سفر به دور آمریکا | قسمت ۳

به نام خدایی که حامی منه در مسیر تغییر باورها و افکارم

با سلام خدمت استاد عزیزو و خانم شایسته ی عزیز

خدا رو شکر که باز هم فرصتی فراهم شد تا با جریان این آگاهی ها همراه بشم و با اونها بزرگ

با توجه به الهامی که بهم شده بود تصمیم گرفتم گه این سفرنامه رو از اول شروع کنم به دیدن

چند سال پیش وقتی که هدایت شدم به این سایت و دیدن این سریال چون تازه وارد این سایت شده بودم از مفهوم فرکانس چیزی نمیدونستم فقط این سریال رو میدیدم که احساس بهتری داشته باشم

اونموقع نمی فهمیدم که فرکانس های ما اتفاق های ما رو رقم میزنه یعنی چی و این روند دوسالی طول کشیدتا ی ذره این مفهوم رو درک کنم تازه الان وقتی به دو سال پیشم فکر میکنم بقول استاد تازه میفهمم که چیزی نفهمیده بودم

توی این فایل مریم خانم میگه :

جهان خیلی با دقت اتفاق های زندگی ما رو هماهنگ میکنه با فرکانس های ما و حتی ارتباط دقیقی وجود داره بین فرکانس های لحظه ای ما و اتفاقاتی که تجربه می کنیم

و من هم الان میخوام راجع به این ارتباط بین فرکانس های لحظه ای و اتفاقات خوب زندگیم صحبت کنم چیزی که تا حالا بهش دقت نکرده بودم و با شروع مجدد دیدن این سریال و رسیدن به این قسمت و بررسی اتفاقات به این درک رسیده

جریان از این قراره که من بعضی وقتها که میخوام برم خرید چون ماشین ندارم باید برم سرجاده و با ماشین عبوری رفت و آمد کنم قبلا برای اینکه برم خرید از قبل برنامه ریزی میکردم و توی تمرین ستاره قطبی اون روز مینوشتم که میخوام کارهای رفت و آمدم زود انجام بشه و راحت برم خرید کنم و برگردم

اما الان مدتیه که این برنامه ریزی از قبل انجام نمیشه و من همون لحظه ای که میخوام برم با خدای خودم صحبت میکنم و میگم خدایا من میرم بیرون سریع ماشین بیاد که من سوار بشم و زود برم و برگردم و دقیقا همین اتفاق می افته که هم از این ور راحت و سریع ماشین میاد و هم از اون ور زود و راحت و سریع سوار میشم و برمیگردم

این در حالیه که من قبلا برا همین کار خیلی اذیت میشدم چون تمرکزم روی ناخواسته ی نداشتن ماشین بود و گلایه کردن و غر زدن وحتما باید با آژانس میرفتم که کارها سریعتر انجام بشه که معمولا هم نمیشد

الان وقتی دقت میکنم مدتیه که این روند راحت ماشین سوار شدن به ثبات رسیده و این یعنی فرکانس های لحظه ای من هم مثبت شدن

خدا رو شکر

سپاسگزارم استاد عزیز و خانم شایسته ی عزیز

سلام به دوست عزیزم احمد آقا. خدا رو شکر که این کامنت تونست کمکی به شما بکنه . بله من خودم هم دقیقا توجهم رو نداشتم یعنی ماشین بود و وقتی میخواستم برم بیرون و منتظر ماشین باشم یکی از بدترین لحظات زندگیم بود چون همش خودم رو سرزنش میکردم که چرا اونموقع که پول داشتم به فکر خریدن ماشین نبودم چند سال پیش و از این جور فکرا و همیشه هم ی مساله ای پیش می اومد که لذتی نمیبردم از رفتن به خرید اما الان سعی میکنم با دید متفاوتی به این قضیه نگاه کنم مثلا ماشین هایی رو که رد میشن رو ببینم و تحسین کنم اون افراد رو که ماشین دارن مخصوصا اگر خانم باشن و همین باعث میشه هم حسم خوب بشه و هم گذر زمان رو متوجه نشم و هم توجهم بره روی خواسته هام . سپاسگزارم از اینکه حستون رو به اشتراک گذاشتین موفق و موید باشین