سفر به دور آمریکا | قسمت ۴

سلام براستادعطارروشن

واقعااستادی برازنده شماست

آقاشمادیگه گوی رقابت رو ازبقیه شاگردان استادندزدیدید بلکه به تاراج بردید

بابایه مقدارآروم تربریدتا ماهم خودمون به شماها برسونیم

شماازالگوگرفتن اززندگی شخصی استادصحبت کردیدواغراق نیست که بگم من ازازشماحتی بیشترازاستاد عباسمنش الگوگرفتم بااینکه تقریبا ماهم زمان قدم دراین سایت واین مسیرزیبا گذاشتیم اماچون شرایط الان من خیلی شبیه شرایط گذشته شماست بهمین خاطربهترمیتونم گفته ها ونوشته های شمارودرک کنم

دیروزیه تصمیمی گرفتم وعهدی باخدای خودم بستم وامروزازهمان اول صبحی نشانه های بسیارپررنگش رو دیدم والان هم که نوشته های شمامهرتاییددیگری بودبرتصمیمی که اتخاذ کرده ام.

من دردوره 12قدم نیستم ولی چندروزپیش این گفته استادوازیکی ازدوستانی که دراین دوره حضوردارندشنیدم که گفته بودند:احساس خوبی که الان بااین همه نعمت دارم بیشترازاحساس خوبی نیست که آن روزهادربندر عباس باآن همه مشکلات داشتم ومن بعدازشنیدن این جمله واقعابه فکر فرو رفتم که چقدرتونستم دراین روزهای به ظاهرسخت احساس خودم روخوب کنم که خداهم امکانات ونعمت های بیشتری دراختیارم قرار بده تااحساس خوب بیشتری روتجربه کنم

واقعاگاهی اوقات که به گفته های استادفکرمیکنم احساس میکنم ایشون کوهی ازایمان هستندومن فقط دانه شنی ریز که خودم رادرپشت این کوه مخفی کرده ام

جمعه هفته قبل درباغ برادرم بودیم وتمام روزسعی کردم که اززیبایی هالذت ببرم اماشب که شدتصمیم گرفتم ایمان خودم رومحک بزنم وازباغ برادرم که کلی چراغ دردل تاریکی شب آنجاراروشن کرده بودپایم رابیرون بگذارم ودردل باغ های اطراف که بسیارتاریک وساکت بودبروم

چندقدمی ازباغ برادرم دورترشدم به حدی که کاملا به تاریکی رسیدم

درهمان جافقط میخواستم به خدافکرکنم که یگانه قدرت حاکم برجهان هستی است ولی نجواهای ذهنم درآن تاریکی چنان قدرت گرفته بودکه من فقط به گرگ وخرس وماروعقرب ویاحتی به اجنه هافکرمیکردم الااینکه یک لحظه هم نتوانستم کلید سکوت ذهنم رابزنم وبه خدافکرکنم وسریع سعی کردم به باغ برادرم برگردم

درآنجابودکه یادیکی ازفایل های استادافتادم که چند سال پیش تصمیم گرفته بودندکه دریک باغ بزرگ کتاب خودشون روبنویسند واون شب که با همه ترس هاشون قدم ازچادربیرون میگذارندودردل تاریکی های آن باغ بزرگ پامیگذارند

تازه فهمیدم که ایمان من دربرابرکوه ایمان استادبه اندازه دانه خردل هم نیست

اماخب این هاباعث نمیشه که من ناامیدبشم وسعی میکنم باقدرت دراین مسیرادامه بدم تاخودم وهمرنگ استادعزیزم بکنم

ازشماهم قلباسپاسگزارم که بانوشته هاتون ایمان وانگیزه مارو بالاترمیبرید

البته توی نوشته هاتون به لذت بردن اززندگی که کلام همیشگی استادهست تاکید کرده بودیدوخواستم بگم که من درهمین روزها درحدی که درتوانم هست سعی کرده ام به این اصل پایبندباشم وهرشب باخانواده ام به پارک رفتن ویاجمعه هابه دل طبیعت رفتن سعی کرده ام که لذت بیشتری از زندگی ام ببرم که این تنهاراه دریافت نعمت های بیشتره

امامن هم ازامروزسعی میکنم بیشتربه این قانون عمل کنم.

سپاسگزارم