سفر به دور آمریکا | قسمت ۷

من بارها در کتابها درباره پروسه‌ی تولد یک پروانه خوانده بودم. اینکه چگونه اول یک کرم از دل تخم بیرون می‌آید‌، با خوردن برگ‌های توت وزنش را صدها برابر افزایش می‌دهد‌، سپس یک پیله به دور خود می‌تند و در پیله به اندازه کافی منتظر می‌ماند تا بالهایش برای پرواز‌، ساخته شود.

اما وقتی برای اولین بار‌ از نزدیک همین ماجرایی را دیدم که جزئیاتش را بارها در کتابها خوانده بودم‌، قدرت خداوند  و نظم دقیق سیستمی را درک کردم که بر جهان مقرر نموده است.

الان که قانون را بهتر می‌دانم‌، مشاهده‌ی همان زیبایی‌ها و ماجرا‌هایی که همیشه در کنارم رخ داده و در دسترسم بوده‌، حکم نمایشنامه‌ای را دارد که سناریویش همان آگاهی‌هایی است که‌، از استاد عباس‌منش درباره قوانین زندگی می‌آموزم.

به عنوان مثال‌، هیچ چیز دقیق‌تر و واضح‌تر از مشاهده‌ی چرخه‌ی زندگی پروانه‌ها‌، نمی‌توانست برایم آنچه را به تصویر بکشد که‌، در دوره روانشناسی ثروت 1 درباره قانون تکامل و ضرورت طی کردن پروسه‌ی تکاملی درباره‌ی همه چیز‌، آموخته‌ام:

اینکه‌، چگونه یک کرم که زیبایی خاصی ندارد‌‌، با صبر و طی کردن تکاملش‌، به پروانه‌ای تبدیل می‌شود که زیبایی‌اش چشم‌های هر بیننده‌ای را می‌نوازد و هر فرد سختیگری را به تحسین وا می‌دارد. حین فیلم برداری‌، یک پروانه متولد شد‌، بالهایش هنوز خیس و چروکیده بود و نمی‌توانست پرواز کند. اما آن پروانه‌ی تازه متولد شده‌، هیچ عجله‌ای برای پرواز نداشت. یاد حرف‌های استاد عباس‌منش در دوره جهان‌بینی توحیدی افتادم که‌:

ما نمی‌توانیم و نباید تلاش کنیم تا یک شبه‌، یک اتفاق بزرگ را رقم بزنیم‌، نباید انتظار داشته باشیم باورهای شرکت آلودی که در طی سالها شکل گرفته‌، یک شبه و با دیدن یک فایل‌، توحیدی شود و سریعاً اوضاع مالی‌، وضعیت سلامتی و … را تغییر دهد.

چون خود را وارد مسیری پر از رنج و زجر و بدون نتیجه می‌کنیم. چون جهان به ما اجازه نمی‌دهد که خلاف قوانینش عمل کنیم. بلکه باید صبر داشته باشیم. به قول قرآن‌، از صبر(به معنای تکامل) و صلاه (به معنای توجه بر نکات مثبت‌ و نعمت‌هایی که همین حالا داریم‌ و سپاسگزاری به خاطر آنها)‌، برای هدایت شدن کمک بگیریم.

باید با توجه و تمرکز بر نکات مثبت و زیبایی‌های محیطی که با آن احاطه شده‌ایم‌، آرام آرام باورهایی بسازیم که ما را به مسیرهای باکیفیت‌تر هدایت می‌کند.

وقتی دست از مسابقه دادن با دیگران برمی‌داریم و به جای تلاش برای مورد توجه واقع شدن یا تأیید شدن توسط دیگران‌، هدف را  فقط طی کردن مسیر مورد علاقه‌مان انتخاب می‌کنیم‌، آنوقت نه تنها از مسیر زندگی‌مان لذت می‌بریم‌، بلکه با برداشتن قدم‌های کوچک اما پیوسته‌، دستاوردهای بزرگی می‌سازیم‌. این یعنی طی شدن تکامل.

