من بارها در کتابها درباره پروسهی تولد یک پروانه خوانده بودم. اینکه چگونه اول یک کرم از دل تخم بیرون میآید، با خوردن برگهای توت وزنش را صدها برابر افزایش میدهد، سپس یک پیله به دور خود میتند و در پیله به اندازه کافی منتظر میماند تا بالهایش برای پرواز، ساخته شود.
اما وقتی برای اولین بار از نزدیک همین ماجرایی را دیدم که جزئیاتش را بارها در کتابها خوانده بودم، قدرت خداوند و نظم دقیق سیستمی را درک کردم که بر جهان مقرر نموده است.
الان که قانون را بهتر میدانم، مشاهدهی همان زیباییها و ماجراهایی که همیشه در کنارم رخ داده و در دسترسم بوده، حکم نمایشنامهای را دارد که سناریویش همان آگاهیهایی است که، از استاد عباسمنش درباره قوانین زندگی میآموزم.
به عنوان مثال، هیچ چیز دقیقتر و واضحتر از مشاهدهی چرخهی زندگی پروانهها، نمیتوانست برایم آنچه را به تصویر بکشد که، در دوره روانشناسی ثروت 1 درباره قانون تکامل و ضرورت طی کردن پروسهی تکاملی دربارهی همه چیز، آموختهام:
اینکه، چگونه یک کرم که زیبایی خاصی ندارد، با صبر و طی کردن تکاملش، به پروانهای تبدیل میشود که زیباییاش چشمهای هر بینندهای را مینوازد و هر فرد سختیگری را به تحسین وا میدارد. حین فیلم برداری، یک پروانه متولد شد، بالهایش هنوز خیس و چروکیده بود و نمیتوانست پرواز کند. اما آن پروانهی تازه متولد شده، هیچ عجلهای برای پرواز نداشت. یاد حرفهای استاد عباسمنش در دوره جهانبینی توحیدی افتادم که:
ما نمیتوانیم و نباید تلاش کنیم تا یک شبه، یک اتفاق بزرگ را رقم بزنیم، نباید انتظار داشته باشیم باورهای شرکت آلودی که در طی سالها شکل گرفته، یک شبه و با دیدن یک فایل، توحیدی شود و سریعاً اوضاع مالی، وضعیت سلامتی و … را تغییر دهد.
چون خود را وارد مسیری پر از رنج و زجر و بدون نتیجه میکنیم. چون جهان به ما اجازه نمیدهد که خلاف قوانینش عمل کنیم. بلکه باید صبر داشته باشیم. به قول قرآن، از صبر(به معنای تکامل) و صلاه (به معنای توجه بر نکات مثبت و نعمتهایی که همین حالا داریم و سپاسگزاری به خاطر آنها)، برای هدایت شدن کمک بگیریم.
باید با توجه و تمرکز بر نکات مثبت و زیباییهای محیطی که با آن احاطه شدهایم، آرام آرام باورهایی بسازیم که ما را به مسیرهای باکیفیتتر هدایت میکند.
وقتی دست از مسابقه دادن با دیگران برمیداریم و به جای تلاش برای مورد توجه واقع شدن یا تأیید شدن توسط دیگران، هدف را فقط طی کردن مسیر مورد علاقهمان انتخاب میکنیم، آنوقت نه تنها از مسیر زندگیمان لذت میبریم، بلکه با برداشتن قدمهای کوچک اما پیوسته، دستاوردهای بزرگی میسازیم. این یعنی طی شدن تکامل.
