سفر به دور آمریکا | قسمت ۷

من بارها در کتابها درباره پروسه‌ی تولد یک پروانه خوانده بودم. اینکه چگونه اول یک کرم از دل تخم بیرون می‌آید‌، با خوردن برگ‌های توت وزنش را صدها برابر افزایش می‌دهد‌، سپس یک پیله به دور خود می‌تند و در پیله به اندازه کافی منتظر می‌ماند تا بالهایش برای پرواز‌، ساخته شود.

اما وقتی برای اولین بار‌ از نزدیک همین ماجرایی را دیدم که جزئیاتش را بارها در کتابها خوانده بودم‌، قدرت خداوند  و نظم دقیق سیستمی را درک کردم که بر جهان مقرر نموده است.

الان که قانون را بهتر می‌دانم‌، مشاهده‌ی همان زیبایی‌ها و ماجرا‌هایی که همیشه در کنارم رخ داده و در دسترسم بوده‌، حکم نمایشنامه‌ای را دارد که سناریویش همان آگاهی‌هایی است که‌، از استاد عباس‌منش درباره قوانین زندگی می‌آموزم.

به عنوان مثال‌، هیچ چیز دقیق‌تر و واضح‌تر از مشاهده‌ی چرخه‌ی زندگی پروانه‌ها‌، نمی‌توانست برایم آنچه را به تصویر بکشد که‌، در دوره روانشناسی ثروت 1 درباره قانون تکامل و ضرورت طی کردن پروسه‌ی تکاملی درباره‌ی همه چیز‌، آموخته‌ام:

اینکه‌، چگونه یک کرم که زیبایی خاصی ندارد‌‌، با صبر و طی کردن تکاملش‌، به پروانه‌ای تبدیل می‌شود که زیبایی‌اش چشم‌های هر بیننده‌ای را می‌نوازد و هر فرد سختیگری را به تحسین وا می‌دارد. حین فیلم برداری‌، یک پروانه متولد شد‌، بالهایش هنوز خیس و چروکیده بود و نمی‌توانست پرواز کند. اما آن پروانه‌ی تازه متولد شده‌، هیچ عجله‌ای برای پرواز نداشت. یاد حرف‌های استاد عباس‌منش در دوره جهان‌بینی توحیدی افتادم که‌:

ما نمی‌توانیم و نباید تلاش کنیم تا یک شبه‌، یک اتفاق بزرگ را رقم بزنیم‌، نباید انتظار داشته باشیم باورهای شرکت آلودی که در طی سالها شکل گرفته‌، یک شبه و با دیدن یک فایل‌، توحیدی شود و سریعاً اوضاع مالی‌، وضعیت سلامتی و … را تغییر دهد.

چون خود را وارد مسیری پر از رنج و زجر و بدون نتیجه می‌کنیم. چون جهان به ما اجازه نمی‌دهد که خلاف قوانینش عمل کنیم. بلکه باید صبر داشته باشیم. به قول قرآن‌، از صبر(به معنای تکامل) و صلاه (به معنای توجه بر نکات مثبت‌ و نعمت‌هایی که همین حالا داریم‌ و سپاسگزاری به خاطر آنها)‌، برای هدایت شدن کمک بگیریم.

باید با توجه و تمرکز بر نکات مثبت و زیبایی‌های محیطی که با آن احاطه شده‌ایم‌، آرام آرام باورهایی بسازیم که ما را به مسیرهای باکیفیت‌تر هدایت می‌کند.

وقتی دست از مسابقه دادن با دیگران برمی‌داریم و به جای تلاش برای مورد توجه واقع شدن یا تأیید شدن توسط دیگران‌، هدف را  فقط طی کردن مسیر مورد علاقه‌مان انتخاب می‌کنیم‌، آنوقت نه تنها از مسیر زندگی‌مان لذت می‌بریم‌، بلکه با برداشتن قدم‌های کوچک اما پیوسته‌، دستاوردهای بزرگی می‌سازیم‌. این یعنی طی شدن تکامل.

با هم ماجراهای این بخش از  سفر را ببینیم و یادمان باشد  کار ما این است که‌، ساده گرفتن همه چیز و تمرکز بر نکات مثبت هر لحظه‌ قدرتی دارد که‌، از جزئی‌ترین لحظات زندگی‌‌، برایمان شادی‌های بزرگی خلق می‌سازد.

منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.

سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا

  • نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
  • دانلود با کیفیت HD
    170MB
    11 دقیقه
توجه

این فایل تا مدت محدودی به صورت رایگان قابل استفاده است. در صورت نیاز آن را دانلود کرده و روی سیستم خود ذخیره نمایید.

722 نظر
توجه

اگر می‌‌خواهی تجربیات خود را درباره موضوعات این فایل بنویسی، لازم است عضو سایت شوی و اگر عضو هستی، می‌توانی با ایمیل و رمز عبورت از اینجا وارد سایت شوی.

بازکردن همه‌ی پاسخ‌هانمایش:    به ترتیب تاریخ   |   به ترتیب امتیاز
    تعداد کل دیدگاه‌های «رضا زارعی» در این صفحه: 1
  1. -
    رضا زارعی گفته:
    مدت عضویت: 1059 روز

    به نام خداوند زیبایی

    سلام

    خدایا شکرت بابت این همه زیبایی واو باز اولی که این قسمت و دیدم مدهوش بودم ،از این همه زیبایی و شگفتی واقعا ، چقدر من عاشق پروانم و دقیقا یادمه باراولی که دیدم این قسمت و دیوانه شدم ،و نگو که امروز دوباره رسیدم به این قسمت واو فکرشو بکن چه نظمی با چه دقتی با چه روندی جهان داره پیش میره و از تک تک موجودات و طبیعت میشه آموخت ،تکامل از یک کرم ساده که اصلا زیبا نیست ، چه میسازه واقعا ، و تکامل از یک ذغال الماس میسازه و از یک انسان ابر انسان میسازه ،به چه شرط؟؟؟به شرط آرام بودن و در مسیر درست حرکت کردن و رسیدن به خواسته ها پاداش طی تکامله و پاداش بودن در مسیر درسته و دقیقا هم همینطوره جهان به هیچ عنوان اجازه نخواهد داد که بر خلاف قوانینش عمل کنیم بلکه با تکامل و با جریان باید پیش بریم در هر زمینه ای ، و من چقدر زیبایی دیدم پروانه های داخل اون شیشه اونی که تازه داشت از پیله میمومد بیرون و اصن عجله نداشت برا پرواز و اونایی که داخل پیله بودن ،الله اکبر از این همه عظمت و زیبایی و شگفتی ، باغ پروانه ها فکرشو بکن ، یه سرم بزنیم به میز ناهار خوری پروانه ها الله اکبر الله اکبر ، چه جاهایی واقعا هست و زحمت میکشن هرروز بسیاری از انسان های شریف و نازنین تا ما انقد شگفتی ببینیم ، از تک تک این عزیزان که به هر نحوی در اداره ی این باغ زیبا نقش دارن سپاس گزارم و براشون آرزوی سلامتی و ثروت دارم و مخصوصا مریم جان عزیز و استاد جان عزیز و چقدر این کشور زیباس ، چقدر آخه بگردی مگه تموم میشه؟؟؟ نه فک نکنم زیبایی‌ها تموم شه ،چون ماییم که انتخاب میکنیم زیبا ببینیم

    خدااااای شکرت میز ناهار خوری پروانه ها الله اکبر الله اکبر خدایا شکرت بابت دیدن این همه زیبایی

    الهی سپاس گزارم .

    در پناه الله یکتا .

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 3 رای: