من بارها در کتابها درباره پروسه‌ی تولد یک پروانه خوانده بودم. اینکه چگونه اول یک کرم از دل تخم بیرون می‌آید، با خوردن برگ‌های توت وزنش را صدها برابر افزایش می‌دهد، سپس یک پیله به دور خود می‌تند و در پیله به اندازه کافی منتظر می‌ماند تا بالهایش برای پرواز، ساخته شود.
اما وقتی برای اولین بار از نزدیک همین ماجرایی را دیدم که جزئیاتش را بارها در کتابها خوانده بودم، قدرت خداوند و نظم دقیق سیستمی را درک کردم که بر جهان مقرر نموده است.
الان که قانون را بهتر می‌دانم، مشاهده‌ی همان زیبایی‌ها و ماجرا‌هایی که همیشه در کنارم رخ داده و در دسترسم بوده، حکم نمایشنامه‌ای را دارد که سناریویش همان آگاهی‌هایی است که، از استاد عباسمنش درباره قوانین زندگی می‌آموزم.
به عنوان مثال، هیچ چیز دقیق‌تر و واضح‌تر از مشاهده‌ی چرخه‌ی زندگی پروانه‌ها، نمی‌توانست برایم آنچه را به تصویر بکشد که، در دوره روانشناسی ثروت 1 درباره قانون تکامل و ضرورت طی کردن پروسه‌ی تکاملی درباره‌ی همه چیز، آموخته‌ام:
اینکه، چگونه یک کرم که زیبایی خاصی ندارد، با صبر و طی کردن تکاملش، به پروانه‌ای تبدیل می‌شود که زیبایی‌اش چشم‌های هر بیننده‌ای را می‌نوازد و هر فرد سختیگری را به تحسین وا می‌دارد. حین فیلم برداری، یک پروانه متولد شد، بالهایش هنوز خیس و چروکیده بود و نمی‌توانست پرواز کند. اما آن پروانه‌ی تازه متولد شده، هیچ عجله‌ای برای پرواز نداشت. یاد حرف‌های استاد عباسمنش در دوره جهان‌بینی توحیدی افتادم که:
ما نمی‌توانیم و نباید تلاش کنیم تا یک شبه، یک اتفاق بزرگ را رقم بزنیم، نباید انتظار داشته باشیم باورهای شرکت آلودی که در طی سالها شکل گرفته، یک شبه و با دیدن یک فایل، توحیدی شود و سریعاً اوضاع مالی، وضعیت سلامتی و … را تغییر دهد.
چون خود را وارد مسیری پر از رنج و زجر و بدون نتیجه می‌کنیم. چون جهان به ما اجازه نمی‌دهد که خلاف قوانینش عمل کنیم. بلکه باید صبر داشته باشیم. به قول قرآن، از صبر(به معنای تکامل) و صلاه (به معنای توجه بر نکات مثبت و نعمت‌هایی که همین حالا داریم و سپاسگزاری به خاطر آنها)، برای هدایت شدن کمک بگیریم.
باید با توجه و تمرکز بر نکات مثبت و زیبایی‌های محیطی که با آن احاطه شده‌ایم، آرام آرام باورهایی بسازیم که ما را به مسیرهای باکیفیت‌تر هدایت می‌کند.
وقتی دست از مسابقه دادن با دیگران برمی‌داریم و به جای تلاش برای مورد توجه واقع شدن یا تأیید شدن توسط دیگران، هدف را فقط طی کردن مسیر مورد علاقه‌مان انتخاب می‌کنیم، آنوقت نه تنها از مسیر زندگی‌مان لذت می‌بریم، بلکه با برداشتن قدم‌های کوچک اما پیوسته، دستاوردهای بزرگی می‌سازیم. این یعنی طی شدن تکامل.
با هم ماجراهای این بخش از سفر را ببینیم و یادمان باشد کار ما این است که، ساده گرفتن همه چیز و تمرکز بر نکات مثبت هر لحظه قدرتی دارد که، از جزئی‌ترین لحظات زندگی، برایمان شادی‌های بزرگی خلق می‌سازد.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD170MB11 دقیقه
به نام خداوند بخشنده مهربان
سلام به همگی
این ویدیو اینقدر زیبا و عالی بود
اینقدر دوست داشتم اون باغ پروانه رو
اینقدر دلم میخواد تجربه اش کنم که خدا میدونه.
ولی ولی ولی
وسط لذت خواستن این تجربه یهو دیدم اومد تو ذهنم که آرشیدا(دخترم) از حشرات میترسه.
گفتم عیبی نداره شاید تا محقق شدنش ترس آرشیدا هم بریزه.اصلا نیومد هم بیرون میشینه و من میرم تو.
مچ ترمزم رو گرفتم.
ربط دادن تجربه دلخواه به تعهدات بیرونی زندگیم.
در صورتی که این تجربه رو واقعا دلم میخواد پس نباید بیام لذت تجربه اش رو منوط کنم به بودن بچه ام حتما کنارم.
چرا ما انسانها اینقدر احساسات رو پررنگ کردیم که بحث لیاقتهای درونی (فردیمون)اینقدر کم رنگ شد تو ذهنمون؟؟؟
و حتی بدتر، یکجاهایی اساسی اومدیم تجربه لذتهای فردی رو منفور و بد تعریف کردیم به اشتباه.
الان باید کلی زحمت بکشیم و برگردونیم همه چی رو سرجاش.
چقدر ثروت 1پربار و عالیه اخه.
استاد عباسمنش اومدن لیاقت درونی تجارب عالی زندگی رو تو ذهنشون برگردونن تو جای درستش
و کنارش اصلاح باورهای پولی
ترکیب این دوتا شد این ویدیو زیبا و پرانرژی.
پروانه تو تکاملش دنبال نمایش زیبایی هاش به پروانه های دیگه نیست.
مسیر لیاقت فردیش رو دنبال میکنه و لذت میبره از زندگیش تو دنیایی که بهش وارد شده.
اما من انسان میام و خودم رو فراموش میکنم.
یا میذارم خودم رو تو الویت چند صدمم.
بعد میافتم دنبال تامین رضایت دیگران از خودم.
حاصل کارم یه چالش درونی همیشگی هست.
شاید تو بیرونم دیگران رو راضی کردم ولی از درونم از خودم ناراضیم.
چقدر اشتباه یاد گرفتیم و اشتباه داریم میریم.
خدا رو شکر میکنم که خداوند به انسان تو پروسه تکاملش قدرت تغییر و اصلاح رو داد.
و اگه از این منظر نگاه کنیم به خدا
سخاوتش بی نهایته
خدایا شکرت
ممنونم که بهم لذت زندگی در دنیا رو عطا کردی.
تموم تلاشم رو میکنم که هماهنگترین خودم بشم در راستای قوانین دنیا.
و لذت ببرم و لذت
لذت شخصیم رو الویت قرار بدم.
چقدر فایل 18ثروت یک پرمحتوا و عمیقه
استاد ممنونم ازتون
خانم شایسته ممنونم ازتون
بی نظیرید.
باز هم خدا رو شکر میکنم برای این همزمانی حضورم تو دنیا با شما عزیزان.
در پناه خدا باشید.
«روز هفتم»