دیدگاه زیبا و تأثیرگذار حسین عزیز به عنوان متن انتخابی این قسمت:
استاد واقعا سپاسگذارتونم که بهمون قدرت کنترل کردن ذهن رو چه در فایل های دانلودی چه در تمامی دوره هاتون با حرف و عمل یاد میدید …استاد منی که هنوز تازه دارم کم کم درک میکنم اگر یه کوچولو بتونم افسار ذهن چموشم رو بگیرم چقدر شرایط بیرونی که میتونه در کسری ازثانیه که همه چی به ضرر ما انسان ها میشه با کنترل کردن ذهن به سمت نکات مثبت به نفعمون تموم کنه واقعا خداروباید سپاس گفت بابت این موضوع به این مهمی.
استاد اگر من توی بازی جای شما بودم یا جای مریم جان شاید تا دودفعه میتونستم ذهنم رو کنترل کنم که خودش رو مقایسه نکنه یا سرزنش اما بعدش دوباره شروع میشد و ممکن بود شروع کنم به گریه کردن که چرا من نمیتونم یک حرکت رو درست اجرا کنم ولی فرق شما با من دراینکه شما در کنترل کردن ذهنتون تکامل رو طی کردین و روزی شماهم از جایگاهی که من هستم شروع کردین پس اگه یه جاهایی جازدم و نتونستم برخودم خورده نگیرم و احساس گناه نکنم که چرا نتونستم چون من یک انسانم و پراز خطا ماها هیچوقت نمیتونیم به کمال برسیم ولی میتونیم هرروزمون بهتر از دیروزمون باشه
عجله کاره شیطانه از قدیم اینو بهمون گفتن ولی الان واقعا مفهومش رو با کارکردن با استاد متوجه شدم عجله از عدم تکامل میاد از مقایسه کردن میاد ازهمین نجواهارو کنترل نکردن میاد و واقعا از همه چی عقب میوفتیم باعجله کردن و خداوند در قران بارها از صابرین صحبت میکنه و معنی صبر و تحمل کردن هم که استاد در فایل هاشون گفتن که صبر به معنی لذت بردن ازمسیر رسیدن به خواستته ولی تحمل کردن یعنی بشینی و دست رو دست بزاری ومنتظر باشی که خدا از اسمون پولی رو بندازه برات وبشین تا بیاد تو در مسیر خواسته هات واهدافت قدم بردار خداوند قدم های بعدی رو با نشانه ها بهت میگه چکار کنی.
توخود پای درراه بنه وهیچ مگوی خود راه بگویددچون باید کرد…
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 242410MB27 دقیقه
به نام خدا
سریال سفر به دور آمریکا
قسمت 242
تحسین میکنم سیستمی رو که اینجا شکل گرفته اینکه فرقی نداره چند سالته…بزرگی یا کوچیک…همه می ایستند توی صف و به ترتیب و با نظم و بدون عجله تا نوبت شون بشه …جه قدر تحسین کردم اون آقا رو که ایستاد بین بچه های کوچیک تر نگفت من بزرگترم و الویت با منه …بلکه منتظر موند تا نوبتش بشه…
تحسین میکنم این صبر و حوصله و دقتی رو که مربی‌ها اینجا برای آموزش دارن…اینکه اینقدر صبورانه و با عشق اصلاح میکنن و اشتباهات حرکتی رو به افراد…
چه قدر قشنگه اینجا که همه اومدن برای بهبود برای یادگرفتن بهتر و بیشتر یه مهارت یه ورزش..چه قدر این جمع تحسین‌برانگیزاَن
استاد این فایل با اختلاف زیاد زیباترین فایل سفرنامه تا به امروز بوده برای من…
استاد من دیوانه شدم از حجم زیبایی و شگفتی های این قسمت…
ببین قدرت و توانایی انسان تا چه حد میتونه باشه..اخه چطور میشه واقعا برای من سواله همچین حیوانات عظیم‌الجثه‌ای رو جا یه جا کرد و منتقل شون کرد به همچین مکانی؟
اخه چطور میشه همچین بنایی رو طراحی و ساخت که این حجم از آب و آکواریم های بزرگ رو در خودش جای بده؟!
