سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 240

به نام خداوند بخشنده و مهربان

درود به استاد عزیزم و خانم شایسته نازنین

خیلی خوشحالم که مجددا سفری دیگر رو آغاز کردید و من این سعادت رو دارم که در کنارتون باشم و از ویدئو هایی که از این مسافرت با ما به اشتراک میزارید استفاده کنم و خدارو شکر گذارهستم که این فرصت مهیا شده که زیبایی ها این طبیعت و حیوانات و آب و هوا رو از طریق این سایت ببینم و لذت ببرم.

چقدر ذوق کردم وقتی متوجه‌ شدم میخواین برای پیشرفت بهتر پینگ پنگ به یه شهر دیگه سفر کنید و خودتون رو در این رشته هم ارتفاع بدید.و خیلی تحسین کردم کارتون رو .

و چقدر من رو برد به دوران حرفه ای بازی کردنم در دوران راهنمایی و دبیرستان .

آخه من خیلی مقام در سطح استان و شهرستان کسب کردم یادش بخیر هنوز تقدیر نامه‌هام رو با خودم حمل میکنم هرجا که میرم.

چقدر دوران فوقالعاده ای بود .

یادم هست خریدن راکت حرفه‌ای ای خیلی برام سخت بود .

ولی با همون راکت‌های معمولی سعی می‌کردم بهترین خودم باشم .

اینقدر این حسرت برام بود که زمانی که اومدم استرالیا یکی از اولین اولویت‌های خرید یه راکت بود .

و خداروشکر خریدم هنوز هم دارم ولی فقط تونستم چند بار استفاده کنم .

هر روز فکرم هست که دوباره شروع کنم ولی خوب الان اولویتم نیست .

راستش نمیخوام بهونه بیارم ولی شرایطم از لحاظ زمانی برای این کار جور نمیشه .

ولی حتمن انجامش میدم.

چقدر این پسر کوچولو رو دیدم یاد خودم افتادم آخه من هم ریزه پیزه بودم البته نه به این کوچکی ولی یه کم بزرگتر.

وقتی بعدر از کلاس مدرسه با شوق و ذوق مسیر نیم ساعتی رو از مدرسه میدویدم که برم خونه و راکتم رو بردارم و برای سالن تمرین تو مرکز شهر برم یادم میاد .احساس نفس زدنهام رو الان دارم حس میکنم.

و چقدر تا دیروقت 9 یا 10 شب تقریبا هرروز تمرین میکردیم با استاد نصیر شنبه پور که خیلی کارش عالی بود و کلی یاد گرفتم ازش .

سپاسگزارم از همه آموزهاش.

خلاصه تا چند سال کار ما شده بود شرکت در این جام و در آن جام .یه بار هم مسابقات کشوری حظور داشتم متاسفانه نتونستم خوب بازی کنم یعنی از ما بهترون بودن یه جورایی .باورهای محدود کننده زیاد بود دیگه.مثلا تهرانی‌ها امکانات دارند قوی هستند و کفش و لباس و راکت حرفه ای و از این قبیل داستان‌ها. که یه مقدارش رو به خودم حق میدم چون واقعا امکانات در هر ورزشی میتونه موًثرتر عمل کنه .

در کل کلی دوق کردم. و اینکه استاد خیلی تحسینتون میکنم که از لحظه شروعتون تو تمرین پیشرفت رو تو همون چند ساعت مشاهده کردم هم شما و هم خانم شایسته .عالی بودین.

یه نکته رو دوست داشتم به خانم شایسته بگم به عنوان تجربه‌ای که به دست آوردم احساس کردم بگم شاید کمک کنه به روند بهتر..و اون اینه که زمانی که به توپ ضربه میزنی 1 پای چپ رو در همه ضربها به عقب پرت میکنی که این هم انرژی بیشتری رو میگیره و هم تمرکز رو کمتر میکنه و هم تعادل در ضربه زدن رو بهم میزنه این نکته خیلی کمکتون میکنه.2 اینکه دست راستتون رو زمانی که ضربه میزنی از شونه و کمرتون و بالاتنه همگی کمک میگیرید یه جورای بدنتون خشک و منقبض کردی در صورتی که باید تمرکز بیشتر رو آرنج و مچ دست باشه و ضربه زدن به صورت ریلکس که به میز تسلط بیشتری رو داشته باشید.

وقتی که خودتون فیلم رو باز نگری کردید نسبت به نفر مقابلتون مقایسه کنید متوجه میشید.البته خوب نمیخوام با اونا که مربی داشتن مقایسه کنم فقط به عنوان برادر کوچکتر خواستم تجربه‌ام رو گفته باشم.

خیلی خیلی دوستون دارم همیشه شاد و پیروز باشید و به امید یه روز مقابل هم بازی کردن و لذت بردن از این ورزش مفرح.

سپاسگزارم از حظورتون در زندگیم. شاد و سربلند باشید.