من بارها در کتابها درباره پروسه‌ی تولد یک پروانه خوانده بودم. اینکه چگونه اول یک کرم از دل تخم بیرون می‌آید، با خوردن برگ‌های توت وزنش را صدها برابر افزایش می‌دهد، سپس یک پیله به دور خود می‌تند و در پیله به اندازه کافی منتظر می‌ماند تا بالهایش برای پرواز، ساخته شود.
اما وقتی برای اولین بار از نزدیک همین ماجرایی را دیدم که جزئیاتش را بارها در کتابها خوانده بودم، قدرت خداوند و نظم دقیق سیستمی را درک کردم که بر جهان مقرر نموده است.
الان که قانون را بهتر می‌دانم، مشاهده‌ی همان زیبایی‌ها و ماجرا‌هایی که همیشه در کنارم رخ داده و در دسترسم بوده، حکم نمایشنامه‌ای را دارد که سناریویش همان آگاهی‌هایی است که، از استاد عباس‌منش درباره قوانین زندگی می‌آموزم.
به عنوان مثال، هیچ چیز دقیق‌تر و واضح‌تر از مشاهده‌ی چرخه‌ی زندگی پروانه‌ها، نمی‌توانست برایم آنچه را به تصویر بکشد که، در دوره روانشناسی ثروت 1 درباره قانون تکامل و ضرورت طی کردن پروسه‌ی تکاملی درباره‌ی همه چیز، آموخته‌ام:
اینکه، چگونه یک کرم که زیبایی خاصی ندارد، با صبر و طی کردن تکاملش، به پروانه‌ای تبدیل می‌شود که زیبایی‌اش چشم‌های هر بیننده‌ای را می‌نوازد و هر فرد سختیگری را به تحسین وا می‌دارد. حین فیلم برداری، یک پروانه متولد شد، بالهایش هنوز خیس و چروکیده بود و نمی‌توانست پرواز کند. اما آن پروانه‌ی تازه متولد شده، هیچ عجله‌ای برای پرواز نداشت. یاد حرف‌های استاد عباس‌منش در دوره جهان‌بینی توحیدی افتادم که:
ما نمی‌توانیم و نباید تلاش کنیم تا یک شبه، یک اتفاق بزرگ را رقم بزنیم، نباید انتظار داشته باشیم باورهای شرکت آلودی که در طی سالها شکل گرفته، یک شبه و با دیدن یک فایل، توحیدی شود و سریعاً اوضاع مالی، وضعیت سلامتی و … را تغییر دهد.
چون خود را وارد مسیری پر از رنج و زجر و بدون نتیجه میکنیم. چون جهان به ما اجازه نمی‌دهد که خلاف قوانینش عمل کنیم. بلکه باید صبر داشته باشیم. به قول قرآن، از صبر(به معنای تکامل) و صلاه (به معنای توجه بر نکات مثبت و نعمت‌هایی که همین حالا داریم و سپاسگزاری به خاطر آنها)، برای هدایت شدن کمک بگیریم.
باید با توجه و تمرکز بر نکات مثبت و زیبایی‌های محیطی که با آن احاطه شده‌ایم، آرام آرام باورهایی بسازیم که ما را به مسیرهای باکیفیت‌تر هدایت می‌کند.
وقتی دست از مسابقه دادن با دیگران برمی‌داریم و به جای تلاش برای مورد توجه واقع شدن یا تأیید شدن توسط دیگران، هدف را فقط طی کردن مسیر مورد علاقه‌مان انتخاب میکنیم، آنوقت نه تنها از مسیر زندگی‌مان لذت می‌بریم، بلکه با برداشتن قدم‌های کوچک اما پیوسته، دستاوردهای بزرگی می‌سازیم. این یعنی طی شدن تکامل.
