سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 235

سلام سعیده عزیزم

دست مریزاد به این گفتگوی عاشقانه با معبودت

خیلی تحسینت میکنم عزیزم خیلی از کامنتات درس میگیرم حتی اهنگایی که گذاشته بودی رفتم دانلودش کردم چقدر عالی بود چقدر برام این اهنگ من اگه نباشم کی موهاتو ناز میکنه کی با بال های شکسته تو پرواز میکنه.

من رو یاد یه ماجرایی انداخت که همین 4 روز پیش اتفاق افتاد که مارو به تولد یکی از نزدیکان دعوت کردن و اصلا یه جوری برنامه پیش رفت اصلا خیلی معجزه اسا قرار بود تنها برم تولد که بین راه خبردادن نه خانوادگیه دیگه تا همسرم اومد اماده بشه یکم دیر شد و همش هم بر میخوردیم به چراق قرمز اما ته دلم خیلی اروم بود که حتما یه نشونه از طرف خداست حتما باید دیر میرسیدیم و وقتی رفتیم دیدیم چقدر خوب شد که دیر اومدیم اصلا چی براتون بگم از اون همه عزت و احترامی که حتی افراد غریبه برامون قائل بودن و چقدر خودشون رو به در ودیوار میزدم که چیزی کم و کسر نداشته باشیم و چقدر خوشحال شدم که همسرم هم اومد حداقل یه هم مداری داشتیم و اصلا چی بگم براتون که اینقدر همه چی دست بدست هم داده بود که همه برامون ارزش قائل باشن و ازمون حساب بردارن در صورتی که قبلا اصلا این طور نبود و من چند روز بود درگیر بود ذهنم چرا اینجا اون رفتار رو کردم چرا نکردم چه خوب شد اونجا اون رفتار رو کردم و بعضی جاها رو دیگه ذهنم ارور میداد که وای چقدر من باهوش بودم خودم خبر نداشتم چون دارم روی احساس لیاقت کار میکنم نگو این خداون بود که اون شرایط رو اینقدر درست ما رو در زمان درست و در مکان درست و با ادم درست هدایت کرد و اصلا بهتر از این امکان نداشت الان که این اهنگ رو دیدم و میگفت من اگه نباشم واقعا یه نشونه خیلی واضح برام بود که همش ذهنم درگیر بود چرا اینجوری شد چرا اینجوری نشد چرا این رفتار رو نشون داد و چرا این رفتار رو نشون نداد چرا من احساسم با اون فرد اونجوری بود و اصلا من رو هدایت میکرد که در هر زمانی با هر ادمی چه برخوردی رو نشون بدم و من اون برخورد رو نشون میدادم شاید ابتدا اون ادمه ناراحت میشد اما فکر که میکردم به رفتارهام میدیدم ناخود اگاه دارم برای خودم ارزش قائل میشم و اون رفتارهایی که نشون دادم همش داره احساس ارزشمندی و از خودم حساب داشتن رو نشون میداد چون خیلی دوست داشتم که دوره لیاقت رو داشته باشم اما فعلا شرایطش نبود و خیلی از خدا خواستم و خدا داره به من میگه یواشکی الانم نمیدونم اینا را برای چی برات مینویسم اما یکی میگه بنویس و منم نوشتم الان میبینم اگه خدا نبود واقعا من هیچ بودم و باید اعتبارش رو بدم به خدا و نگم وایی من چقدر باهوش بودم که اونجا اینقدر درست رفتار کردم واقعا اگه خدا هدایت نمیکرد معلوم نیست الان تو چه فکر و حالی بودم و اونه که من رو بالا میبره اونه که به من عزت و احترام و ارزش میده با بودن با اون هست که بقیه برام ارزش قائلند و اگه نباشه با من و اگه من به اون خودم رو نسپرم و اگه اون هوادارمن نباشه به اندازه پشیزی هم ارزش ندارم خدایا مممنونم که کنارمی و داری بهم میگی فهیمه اگه

من نباشم کی تو رو یا موهاتو ناز می کنه

کی با بالهای شکسته با تو پرواز میکنه

راست بگو من که نباشم اخمای پیشونیتو

کی میاد دونه دونه با حوصله باز میکنه

من نباشم کی میاد ناز نگاتو می خره

کی میاد دنبال تو،تو رو تا خورشید ببره

و هنوز اونقدر ایمانم بالا نرفته که بتونم قسمت دوم شعر رو برای خداجوون بگم.

خلاصه سعیده جونننم تو ذهنم غوغا کردی برات بهترینها و خلوت ترین شیفت ها ، خنده رو ترین و انرژی مثبت ترین ادم هایی که باهاشون بردخود میکنی و سعادت دنیا و اخرت رو از الله یکتا خواستارم.

موفق و سربلند و مثل کوه استوار و ثابت قدم ایشالاه در این را همممون بمونیم