من بارها در کتابها درباره پروسه‌ی تولد یک پروانه خوانده بودم. اینکه چگونه اول یک کرم از دل تخم بیرون می‌آید، با خوردن برگ‌های توت وزنش را صدها برابر افزایش می‌دهد، سپس یک پیله به دور خود می‌تند و در پیله به اندازه کافی منتظر می‌ماند تا بالهایش برای پرواز، ساخته شود.
اما وقتی برای اولین بار از نزدیک همین ماجرایی را دیدم که جزئیاتش را بارها در کتابها خوانده بودم، قدرت خداوند و نظم دقیق سیستمی را درک کردم که بر جهان مقرر نموده است.
الان که قانون را بهتر می‌دانم، مشاهده‌ی همان زیباییها و ماجرا‌هایی که همیشه در کنارم رخ داده و در دسترسم بوده، حکم نمایشنامه‌ای را دارد که سناریویش همان آگاهی‌هایی است که، از استاد عباس‌منش درباره قوانین زندگی می‌آموزم.
به عنوان مثال، هیچ چیز دقیق‌تر و واضح‌تر از مشاهده‌ی چرخه‌ی زندگی پروانه‌ها، نمی‌توانست برایم آنچه را به تصویر بکشد که، در دوره روانشناسی ثروت 1 درباره قانون تکامل و ضرورت طی کردن پروسه‌ی تکاملی درباره‌ی همه چیز، آموخته‌ام:
اینکه، چگونه یک کرم که زیبایی خاصی ندارد، با صبر و طی کردن تکاملش، به پروانه‌ای تبدیل می‌شود که زیبایی‌اش چشم‌های هر بیننده‌ای را می‌نوازد و هر فرد سختیگری را به تحسین وا می‌دارد. حین فیلم برداری، یک پروانه متولد شد، بالهایش هنوز خیس و چروکیده بود و نمی‌توانست پرواز کند. اما آن پروانه‌ی تازه متولد شده، هیچ عجله‌ای برای پرواز نداشت. یاد حرف‌های استاد عباس‌منش در دوره جهان‌بینی توحیدی افتادم که:
ما نمی‌توانیم و نباید تلاش کنیم تا یک شبه، یک اتفاق بزرگ را رقم بزنیم، نباید انتظار داشته باشیم باورهای شرکت آلودی که در طی سالها شکل گرفته، یک شبه و با دیدن یک فایل، توحیدی شود و سریعاً اوضاع مالی، وضعیت سلامتی و … را تغییر دهد.
چون خود را وارد مسیری پر از رنج و زجر و بدون نتیجه می‌کنیم. چون جهان به ما اجازه نمی‌دهد که خلاف قوانینش عمل کنیم. بلکه باید صبر داشته باشیم. به قول قرآن، از صبر(به معنای تکامل) و صلاه (به معنای توجه بر نکات مثبت و نعمت‌هایی که همین حالا داریم و سپاسگزاری به خاطر آنها)، برای هدایت شدن کمک بگیریم.
باید با توجه و تمرکز بر نکات مثبت و زیباییهای محیطی که با آن احاطه شده‌ایم، آرام آرام باورهایی بسازیم که ما را به مسیرهای باکیفیت‌تر هدایت می‌کند.
وقتی دست از مسابقه دادن با دیگران برمی‌داریم و به جای تلاش برای مورد توجه واقع شدن یا تأیید شدن توسط دیگران، هدف را فقط طی کردن مسیر مورد علاقه‌مان انتخاب می‌کنیم، آنوقت نه تنها از مسیر زندگی‌مان لذت می‌بریم، بلکه با برداشتن قدم‌های کوچک اما پیوسته، دستاوردهای بزرگی می‌سازیم. این یعنی طی شدن تکامل.
با هم ماجراهای این بخش از سفر را ببینیم و یادمان باشد کار ما این است که، ساده گرفتن همه چیز و تمرکز بر نکات مثبت هر لحظه قدرتی دارد که، از جزئی‌ترین لحظات زندگی، برایمان شادی‌های بزرگی خلق می‌سازد.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD170MB11 دقیقه
عجب فایل پروانه ای زیبایی
عاشق خالق رنگ ونقش ونگار این پروانه ها هستم.
من همیشه از بچگی مسحور زیبایی ظریف بال وپاهای پروانه ونازک برگ درختان میشدم ومیشم.
چون ذات کودکان از خداست وزیباست وزیبایی رو هم دوست دارند.
خدای بزرگ وقتی که از مریم جان شنیدم که سورپرایز داریم وقراره بریم جایی با تمام وجود حس آزادی زمانی ومکانی ومالی بهم دست داد وگفتم خدایا شکرت حس قشنگ وتوصیف ناپذیر آزادی از هر لحاظ واقعا انسان رو از خودش بی خود میکنه.حس رهایی وپرواز,حس سبکی به آدم دست میده وموضوع فایل هم که پروانه زیبا ورهاست با این حس کاملا موضوعیت داره.
کاش انقدر ظرفیت هضم زیباییم بالا بره که بتونم زیبایی وبرق ونقش ونگار بال پروانه رو هضم کنم ,زیبایی گلها ودرختای داخل گلخانه, زیبایی طبیعت مسیر وپارک تمیز وزیبای اطراف گلخانه, حس آرامش وسکوتی که محیط اونجا رو احاطه کرده, خدایا دارم سرمست میشم واقعا دارم به مستی حاصل از تمرکز بر زیباییها معتاد میشم.
میدونی آدم میتونه تو عظمت بعضی از زیباییها شیرجه بزنه ,شنا کنه ,غوطه ور بشه وحتی توش غرق بشه وخدا رو اونجا ملاقات کنه وبخاطر این همه عظمت وزیبایی ازش صمیمانه تشکر کنه وسخت خدا رو در آغوش بگیره ومیثاق توحید وزندگی الهی رو باهاش ببنده وبا قلم قرمز قلبش اون رو امضا کنه وبه تابلوی ابدیت الصاق کنه.
کسانی که معتاد مستی مواد والکل هستن میتونن براحتی اونا رو کنار بگذارن واز مخدر پروانه وگل وبرگ درختا وطبیعت سرمست واز خود بیخود بشن.
واقعا یک لحظه از خود بی خود شدم وگرداب زیبایی این محیط واین پروانه ها منو به درون خودش کشید
میدونین باخودم فکر میکنم که اگر این پروانه ها میتونن تکاملشون رو طی کنن وبه کمال زیبا وتحسین برانگیز وسرشار از آزادی وزیبایی خودشون برسن چرا من وماها نتونیم?وهرگز جوابی منطقی برای عدم رشو وارتقا وکمال وپیشرفت براش پیدا نمیکنم.
از خداوند مهربان ومعلم طبیعت واستاد ومریم عزیز واین جمع وخانواده صمیمی بینهایت شاکر وسپاسگزارم.
خدارو بی نهایت بار شکر
عجب زیبایی, عجب محیط تمیز وآراسته ای. جمع بین زیباییهای طبیعی ومصنوعی واقعا خیره کننده هست.آرامش وخونسردی که این مردم دارن واقعا قابل تحسین هست .
یقین دارم که من هم بزودی از پیله شرک وناآگاهی وعادتها وذهنیتهای قدیمی درمیام ودر قلمرو زیبا و پر از ناز ونعمت وفراوانی خداوند زیبا ومهربان متولد میشم.از همین حالا ,تولد جدیدمون مبارک, پروازهای پر اوج وعظمت وزیبایی رو برای همه مخلوقات خداوند آرزو دارم.
الهی وجاودان باشید.
خدواندا بابت همه چی بینهایت شکر