واقعا از صمیم قلبم تحسین میگم به افرادی که این فضا رو طراحی کردن و تمام افرادی که توی ساخت و تکمیل اون سهیم بودن…فوق‌العاده ان
ببین آخه چه قدر این اطمینان وجود داره از قوانین که همچین بنایی با ابن حجم از تنوع گونه ها ساخته میشه و به بازدید عموم گذاشته میشه..
آقا من دیوانه شدم انگاری پرده‌ی سینما بود که داشتی کوسه ها و دلفین ها رو روی اون می‌دیدی..اصلا باورنکردنی بود…باورت میشه فقط یه شیشه بین تو و اون زندگی دریایی فاصله بود فقط…
چه قدر فراوانی آخه خدای من ببین این همه آدم اینجا توی این مکان قرار دارن…این یعنی آدم های زیادی به دنبال دیدن زیبایی ها هستند…
وای چه ناز بودن اون زوج که بیرون از فضای آکواریم دست تو دست هم راه میرفتن…چه ناناز بودن پیراهن بلند اون خانم…تحسین میکنماین عشق و زیبایی روشون رو…
من مردم اخه واسه اون جایی که هشت پا باورت میشه ؟!هشت پا چسبیده بود به شیشه و زائده های زیر بدنش رو که با دقت یکی یکی باز و بسته میشد رو دیدم…اخه این همه دقت تو خلق جزئیات؟!…خدایا تو چه قدر بزرگی تو چه قدر رحیم و کریم و عظیمی…اخه منِ انسان هیچ چه طور میتونم با این ذهن محدودم این همه زیبایی رو هضم کنم…
خدایا دیدی رنگ ها رو …دنیای از رنگ و تنوعی از رنگ ها اون زیر بود که هیچ نقاشی نمیتونه اونها رو با این ظرافت بسازه…رنگ هشت پائه رو دیدی …وای که چه رنگ نازی داشت…
استاد من نِمُو رو پیدا کردم….البته کارتونیش نه ها..واقعیش رو پیدا کردم اینجا…
چه قدر برام جالب بود این شیشه هایی که فضا رو جدا کرده بودن و میتونستن افراد ماهی ها رو ببین…اخه چه جنس و ضخامتی داره که میتونه این حجم از فشار و ضربه هایی که ممکنه بهش بخوره رو تحمل کنه…
خدای من اون ماهی کوچولوها رو دیدی که دست جمعی دور خودشون میچرخیدن…چه قدر برای من جالب بود اینکه چرا اینها فقط دور خودشون میچرخن…میدونی انگار داشت آدم های یک جامعه رو نشون میداد که همه اون اعتقادات و باورهای معمول رو پذیرفتن دارن همدیگه رو دنبال میکنن…هیچ کدوم شون هم تمایلی ندارن که تغییر مسیر بدن و ببین بیرون از باورهای اونها چه خبره..
امروز که این فایل رو دیدم همش داشتم به این فکر میکردم که انسان چه قدرتی میتونی داشته باشه اگه باورهاش رو عوض کنه…چه قدر خداوند به ما لطف داشته که جهان رو مسخر ما کرده…اینکه همه‌ی آنچه که در آسمان‌ها و زمینِ نسخه انسان هست خیلی بزرگه…همینه که انسان تونسته همچین چی هایی رو مثل کشتی های کروز، هواپیماها ، زیردریایی ها ، آکواریوم ها و … رو بیافرینه…چه قدر اینها از قدرت درک من خارج هست..
چه قدر این خدا بزرگ …خدایا این فقط یه گوشه یه کوچولو از قشنگی های دنیای زیر آب رو نشون میداد…خدا میدونه چه قدر زیبایی هست که انسان ها هنوز نتونستن اونها رو کشف کنن…
خدایا اگر بخوام فقط برای زیبایی های همین یه دونه فایل شکرگذاری کنم…نمیتونم از عهده‌ی من برنمیاد…
خدایا چه قدر من عاجزم در برابر وجود تو…خدایا من به هر خیری که از جانب تو فقیرم…خدایا من فقیرترینم در برابر تو…
پس باش و بهم یاد بده و هدایتگرم باش که تو مهربان‌ترین مهربانانی…
راستی داشت یادم میرفت چه قدر این خانوم خوش قد و بالای آخر فایل قشنگ بودن…چه قدر خوش برخورد و مهربون و پرانرژی و شاد بود..خیلی دوسش داشتم…
خدایا ما را به راه راست به راه کسانی که به آنها نعمت دادی و نه گمراهان هدایت کن
31/تیرماه/1403