وقتی بتوانی امکاناتی را که در همین لحظه از زندگی‌ات داری را ببینی و با استفاده از همان امکانات به احساس خوب و احساس سپاسگزاری برسی، یعنی توانسته‌ای بر نکات مثبت زندگی‌ات تمرکز کنی.
یعنی به جای تمرکز بر نداشته‌ها و گله و شکایت درباره‌ی آنها، بر نعمت‌ها متمرکز شده‌ای. یعنی به جای به تعویق انداختن لذت بردن از زندگی، بهترین استفاده را از آن زمان از زندگی‌ات کرده‌ای. یعنی احساس خوب داشتن را موکول به زمانی نکرده‌ای که آن خانه خاص، آن ماشین خاص، آن رابطه‌ی خاص و … را بدست آوری. به اندازه‌ای که بتوانی این نگرش را ادامه دهی، به جریان هدایتی وصل می‌شوی که مرتباً تو را به سمت نعمت‌های بیشتر و زندگی با کیفیت‌تر هدایت می‌کند.
این خلق و خوی جهان است که نعمت‌ها را نصیب افرادی می‌کند که می‌توانند نعمت‌ها و نکات مثبت را در هر شرایطی پیدا کنند و بر آنها تمرکز کنند. یعنی به قول قرآن «شکور» هستند و نه «کفور».
سفر معلمی است که، «چگونگی‌ِ لذت بخش کردن هر لحظه و هر شرایطی» را به خوبی به ما یاد می‌دهد تا به خودمان ساده بگیریم، به راحتی از هر ناخواسته‌ای اعراض کنیم و به این شکل به چشمان‌مان و به احساس‌مان، فرصتِ دیدنِ نعمت‌های هر لحظه را ببخشیم.
وقتی به نعمت‌های کنونی‌ی زندگی‌ام نگاه می‌کنم، به خوبی متوجه می‌شوم که تمام آنها حاصل تمرکز بر نعمت‌ها و امکاناتی بوده که در گذشته داشته‌ام، فارغ از اینکه آن نعمت‌ها در آن لحظه چقدر کوچک بوده‌اند یا در آن لحظه، تا چه حد به خواسته‌هایم رسیده بودم. در هر صورت تلاش کرده‌ام تا رسیدن به احساس خوب را موکول به زمان تحقق خواسته‌هایم نکنم. زیرا قانون این است که بین شرایط کنونیِ زندگی‌مان و شرایط دلخواهی که دوست داریم داشته باشیم، یک فاصله‌ی فرکانسی است و این فاصله فرکانسی فقط با تمرکز بر نعمت‌ها و امکانات همان لحظه، استفاده از آنها و سپاس‌گزار بودن به خاطر آنها، پر می‌شود.
به قول استاد عباسمنش در دوره کشف قوانین زندگی: «احساس خوب داشتن» الزاماً حاصل رسیدن به یک خواسته‌ی مشخص نیست، اما ماندن در احساس خوب، قطعاً نعمت‌های بیشتری را وارد زندگی ما می‌کند و ما را به خواسته‌های بیشتری می‌رساند. بین ما و خواسته‌هامان یک فاصله‌ی فرکانسی است و این فاصله با احساس خوب پر می‌شود.
با هم ماجراهای این بخش از سفر را ببینیم و یادمان باشد کار ما این است که، با ساده گرفتن و تمرکز بر نکات مثبت هر لحظه، از جزئی‌ترین لحظات زندگی‌تان شادی‌های بزرگی خلق کنید.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت ORIGINAL852MB12 دقیقه
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت ۴67MB12 دقیقه
- دانلود با کیفیت HD166MB12 دقیقه
سلام و صد سلام
از فایل 4 یه نکته باریکتر از مو گرفتم?
برای کنار هم بودن و لذت بردن نیاز نیست ساعتها وقت صرف تهیه انواع غذا ها کنی همینکه یه غذای ساده ولی با عشق فراهم کنی
می تونه لذت بخش باشه
برای تفریح و شادی نیاز نیست میلیون ها تومان پول خرج کنی همینکه با عشق حتی یه چرخ و فلک سوار شی می شه لذت برد و خوش بود
در کل برای احساس خوب نیازی به دست و پا زدن نیست خیلی ساده و راحت میشه حس خوب رو ایجاد کرد
فقط با عشق
مثل مریم عاشق
پایدار باشی
سلام استاد جان جانان و مریم مهربان
بعد از ظهر که از اداره برگشتم بعد از ناهار این فایل رو برای بار دوم نگاه کردم و خوابیدم
یه خواب دیدم
حدس بزنید چی؟
خواب دیدم خانواده سه نفره عباسمنش اومده بودن ایران
من و چندتا از خواهرام که داریم با فایل های شما رو خودمون کار می کنیم رفته بودیم گردش
یه جاهایی یه مسیرهایی بود که حالت تونل بود خیلی مسیر سختی بود من به خاطر سقف کوتاه تونل خم شده بودم و به سختی میرفتم که یهو از یه مسیر انگار صدای استاد میومد که داشت راهنمایی می کرد از فلان قسمت برو منم از همونجا برگشتم از تونل اومدم بیرون و خانواده شما رو دیدم و بعدش
استاد ما رو ناهار مهمون کرد???
یه جای ساده ولی با حال
جالبیش به این که من یه کلاه داشتم که روش کلمه exit تایپ شده بود و وقتی از تونل اومدم بیرون متوجه شدم همچین کلاهی تو دستمه یعنی از قبل نداشتمش به استاد نشون دادم و گفتم این چیه برام توضیح دادن که چنین کلاه هایی رو اگه تو هر کجای دنیا داشته باشی غذا ت رایگانه ولی اینی که شما داری اصلی نیست و خودشون یه دونه تو دستشون ظاهر کردن و به فروشنده نشون دادن و غذای رایگان گرفتن برای همه مون?
استاد یادت بمونه اومدی ایران یه ناهار به ما بدهکاریا??
سلام به شما دوست عزیزم
خدا رو شکر افسانه عزیز
خیلی خوشحالم که اینقدر تونستی رشد کنی که خودت شفادهنده خودت بشی
پایدار باشی
سلام به خانواده خوبم
سلام به شما داداش رضای گل
به به چه عالی توصیف کردید
امروز من خیلی اتفاقی ویدئو شما رو توی تلگرام کانال عباسمنش دیدم
چقدر عالی
چقدر پر انرژی
الانم که این کامنت رو خوندم خیلی به دلم نشست
و من یکی از همون آدم هام که صبح ها که شما صبحونه رو تو دل طبیعت می خورید مجبورم برم سر کار
از اولشم حس خوبی به اجبار حضور در اداره نداشتم
هنوز هم بعد از 12 سال باهاش کنار نیومدم
یهو دیدی امروز فردا بود که برای همیشه زدم بیرون
به امید اینکه خدا بهم توکلش رو بده
امیدوارم از تک تک لحظه های ناب زندگی لذت ببرید
از مریم عزیزم هم بابت ویدئو سپاسگزارم