من بارها در کتابها درباره پروسه‌ی تولد یک پروانه خوانده بودم. اینکه چگونه اول یک کرم از دل تخم بیرون می‌آید، با خوردن برگ‌های توت وزنش را صدها برابر افزایش می‌دهد، سپس یک پیله به دور خود می‌تند و در پیله به اندازه کافی منتظر می‌ماند تا بالهایش برای پرواز، ساخته شود.
اما وقتی برای اولین بار از نزدیک همین ماجرایی را دیدم که جزئیاتش را بارها در کتابها خوانده بودم، قدرت خداوند و نظم دقیق سیستمی را درک کردم که بر جهان مقرر نموده است.
الان که قانون را بهتر می‌دانم، مشاهده‌ی همان زیبایی‌ها و ماجرا‌هایی که همیشه در کنارم رخ داده و در دسترسم بوده، حکم نمایشنامه‌ای را دارد که سناریویش همان آگاهی‌هایی است که، از استاد عباسمنش درباره قوانین زندگی می‌آموزم.
به عنوان مثال، هیچ چیز دقیق‌تر و واضح‌تر از مشاهده‌ی چرخه‌ی زندگی پروانه‌ها، نمی‌توانست برایم آنچه را به تصویر بکشد که، در دوره روانشناسی ثروت 1 درباره قانون تکامل و ضرورت طی کردن پروسه‌ی تکاملی درباره‌ی همه چیز، آموخته‌ام:
اینکه، چگونه یک کرم که زیبایی خاصی ندارد، با صبر و طی کردن تکاملش، به پروانه‌ای تبدیل می‌شود که زیبایی‌اش چشم‌های هر بیننده‌ای را می‌نوازد و هر فرد سختیگری را به تحسین وا می‌دارد. حین فیلم برداری، یک پروانه متولد شد، بالهایش هنوز خیس و چروکیده بود و نمی‌توانست پرواز کند. اما آن پروانه‌ی تازه متولد شده، هیچ عجله‌ای برای پرواز نداشت. یاد حرف‌های استاد عباسمنش در دوره جهان‌بینی توحیدی افتادم که:
ما نمی‌توانیم و نباید تلاش کنیم تا یک شبه، یک اتفاق بزرگ را رقم بزنیم، نباید انتظار داشته باشیم باورهای شرکت آلودی که در طی سالها شکل گرفته، یک شبه و با دیدن یک فایل، توحیدی شود و سریعاً اوضاع مالی، وضعیت سلامتی و … را تغییر دهد.
چون خود را وارد مسیری پر از رنج و زجر و بدون نتیجه می‌کنیم. چون جهان به ما اجازه نمی‌دهد که خلاف قوانینش عمل کنیم. بلکه باید صبر داشته باشیم. به قول قرآن، از صبر(به معنای تکامل) و صلاه (به معنای توجه بر نکات مثبت و نعمت‌هایی که همین حالا داریم و سپاسگزاری به خاطر آنها)، برای هدایت شدن کمک بگیریم.
باید با توجه و تمرکز بر نکات مثبت و زیبایی‌های محیطی که با آن احاطه شده‌ایم، آرام آرام باورهایی بسازیم که ما را به مسیرهای باکیفیت‌تر هدایت می‌کند.
وقتی دست از مسابقه دادن با دیگران برمی‌داریم و به جای تلاش برای مورد توجه واقع شدن یا تأیید شدن توسط دیگران، هدف را فقط طی کردن مسیر مورد علاقه‌مان انتخاب می‌کنیم، آنوقت نه تنها از مسیر زندگی‌مان لذت می‌بریم، بلکه با برداشتن قدم‌های کوچک اما پیوسته، دستاوردهای بزرگی می‌سازیم. این یعنی طی شدن تکامل.
با هم ماجراهای این بخش از سفر را ببینیم و یادمان باشد کار ما این است که، ساده گرفتن همه چیز و تمرکز بر نکات مثبت هر لحظه قدرتی دارد که، از جزئی‌ترین لحظات زندگی، برایمان شادی‌های بزرگی خلق می‌سازد.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD170MB11 دقیقه
سلام بر استاد عزیز و خانم شایسته مهربان
این قسمت از سفر نشانه امروز من بود. و چیزی که باید ازش یاد می گرفتم را فرا گرفتم. اون هم درس صبور بودن و به خودم فرصت دادن برای تغییره. خیلی از وقتا اینقدر عجله دارم برای بهتر شدن و به خودم سخت می گیرم که بعد از مدت کوتاهی ناامید شده و نه تنها پیشرفتی حاصل نمی کنم بلکه پسرفت هم می کنم.
این عجله داشتن برای بهتر شدن هم یه جور بازی ذهنه برای عقب نگه داشتنم، برای سرزنش کردن خودم و درنهایت از دست دادن بخشی از اعتماد به نفسم. اینجاست که می فهمم اینکه استاد می گن برای بهتر شدن اول باید خودمون رو بپذیریم و دوست داشته باشیم یعنی چی.
اگه کرم صبور نباشه و از خودش متنفر باشه و بخواد خیلی سریع به چیز دیگه ای تبدیل بشه هیچوقت پروانه نمیشه.
من هم برای پروانه شدن، زیبا شدن، کامل شدن و در نهایت رهاشدن از همه تعلقات اول باید خودمو بپذیرم و بعد آرام آرام و با حوصله برم به سمت جلو.
واقعا انسان با دیدن طبیعت درس زندگی می گیره و واقعا خدا این طبیعتو خلق کرده تا ما تفکر کنیم.
خدایا منو از تفکر کنندگان قرار بده آمین
خدایا شکرت بخاطر وجود استاد عباسمنش، مریم عزیز و مایک دوست داشتنی که راهنمای ما در این مسیرند.
خدایا هزاران بار شکرت که اون آدم یه سال پیش نیستم و حتی آدم ۲۰ دقیقه پیشم نیستم. جلو آمده ام ولو یک گام.