با هم ماجراهای این بخش از  سفر را ببینیم و یادمان باشد  کار ما این است که‌، ساده گرفتن همه چیز و تمرکز بر نکات مثبت هر لحظه‌ قدرتی دارد که‌، از جزئی‌ترین لحظات زندگی‌‌، برایمان شادی‌های بزرگی خلق می‌سازد.

منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.

سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا

  • نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
  • دانلود با کیفیت HD
    170MB
    11 دقیقه
توجه

این فایل تا مدت محدودی به صورت رایگان قابل استفاده است. در صورت نیاز آن را دانلود کرده و روی سیستم خود ذخیره نمایید.

722 نظر
توجه

اگر می‌‌خواهی تجربیات خود را درباره موضوعات این فایل بنویسی، لازم است عضو سایت شوی و اگر عضو هستی، می‌توانی با ایمیل و رمز عبورت از اینجا وارد سایت شوی.

بازکردن همه‌ی پاسخ‌هانمایش:    به ترتیب تاریخ   |   به ترتیب امتیاز
    تعداد کل دیدگاه‌های «ملیحه مهارتی» در این صفحه: 1
  1. -
    ملیحه مهارتی گفته:
    مدت عضویت: 757 روز

    ما و پروانه و بلبل همه خویشان همیم

    چشم بد دور که یک جمع پریشان همیم

    سلام استاد عزیزم

    سلام مریم جان دوست داشتنی

    چه سوپرایز قشنگی ، دیدن یه باغ پر از پروانه های رنگی که آزاد و رها پرواز میکنن .

    یادمه اوایل امسال یه قراری با خدا گذاشته بودم که هرجا یه پروانه میدیدم میگفتم تو اون لحظه در زندگی من داری خودت رو یادآوری میکنی بهم و یه جاهایی پروانه میدیدم که دقیقا احتیاج داشتم وجود خدا تو زندگیم رو یکی بهم یادآوری کنه.

    چه باور قشنگی بود و چه قشنگ هم اجابت شد.

    با دیدن این فایل یاد اون قرارم با خدا افتادم.

    دیدن پروانه های درون پیله چقدر زیبا و کم نقص قانون تکامل رو برای ما مرور کرد که فقط باید خودت رو به جریان آفرینش بسپری و عجله ای برای هیچ چیز نداشته باشی چون اتفاقات در درست ترین زمان ممکن و در بهترین حالت ممکن رخ میدن.

    درست مثل خارج شدن پروانه ها از پیله ای که دورشونه.

    تا اون زمان که این پیله شکافته بشه و ما مثل یه پروانه رها و آزاد به هرجایی که میخوایم پرواز کنیم ، باید مراقب این پیله ای که دور خودمون بستیم و داریم تو یه محیط ایزوله و به دور از جریان عموم جامعه فکر میکنیم و اقدام میکنیم باشیم .

    تو این برحه مراقبت از خودمون و افکارمون خیلی اهمیت داره تا وقت شکوفا شدن برسه و ما با نتایجمون حرف بزنیم .

    چه قدرتی در اون روز میبینم و چه شعفی براش دارم.

    قدم به قدم این مسیر رو با عشق طی میکنم و ازش لذت میبرم که در همین لذت بردن و رها بودن همه چی به من داده میشه ، حتی فراتر از تصوراتم .

    خدایا شکرت بابت هدایتی که نصیبم شد و در این مسیر پا گذاشتم.

    هر روزی که میگذره رشد و بلوغی که در این مسیر بهش میرسم رو حس میکنم ، من دیگه حتی با ملیحه ی یک هفته قبلم هم تفاوت دارم .

    احساس میکنم سرعت طی کردن مدارهام دوتا یکی شده :))

    خدایا شکرت از این مسیر

    دارم روزی رو میبینم که همه ی دوستانم در این سایت تبدیل به پروانه هایی شدیم که داریم تو باغ زندگی با آزادی پرواز میکنیم ، هرکدوم یه مسیر داریم و با دیگری متفاوتیم ، اما همه ی ما مسیر تکاملمون رو طی کردیم و از اون پیله ها سر بیرون آوردیم.

    چه باغ با صفایی

    خدایا شکرت که منم قراره یکی از همین پروانه های باغ استاد باشم :)

    در پناه الله باشیم همگی :)

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 6 رای: