سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 240

بنام خدایی که بشدت کافیست

سلام

استاد عزیزم و مریم بانو جان بی نهایت از شما سپاسگذارم برای وقتی که برای همراه کردنمون با شما در سفرهای نابی که دارید و چـــقدر خوشحالم که من در مدار دیدن این نعمت ها و زیبایی های ناب هستم، در مدار توانمندی برای دیدنشون برای لذت بردن ازشون، طوری که انگار خودم در بطن تجربه کردنشون هستم، چیزی که اوایل این سریال و همینطور زندگی در بهشت واقعا همراه با زور زدن واسم بود ولی خوشحالم که ادامه دادم به دیدن و هر روز عضله زیبابینی ام بهتر و قوی تر شد و این خـــــیلی کمک کرد

تحسین میکنم رابطه زیبا و توحیدی تون رو استاد عزیزم و مریم بانو جان، بدون وابستگی از کنار هم بودن لذت میبرید و کیف میکنید و یاد میگرید و رشد میکنید

چقدر آسانی لذتبخشه، چقدر همه چی میتونه بی نهایت آسون باشه فقط اگر خودمون بخوایم و از اصلش بخوایم نه از بنده هاش، هر نقطه ای که باشیم میتونیم هر خونه ای رو بخوایم برای هر تایمی که بخوایم میتونیم رزرو کنیم که وقتی میرسیم به مقصدمون مستقیم بریم داخلش و فقط لذت ببریم

چه خونه زیبایی خدای من، چه محله نوساز زیبایی خدای من، چه آرامش فوق العاده و انرژی نابی داره، نـــــــــوش وجودتون باشه و نوس وجود خودم که در مدار دیدنش هستم تا منم از جنس همون رو تجربه و زندگی کنم، خــــــدایا شکرت

بی نهایت تحسینتون میکنم که بعد چند سال استمرار در پینگ پنگ که بدلیل همین استمراره چــــــــقدر بهبود داشتید در اون، ولی برای اینکه این بهبوده باز هم بیشتر و بیشتر جاری باشه برای حضور در این باشگاه ثبتنام کردید که از هر سنی در اون هست که این واسه من از بقیه چیزها جذاب تر بود که هدف همه فقط لذت بردن و بهبود هست، مهم نیست قراره با کسی بازی کنم که خــــــــیلی کوچیک تر از من باشه، یا کسی بخواد بگه دیگه از من گذشته و این رو من برای خودم هم پیاده کردم

من الان 34 سالمه و سال گذشته دو چیزی که خـــــــیلی دوست داشتم ولی حتی جرئت فکر کردن بهشون رو هم نداشتم شروع کردم و به لطف خدا تونستم هم بخرمشون (دوچرخه و هنگدرامم) دوچرخه رو که وقتی تصمیم گرفتم شروع کنم قبل اینکه بخرم هدایت شدم به یکی از ایستکاههای دوچرخه شهرمون که کرایه میدن و من تا چند ثانیه قبل از اولین کرایه کردن دوچرخه حتی نمی دونستم که آیا من بلدم دوچرخه سواری کنم یا نه؟ نکنه بلد نباشم هم مسخره بشم جلوی مردم هم پول الکی دادم، همه این ها داخل ذهنم رژه میرفت چون قبلش من هیچ وقت دوچرخه نداشتم و حتی اگر سوار دوچرخه شده باشم در بچگی، ایــــــــــــنقدر کم بوده که حتی یادم نمیومد؛ ولی هر طور شد رفتم و کرایه کردم و به طرز فوق الهعاده ای فقط یک دقیقه اولش تلو تلو میشدم ولی به لطف الله زود اکی شدم روی دوچرخه و بعد اون روز هر هفته تقریبا میرفتم تا اینکه چند ماه بعدش هدایت شدم برای خرید دوچرخه خودم و خریدمش و شروع کردم هفته ای یک بار بعضی وقتها هفته ای چند بار در سطح شهر رکاب زدن که اتفاقا همین عکس پروفایلم که عید نوروز 1403 یه حسی بهم گفت عوضش کنم مربوطط میشه به یکی از برنامه های دوچرخه سواری ام که اونم خودم از خودم گرفتم :)

و همینطور ورودم به دنیای موسیقی که دیگه این یکی یک ثانیه هم هیچ تجربه ای نداشتم ولی اینم به لطف خدا هدایت شدم به ساز هنگدرام اونم به یکی از بهترین ها که خودم هم آموزش میده هم تو کار فروش هست و با اینکه همراه با ساز دوره آموزشی رایگان هم داشت ولی علاوه بر اون چون دوست داشتم حرفه ای یاد بگیرم به لطف الله تونستم دوره حرفه ایش هم تهیه کنم و دیروز جلسه آخرم تمام شد

خدایا شــــــــــکرت

خدای من، من رو آسون کن برای آسانی ها و نعمت ها و زیبایی ها

هر لحظه مون توحیدی تر و ثروتمندتر در پناه رب العالمین