با هم ماجراهای این بخش از سفر را ببینیم و یادمان باشد کار ما این است که، ساده گرفتن همه چیز و تمرکز بر نکات مثبت هر لحظه قدرتی دارد که، از جزئی‌ترین لحظات زندگی، برایمان شادی‌های بزرگی خلق می‌سازد.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD170MB11 دقیقه
به نام خدایی که رحمتش بی اندازه و مهربانی اش همیشگیست
سفر به دور آمریکا
قسمت 7
چه قدر زیباست تنه ی درختی که روی زمین افتاده و میشه ساعت ها روش نشست و از دیدن درخت ها و طبیعت سرسبز اطرافش لذت برد..
به به چه قدر آر وی تمیز و زیباست مثل همیشه..
کلام عاشقانه و همیشگی استاد که نثار خانم شایسته شد …عاااشقتم من..خداروشکر خدای من به خاطر این الگوی فوق العاده از رابطه ی عاطفی که نظیرش نیست…
استاد سوپرایز دارن برای خانم شایسته…
عاشقتم گفتن خانم شایسته به استاد خدای من هر چی از زیبایی این رابطه بگم کمه..الهی شکر به خاطر این رابطه ی توحیدی و عاشقانه
خدایا شکرت به خاطر سانتافه ی سفید رنگ و زیبای استاد که قراره ما رو ببره به این مکان زیباتر…
خدایا شکرت به خاطر گوگل مپ که این قدر کار رو راحت کرده و مسیر رو به ما نشون میده…
چه قدر مسیری که داریم ازش عبور میکنیم زیباست سبزی رنگ برگ درخت ها برگ های خشک ریخته شده پای درخت ها…قشنگی آبی آسمون و
ابرهای سفیدش
چقدر چمن های ورودی این مکان همه یک اندازه و یک شکل و سبز هستن…تحسین میکنم زیبایی این کشور که هرجایی رو که نگاه کنی سبزی چمن ها چشمت رو میگیره که همه یک دست هستن…
تحسین میکنم این اتاقک های چوبی رو که در ابتدای گاردن قرار دادن که راهنمایی های لازم رو به بازدید کننده ها بدن…
تحسین میکنم این آقا رو که اینقدر با روی باز و خنده استقبال کردن از استاد…
چه قدر محوطه ی این گاردن بزرگ هست و دریاچه ای به این زیبایی و تمیزی داره…
زمین گلف هم داره و کلی آدم دارن لذت میبرن از بازی کردن…دمشون گرم…خدایا شکرت به خاطر امکانات عالی در این کشور و ایالت هاش..
تحسین میکنم زیبایی و لبخند قشنگ مایک رو با لایکی نشان از تأیید قشنگی های این مکانیه که قرار ببینیم…
چه قدر این مکان زیباست خدای من الله اکبر…
یک بنای شیشه ای احاطه شده با این حجم از سرسبزی که دیوانه کننده اس…خدای من
تحسین میکنم این گل های زیبایی رو که توی محوطه بیرونی هست …
استاد دستش رو انداخته روی شونه ی مایک با لب های خندان و لباس های ست دارن میان…اخه چی از این تصویر زیباتر میتونه باشه…تحسین میکنم این رابطه ی زیبای پدر و پسری رو…
تحسین میکنم تمیزی این مکان رو…
تحسین میکنم مردم این کشور که برعکس فرهنگ ما که زوج ها بعد بچه دار شدن از تفریحات شون میگذرن…اون ها بچه هاشون رو هم همراه خودشون میکنن برای تجربه ی این زیبایی ها…
تحسین میکنم ویزیتور سنتر این مکان رو که همه چیز داخلش با طرح پروانه اس…
چه‌قدر این پیشبند با عکس های پروانه های رنگارنگ روش قشنگه…
تحسین میکنم زیبایی چتر پروانه ای که از سقف آویزون بود …
حتی بشقاب و دیس هم با طرح پروانه داریم…چه قدر قشنگه…
اینجا همه چیز حول پروانه ها می چرخه…
رنگ زرد این کلاه زنبوری رو خیلی دوست داشتم…
تحسین میکنم این پروانه هایی رو که به زیبایی توی قاب های سفید رنگ به نمایش گذاشته شده بودن…
