سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 235

سلام سعیده جان خواهر قشنگم چقدر تو خوبی دختر چقدر خوب می‌نویسی ی وقت فکر نکنی فراموشت کردم دیگه برا کامنتهای بی نظیرت کامنت نمی‌زارم فقط به شدت مقاومت دارم راجع به نوشتن کامنت یعنی نجوای شیطان میگه چی میخوای بگی آخه چی داری بگی اصلا آخه تو بلد نیستی مثل سعیده اینقدر قشنگ بنویسی و….. اینو گفتم که اگه برات نمینویسم تنبلیه و هیچ عذر و بهانه ای قابل قبول نیست ولی خدا رو شکر به شدت تو خوندن کامنت بچه ها فعالم

دختر این کامنتت رو در حالی خوندم که خیلی ذهنم درگیر بود تو ذهنم داشتم دعوا میکردم قاطی قاطی بودم میدونی وقتی کامنت می‌نویسی و خودت رو خطاب قرار میدی من ه آخر اسمتو برمیدارم و میگم ببین سعید این حرفا مستقیم برا تویه من جزو اون دسته از ادمهایی هستم که اصلا اشکم در نمیاد ولی باور کن با کامنت تو بغض کردم آخه دقیقا بدون یک هزارم درصد دقیقا این اتفاق برا منم صدق می‌کنه زمانی که تو شهر خودمون بودم با وصف اینکه شغلی داشتم که بهش علاقه نداشتم ولی انصافا هم خیلی راحت بود هم خبره بودم هم اعتبار داشتم هم تو بازار از محبوبیت بالایی برخوردار بودم ولی ته دلم همیشه ی چیز بهتر میخواست نمی‌دونم چی ولی همیشه مهاجرت رو دوست داشتم خلاصه این اواخر که به شدت داشتم رو خودم کار میکردم اوضاع داشت کم کم بهتر میشد و اینقدر ب نکات مثبت شغلم ،شهرم،همکارام ،و همسایه هام توجه میکردم و می‌نوشتم لذت می‌بردم که اصلا بعضی وقتا فکر نمیکردم همون جایی هستم که خیلی ازش متنفر بودم اما رسید ب جایی که شرایط برام مهیا نبود که ادامه بدم در یک صورت می‌تونستم ادامه بدم که وام میگرفتم و این برام خط قرمز بود خیلی ترس داشتم نگران بودم تو شغل دیگه تخصص نداشتم بیست و چند سال تو همون شغل بودم ولی به خاطر تعهدی که به خودم دادم ادامه ندادم و مهاجرت کردم بدون کوچکترین برنامه ریزی قبلی فقط به استناد آیه ای که خدا گفته بود که مهاجرت درهایی از رحمت رو به روت باز می‌کنه و خداوند هم هیچوقت خلف وعده اش عمل نمیکنه و نزدیک ب دو سال هر روز چندین بار با خودم اینو تکرار و تکرار میکردم و منطق میاوردم که رسید ب جایی که دیگه جهان اجازه نداد اونجا بمونم مگر اینکه از تعهدم تخطی میکردم و البته ناگفته نمونه که چه بسیار سختی های که فقط به خاطر همین وام گرفتن و قسطی خرید کردن و دسته چک که نکشیدم دیگه گفتم بیست ساله همین روال رو پیش رفتی رشد نکردی هیچ بلکه داری هی عقب میری و زدم زیر میز بازی همه رو بهم ریختم گفتم من نیستم (به قول شما چند تا استیکر دست تو پیشونی)و مهاجرت کردم و همه چی رو رها کردم اما اینجا صفر شدم از اون محبوبیت و اعتبار خبری نبود ،از اون راحتی خبری نبود خیلی اینجا کنترل ذهن سخت تر شده برا همین لبه تیغم و این جمله شما که گفتین خدایا قانون اینجوری نیست کجای کار من ایراد داره رو هی میپرسم از خودم درآمدم تقریبا نصف شده و شرایط کارم سختتر و مقاومت بسیار زیادی که با کردن برای دیگران دارم الان دارم برا ی مبلغ کم کار میکنم اونم به خاطر اینکه فقط بیکار نباشم و باید در آمد داشته باشم به نظر من بدون داشتن ورودی کنترل ذهن کار به شدت سختیه باید حرکت کرد رو به جلو و این کامنت تو جواب خدا برای درگیری ذهنی امروز من بود که سعید من تو فراموشت نکردم و هیچوقت هم رهات نمیکنم خدا خیرت بده ی خورده آروم شدم دوست دارم خواهر نازنینم ببخشید من اصلا میخواستم چند تا جمله بنویسم اندازه ی انشا شد انشالله که هممون تو این مسیر ثابت قدم باشیم من خودم به شخصه کلی این در و اون در زدم کلی رو غیر خودش حساب کردم نه تن از راه به جایی نبردم بلکه کلی هم عقبگرد داشتم الآنم که میدونم قانون چیه باید یک جهاد اکبر بکنم که قانون، این آگاهی ها تبدیل به باور بشن و جای باورهای مخرب رو بگیرن.