سفر به دور آمریکا | قسمت ۸ - صفحه 26 (به ترتیب امتیاز)

به نام خدا

مینویسم ، تا بهتر درک کنم ، چون هزار تا دیدن و شنیدن به اندازه یک باری که مینویسم حسم رو خوب نمیکنه ، انگار درونم رو دارم آموزش میدم که فقط بیننده نباشد خودتم شروع کن و تو جریان خوبی ها به جهان سهمی داشته باش

من سفر نامه رو تا قسمت 110 جلو رفتم و باز عقب اومدم به دقت بیشتری ببینم بار قبلی انقدر عجله جلو رفتن داشتم که زود به قسمتای آخر برسم که این قسمت رو اصلا یادم نمونده که آیا دیدم یا رد کردم ولی خیلییی برام جالب بود خداروشکر که دیدم

فراوانی در جهان بی نهایته

فکرشو بکن نوشابه ای که این همه ضرر داره و همه ما بهش آگاه هستیم با این اعتماد بنفس و قدرت داره خودشو تبلیغ میکنه ، تصاویری که اینجا دیدم برای تبلسغات کوکاکولا همه شاد و سرزنده و انگار ورزشکار هستن و با حس خیلی خوبی اینکار کردن ،

درسته همه چیز در این جهان درون خودمون و حسمون هست و ما با احساس آدمها کار داریم و حس اونا خرید میکنه نه منطقشون ، اگه به عقل باشه هیچ عقل سالمی لب به نوشابه و امثالهم نمیزنه ، ولی این تبلیغات حس آدمهارو تحریک میکنه و با همین یک کار کوکاکولا تونست کلی محصول مضر ولی خوشمزه رو وارد بازار کنه و این همه موفق بشه

و اینکه کوکاکولا داره با احساس لیاقت و اطمینان کامل این کارو میکنه ، انرژی که من اینجا دیدم تحسین بر انگیزه ، به قول خانوم شایسته حتی آدمی که لب به نوشابه نمیزنه رو تحریک میکنه که امتحانش کنه

بچه که بودم بابام یک مغازه بقالی کوچیک داشت که ماهم گاهی اونجا میرفتیم ، یکی از خریدهای هر روزه ش خرید کیک و نوشابه بود چون مشتری زیادی داشت ، هر روزی کلی جعبه های بزرگ میخرید و رو هم میزاشت

جمعه ها بابا نوشابه هارو توی فیبرهای پر از یخ مینداخت و تو پارکها میفروخت اونجا هم فروش خوبی داشت ،

جوون ها میومدن تو مغازه و نوشابه رو بایک غروری باز میکردن و یک باره سر میکشیدن و میخوردن و شیشه شو پس میدادن ، انگار این کار حس خوبی بهشون میداد یه جور حس قدرت و عرور ، مخصوصا اگه بادوستاشون بودن…

کیک و نوشابه رو همه ما یادمونه اگر هم سنمون نرسه فیلمهای قدیمی میتونه یادمون بیاره که مردم میرفتن تو کافیشاپ ها کیک و نوشابه سفارش میدادن

الان هم که دیگه نوشابه نقل مجالسه و هر جا میری حضور داره ، و انگار آدما معتادش شدن خیلیا نوشابه نباشه نمیتونن غذاشون رو بخورن

من بیشتر از هر چیزی فراوانی رو دیدم خصوصا لحظه اول که خانوم شایسته گفتن اینجا نمایشگاه کوکاکولا هست و اون همه آدم صف کشیده بودن بازدید کنن ، خرید کنن و یه جورایی تفریح کنن این برای من فوق العاده بود خدایا شکرت

و دومین چیزی که توجهمو جلب کرد احساس لیاقتی که پشت این کارخانه هست ، که یک محصول که کاملا مصر هست رو اینطور بهش بها داده و همه رو شیفته خودش کرده و تونسته انقدر بفروشه