تحسین میکنم خدای خالق این پروانه ها رو که با این همه دقت و ظرافت با این همه تفاوت این تعداد پروانه رو خلق کرده…
وای خدای من روی هر قاب که توقف میکنید میگم این دیگه آخر زیباییِ ولی وقتی میرید قاب بعدی میگم نه این از همه زیباتره…
خدای من این زیبایی حدی و پایانی نداره مثل همون حرفی که خانم شایسته در ابتدای سفر بهمون زد که هر زیبایی دیدیم لذت ببریم و توقف نکنیم چون زیبایی های بیشتر توی قدم بعدی توی لحظه ی بعد در انتظارمونه…
چه قدر ترکیب رنگ ها توی این پروانه ها زیباست و خداروشکر چشم های من قادر به دیدن اونها هست…
تحسین میکنم مسؤلین این مکان زیبا رو که پیله های زنده رو اینطور به ترتیب و منظم برای بازدیدکننده به نمایش گذاشتن تا شاهد تولدشون باشن…
خدای من یه پروانه ی تازه متولد شده داریم که هنوز بال هاش خشک نشده و چروکه…چه قدر جالب من فکر میکردم پروانه ها موقع بیرون اومدن از پیله بال هاشون از همون ابتدا صاف و باز هست…
چه قدر این پروانه های تازه متولد شده ی مشکی رنگ با ترکیب رنگ نارنجی زیبا هستن…خداروشکر
روی بال اون پروانه قهوه ای رنگ انگار یه نقش چشم کشیدن…خدای من از این همه قشنگی چه قدر بال هاش بزرگه
وای خدا انگار وارد بهشت شدیم….یه مکان فوق العاده زیبا پر پروانه های رنگارنگ…خود رویاست این جا..
چه قدر خوش حالی و چهره های خندان استاد و مایک از دیدن عکس العمل خانم شایسته و اینکه تونستن ایشون رو سوپرایز کنن قشنگه…
خدای من چه قدر تعداد پروانه ها توی این مکان زیاده…
مایک و این پسربچه ای که تلاش میکنن پروانه روی دست شون بشینه…
وای خدای من از زیبایی اون پروانه ی آبی رنگ…مگه داریم مگه میشه آبی…من همش چشمم دنبال شون بود که یه جا بشینن و ظرافت و طراحی باهاشون رو ببینم..
چه قدر پرواز پروانه ها با بال های رنگارنگ شون توی این محوطه ی سبز رنگ زیباست…
این پروانه‌ی مشکی رنگ با رنگ نارنجی آتیشی چه قدر فوق العاده اس …چقدر زیبا بالهاش رو باز و بسته میکنه…
من دیوانه شدم پروانه هایی که دنبال هم پرواز میکنن مثل بچه هایی میمونن که دارن بازی میکنن و دنبال هم میدون…
تلاش زیبای خانم شایسته برای نشستن پروانه ها رو دست شون…
چه قدر میز ناهارخوری پروانه ها جذابه…
چه صحنه ی زیباییه پروانه هایی که روی برش های نارنجی رنگ پرتقال نشستن…خدای من چه قدر طرح هاشون دیوانه کننده اس…
هر لحظه ای که ما به زیبایی ها تمرکز می کنیم و به احساس خوب میرسیم…به احساس سپاسگزاری میرسیم و توی این احساس میمونیم فرکانسی رو ارسال میکنیم به جهان که ما رو با زیبایی‌های بیشتر هدایت کنه
خداروصدهزار مرتبه شکر که این همه زیبایی خلق کرده برامون و این ظرافتی که تو بال هر پروانه هست دیوانه کننده اس…
چه قدر فیلم لحظه ی تولد پروانه ها زیبا بود…چه قدر قشنگ ظرافت بال هاشون رو نشون دادن چه قدر این خدایِ هنرمنده…چه قدراین پروانه های نارنجی رنگ زیبان
خدایا شکرت به خاطر بودن در این جهان و خداروشکر که این جهان رو مسخر ما قرار دادی تا ببینیم و بشنویم و تجربه کنیم و سپاس گزار خالقی چون تو باشیم… خداروشکر
خدایا به من توان رو بده تا بتونم شکرگذار نعمت هات باشم…
7/آذرماه/1402