سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 237

بنام خدای خالق زیبایی ها

باسلام به استادعباس منش عزیزومریم جان وهمه ی دوستان سایت

این کیلیپ فوق العاده زیبا بود خدارو سپاسگزارم که منو هدایت کرد به دیدن این فایل وخدارو سپاسگزارم بابت این همه زیبایی واز شما استاد گرامی ومریم جان هم سپاسگزارم بخاطر به اشتراک گذاشتن این فایل

داشتم فکر میکردم که چقدرخوب میشد اگه میتونستیم از طبیعت درس بگیربم .

این آکواریوم پر بود از ماهی هایی که خیلی راحت مارو یاد اقیانوس میندازه واین نشون میده که ماهی ها تقریبا تمام اون چیزی که هستن رو از بالقوه بودن به حالت بالفعل درمیارن یعنی ذاتی که خدا براشون قرار داده به ظهور میرسونن ودر حقیقت در لحظه ی حال زندگی میکنن دغدغه ندارن که حالا فردا چی میشه ؟ یا دیروز چی بود وبرای همین همیشه به شکل خود واقعی شون زندگی میکنن منتظر نیستن به اقیانوس برگردن بعدا بازی کنن

یا اینکه یه مدل دیگه خونه بسازن

یعنی توی هرشرایطی که فقط نیازهای اولیه شون برآورده بشه سریع همون ذات خودشون رو نشون میدن

مثلا مورچه اگه بزاریش توی یه شیشه ویکم خاک بریزی براش توی مدت کوتاهی کانال کشی میکنه وخونه شو میسازه طبق الگویی که قبلا بوده وزندگی وحال خوبشو منوط به هیچ عامل دیگه نمیببنه

حالا یه سوال :

چقدر از لحظات عمرمون رو هدر دادیم تا شرایط وفق مرادمون بشه؟

چقدر منتظر موندیم فلان اتفاق بیوفته وبعدش زندگی کنیم ؟

وسالها بعد با خودمون گفتیم ای کاش برگردم به عقب به همون سالهایی که راحت هدر دادم .

درواقع چون در لحظه زندگی نمیکنیم همیشه دنبال شادی وآرامش وخواسته هامون جای دیگه هستیم ومثل این ماهی ها رها نیستیم .

یعنی ذات الهی خودم رو نشون نمیدم

یعنی خودمون رو باور نداریم که اگه باور داشتیم وخمیر مایه ای که خدا توی وجودمون گذاشته فقط یکم ازش رو می دیدیم عین کون فیکون میشدیم

خدایا خودت کمکمون کن به خود واقعیم نزدیک نزدیکتر بشم .

با آرزوی سعادت برای همه دوستان