مهم‌ترین جذابیت سفر برای من، دیدن تنوع جهان، تنوع آدمها، تنوع شکل زندگی‌ای که دارند، موضوعات مورد علاقه‌شان و مهم‌تر از همه، شناختن جهانی است که آنقدر مملو از فراوانی و نعمت است، که توانسته «اینهمه تنوع خواسته‌ها» را پوشش دهد.
مشاهده‌ی این تنوع به ما کمک می‌کند تا فراوانی جهان را بیشتر باور کنیم و از میان اینهمه تنوع، علائق‌مان را راحت‌تر بشناسیم و به سمت تجربه‌ی آنها حرکت کنیم.
در این بخش از برنامه سفر به دور آمریکا، تجربه‌ی یک روز از زندگی در «طبیعت تقریباً بکر» را با شما به اشتراک گذاشتیم. موضوع مهمی که دوست داشتم با این تصاویر بگویم این است که:
لذت بردن از هر لحظه‌ی زندگی وقتی ممکن می‌شود که، صبور باشیم، به خودمان و آدمهای اطراف‌مان ساده بگیریم و به این شکل، حتی از بدیهی‌ترین و جزئی ترین بخش‌های روزمره‌ی زندگی، شادی‌های بزرگی بسازیم و به سمت تجربه‌ی شادی‌های بزرگتر، هدایت شویم.
لذت بردن از هر لحظه‌ی زندگی وقتی ممکن می‌شود که، صبور باشیم. صبر نه به معنای تحمل کردن، بلکه به معنای تمرکز بر نکات مثبت خودمان، اطراف‌مان و اطرافیان‌مان.
سفر به ما «صبور بودن» را می‌آموزد، به ما «رسیدن به صلح با خودمان» را می‌آموزد و وقتی با خودمان به صلح می‌رسیم، راحت‌تر بر نکات مثبت سفر و همسفران‌مان تمرکز می‌کنیم، از ناخواسته‌های کوچک اعراض می‌کنیم و تسلیم جریان سفر می‌شویم و به این شکل اجازه می‌دهیم ما را به سمت تجربیات لذت‌بخش‌تر، هدایت کند.
این سفر با هدایت خداوند شروع شده است. مسیرها‌یی که رفته‌ایم، فضاهای تفریحی، پارک‌ها و صحنه‌های زیبایی که هر بار پیشِ رویمان هویدا می‌شوند، همه و همه حاصل هدایت خداوند است و تنها راه برای همراه ماندن با این جریان هدایت، تلاش برای فقط تمرکز بر نکات مثبت و دیدن زیبایی‌ها، تحسین آنها و سپاسگزار بودن به خاطر آنهاست.
از این قسمت از سفر لذت ببرید.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت ۳206MB14 دقیقه
سلام
قسمت سوم تمرکز روی زیبایی ها
یک روز دیگه در استیت پارک روزولت
واقعا جای زیباییه، خیلی زیباست…پر از آرامش، درخت های بلند و سبز، هوا و محیط تمیز، چمن های سبز و براق
بسیار زیبا و آرامش بخشه
و دوچرخه سواری توی این هوای بسیار طیف و همزمان با بارش شبنم…واقعا چقدر لذت بخشه……….
و استاد عباسمنش رو داریم که داره غذا درست میکنه اونم چه غذایی، و چه تیرشت خوشگی داری استاد اینجا…یه تیشرت زرد با دوتا چشم و عینک و سیبیل و یک لب هندونه ای…خیلی زیباست تیشرتتون و چقدرررر رنگ زرد به شما میاد استاد…البته به شما همه چی میاد، ولی جاهایی که رنگ زرد میپوشید خیلی حس عالی تری داره
و چقدر آسون دارید غذا درست میکنید، با یک ظرف عالی و یک کابل برق، همین…دیگه نیاز به هیچی نداره…به همین سادگی و به همین خوشمزگی…تمام مخلفات هم توی حداکثر یکی دوتا قوطی وجود داره و به غذا اضافه میشه….
و بعد به صورت فوق العاده ای دارید هندونه میخورید و چه لذتی بالاتر از هندونه خوردن توی تابستونِ گرم؟
و اون سنجاب زیبا هم یه تیکه از هندونه برمیداره و لذت میبره…هرچقدر آدم خودش لذت ببره، باعث میشه بقیه هم ناخوداگاه از لذت های اون لذت ببرن
و چه محیط زیبایی استاد..اصلا هرچی در مورد اون فضا آدم بنویسه و بگه کم گفته، درخت های بلنننند، پرپشت، پر از برگ های زیبا و تمیز و سبززززززززز…چمن های زیباااااااا….محیط تمییییییییز…هوای مطبوع
اون چندتا فردی که اونجا نشستن و اون خانومی که یک واکنش خیلی زیبا از خودش نشون میده جلوی دوربین: hello persian people
اون زوج عاشق که دارن گیتار میزنن و یه آتیش عالی درست کردن و چندتا تیکه چوب هم کنارشونه و دارن لذت میبرن از خودشون و از زندگی
یه عالمه از آدما هم توی اون چمن زیبا چادر زدن و لذت میبرن و استاد چقدر خوابیدن توی چادر و توی طبیعت لذت داره واقعا…اصلا یه دنیای دیگه ایه…
و چقدر وقتی دوربین میره روی آدما خوب واکنش نشون میدن، یا دست تکون میدن، یا سلام میکنن، یا لبخند میزنن و در کل یه واکنش مثبت و هیجان انگیز نشون میدن و ذوق میکنن و این موضوع چقدر قابل تحسینه…چه رفتارهای خوبی دارن این افراد
و چقدر ماشین های زیبا و گرون قیمت و نو اونجاست…چقدر تمیزن…انگار اونجا همه چی نوئه و کاملا براق و تمیزه و آدم دوست داره نگاهشون کنه فقط
و در آخر این قسمت استاد عباسمنش رو داریم که تو این آر ویِ زیبا و با کمدها و کابینت های چوبی زیبا و رنگ قشنگ، داره ابراز احساسات میکنه جلوی دوربین و برای مایک آهنگ میخونه…استاد تحسین میکنم شمارو بخاطر این اعتماد به نفس که جلوی خانوم شایسته و مایک دارید از ته دلتون احساساتتون رو بروز میدید و همچنین جلوی دوربین