خاصیت سفر، دیدن و شناختن تنوعی است که این کره خاکی را زیباتر از هر کره‌ی دیگری در کهکشان نموده و هدیه‌ای به نام «زندگی» را برایمان ارزانی داشته است. گاه با طبیعتی بکر احاطه می‌شوی که آواز پرندگان، طراوت فضا، بوی آتش، آواز جنگل و… به کلی زندگی شهری را از یادت می‌برد، گویی هیچوقت آنجا نبوده‌ای.
گاه در دل شهر با ساخت و سازها و کسب و کارهایی احاطه می‌شوی که، از خلاقیت آدمها و شیوه‌های متعددی که برای حل مسائل مختلف بکار برده‌اند و اینهمه پیشرفت را رقم زده‌اند، به وجد می‌آیی.
ملاقات آدمهای متعدد با علائق متنوع، گوناگونی سبک‌های زندگی، پوشش‌های گیاهی متفاوت، آب و هوای متفاوت، کسب و کارهای متنوع و شیوه‌های متفاوتی که برای ارائه محصول و خدمات ارائه شده است، همه و همه خلاقیت‌مان را رشد می‌دهد.
پس درست است که بگوییم، سفر به زندگی‌مان عمق می‌بخشد، از روزهای تکراری‌اش می‌کاهد و به میزان تنوعی که تجربه می‌کنیم، می‌افزاید.
عمده‌ی شناختی که ما از جهان و حتی خودمان، علائق و خواسته‌هامان کسب می‌کنیم، به واسطه‌ی ارتباط ما با جهان اطراف‌مان و آدمهایی است که، در طول مسیر زندگی ملاقات می‌کنیم. هر آدمی که ملاقات می‌کنیم، راهکارهایی را به ما هدیه می‌کند که، آموختنش برای او ده‌ها سال طول کشیده،
مشاهده‌ی نتایج باورها و نگرش‌های متفاوت، ما را از آزمون و خطاهای بسیاری بی‌نیاز می‌کند، حق انتخاب‌های بیشتری پیش روی‌مان قرار می‌دهد و در یک کلام، به روزهای عمرمان برکت و غنا می‌بخشد.
حالا که در سفر هستم، با تمام وجودم این بیت شعر را درک میکنم که می‌گوید:
بسیار سفر باید، تا پخته شود خامی.
این بخش از سفر، بازدید از موزه کوکاکولاست. از دیدن این برنامه لذت ببرید و یادمان باشد کار ما این است که، ساده گرفتن همه چیز و تمرکز بر نکات مثبت هر لحظه قدرتی دارد که، از جزئی‌ترین لحظات زندگی، برایمان شادی‌های بزرگی خلق می‌سازد.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت ۸250MB16 دقیقه
به نام خدای وهابی که رب من است.
سلااااااام خدمت همسفرهای عزیز، مریم جان، مایک و استاد عباسمنش.
شروع سفر با ابراز عشق بود. الهی شکرت که انقدر میشه راحت عشق ورزید. خدایا شکر. استاد توی این قسمت از سفر خیلی باحال بود. دقیقا مثل بچه ها کنجکاو بود و بازیگوشی میکرد. فقط اونجایی که روی صورتش عکس آدمک میومد و استاد شکلک در میآورد. کلی خندیدم و تحسین کردم که یک فرد چقدر می‌تونه از چیزهای ساده و کوچیک مثل بچه ها لذت ببره. این سلوک رو دوست دارم.
موزه کوکاکولا واقعا جای فوق العاده ای بود. این فراوانی نعمت رو تحسین میکنم. همون که خانم شایسته گفت : میشه هم از تولید محصول پول ساخت و هم درکنارش کلی روش درآمدزایی دیگه داشت. همین فروشگاهی که همه چیز رو با برند کوکاکولا درست کردند. ماگ هایی که وجود و برند کوکا خورده بود. سطل های مختلف که استاد یکیش رو خرید، کلاه، پیراهن، کیف و کوله، دفتر که مریم عزیز هم گرفت، توپ که مایک برداشت و کلی وسایل دیگه با برند کوکاکولا.
الان این همه پول پرداخت کردند و بلیت گرفتند تا بیان و از این موزه دیدن کنند. این خودش نشون میده چقدر فرصت برای پول سازی وجود داره. خدایا شکرت.
این خرید کردن شما از این فروشگاه ها هم درس داره و یادمه توی یکی از فایل استاد گفت که دوست داره این طوری به بیزنس های موفق توجه کنه و کمک کنه. فکر کنم فایلی بود که گریل نینجا رو خریده بودند و در کنارش یه ماکت سایبرتراک تسلا رو هم گرفته بودند. من از ماکت ها بیشتر برای تجسم خواسته هام استفاده میکنم. خدایا شکرت
چقدر قیافه های آدم ها وقتی داشتند طعم های مختلف نوشابه ها رو تست میکردند با حال و خنده دار بود.
قسمت فرمول کوکاکولا هم خیلی قدمت داشت و جالب بود.این نشون میده که اگر مسیر درست باشه هر روز می‌تونه بیشتر و بیشتر شکوفایی اتفاق بیفته و با رشد بیشتر جهان رشد می‌کنه.
اما بحث شور و شوق که مریم عزیز اشاره کرد فوق العاده بود. ما از یک محصول صحبت نمی کنیم بلکه از لحظات شیرینی حرف می‌زنیم که محصول ما در زندگی افراد ایجاد کرده. باید با عشق کارت رو انجام بدی . هر کاری هرچقدر کوچیک یا بزرگ. اگر توی کارهای کوچیک یاد نگیری که عاشقونه عمل کنی توی کارهای بزرگتر کم میاری و خورد میشی. یاد بگیرم که در لحظه به لحظه زندگیم شوری و سری داشته باشم. دقیقا مثل انرژی مثبتی که توی رقص آخر سفر بود. شور چقدر روی بچه ها براحتی تاثیر می‌گذاشت. لذت بردم. خدایا شکرت بابت این فایل عالی و قشنگ.
مریم جون مرسی که بهمون زیبایی نشون میدی و مارو با خودتون همراه می‌کنی. خدانگهدار
در پناه الله یکتا شاد، سالم و ثروتمند باشیم.