریال زندگی در بهشت، من تونستم به درک واقعی توحیدی زندگی کردن، وخوشبخت وسعادتمند شدن برسم…

وهمین درکو بیارم توی زندگیم به عملکرد تبدیلش کنم واندازه عملکردم هم شاهد نتایج خوب وعالی باشم…

استاد عزیزم بی نهایت ازتون سپاسگزارم بابت تمام اگاهیهایی که از روی عشق ومحبت با ما به اشتراک میذارید…

در پناه امن خداوند باشید وکلی بهتون خوش بگذره، عزیزای دلم