با هم ماجراهای این بخش از سفر را ببینیم و یادمان باشد کار ما این است که، ساده گرفتن همه چیز و تمرکز بر نکات مثبت هر لحظه قدرتی دارد که، از جزئیترین لحظات زندگی، برایمان شادیهای بزرگی خلق میسازد.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD170MB11 دقیقه
درود به خانواده بزرگ استاد عباسمنش عزیز. به تمام کسانیکه سعی میکنن آگاهانه روی نکات مثبت فایل ها تمرکز کنن. منم چند باری به خودم تعهد داده بودم که برنامه ای بچینم و زیبایی هارو تحسین کنم و نکات مثبت و زیبا رو تو کامنت ها به اشتراک بذارم اما خب هر سری به دلایلی نشد. بهتره بگم تو مدارش نبودم واقعا! یعنی میدونستما باید این کارو بکنم تا ذهنم به دیدن زیبایی ها عادت کنه ولی مقاومت زیادی داشتم. حالا بعد یه وقفه طولانی دوباره میخوام بنویسم اینبار با تعهدی قویتر! میدونم که خدا هم از این تصمیمم خیلی خوشحاله.
خب زیبایی هایی که من تو فایل دیدم:
1. اول از همه بسیار خوشحال شدم که این قسمت نسخه باکیفیت اورجینال هم داره و من میتونم تصاویر رو واضحتر و با کیفیت تر ببینم.
2. اتوبوس RV چقدر تمیزه!
3. مثل تمام فایل هایی که تا الان از سفر به دور آمریکا یا زندگی در بهشت دیدم جاده بسیار تمیزه! آدم از رانندگی کردن تو این جاده واقعا لذت میبره. حالا من یه تفکر بامزه ای که دارم اینه که وقتی رو آسفالت نو و یک دست بدون هیچ آشغال و چاله ای با ماشین میرم حس میکنم ماشین کلیی کیف میکنه میگه آخیشششش حالم جا اومد. کلا حس خیلی خوبی داره رانندگی تو این جاده ها. به خصوص جنگل های اطرافش که دو چندان کرده زیبایی رو.
4. واقعا اون آقایی که برای ورود به باغ فرم میداد منو خیلی به فکر فرو برد. چقدر حالش خوب بود. چه لبخندی داشت. یه ورود خوب رو برای همه میسازه. خلاصه که خیلی خفن بود و کلی انرژی مثبت میشد ازش گرفت.
5. چقدر جمله خانم شایسه عزیز زیبا بود “زیبایی همه جا هست” یاد اون جمله استاد افتادم “همه ما به یک اندازه به نعمت ها دسترسی داریم و نعمت ها مثل اکسیژن همه جا هست!” کافیه تو مدارش باشیم و باور های مناسبی داشته باشیم. خدا خودش مارو هدایت میکنه به زیبایی ها و نعمت های بیشتر.
6. چقدر ایده جالبی بود این مجموعه. یه باغی که محیطی آماده کرده مثل موزه و البته یک باغ با پروانه های زنده در کنارش هم محصولات داره میفروشه. یعنی درآمدش تنها بلیط نیست و از محصولات باکیفیتی که کنارش داره هم داره ثروت خلق میکنه. چقدر این کار زیبا بود و مثال بارزی از فراوانی نعمت ها. من خیلی وقت پیش یه محیط مثل این رو تجربه کرده بودم “باغ پرندگان تهران” اونجا هم مثل این باغ، پرنده ها آزاد بودن ولی تا جایی که یادم هست (خیلی وقته پیش رفتم) من همچین سیستم فروشی ندیدم اونجا.
7. اینکه ما پروانه ای رو ببینیم که داره از پیله در میاد واقعا نیاز به یک همزمانی داره. نیاز به یک هدایت داره! هر چی بیشتر جلو میره بیشتر این برام پررنگ میشه که هر چی بیشتر تمرکز کنی روی نکات مثبت زیبایی های بیشتر و بیشتری جذب میکنی و بهشون هدایت میشی!
8. من که عاشق میز ناهارخوری پروانه ها شدم :)
خدایا شکرت بابت تمام این زیبایی ها. شکرت بابت این قوانین ثابتی که در جهان قرار دادی تا هر کسی با تمرکز روی زیبایی ها، احساس خوب و باور های خوب به هر آنچه میخواد برسه. شکرت بابت این فرصتی که امروز بهدم دادی تا زیبایی هارو ببینم و تحسینشون کنم.