این سفر برای من، فقط سفر به دل طبیعت یا دیدن مکانهای جدید و دنیاهای جدید نیست، بلکه سفری عمیقتر و معنویتر در درونم در حال وقوع است که، به من مهارت حضور در لحظه را میآموزد و مفهومی تازه درباره «زندگی پر زرق و برق» میسازد. زندگیای که « تجمّل» را احساس خوبی تعیین میکند که خودم تجربه میکنم، نه تأیید شدن توسط آدمهای دیگر.
سفر معلمی است که در هر لحظه به من یادآور میشود که «دست از به تعویق انداختن احساس خوب و موکول کردن آن به آیندهای نامعلوم بردارم»، تا سخاوت و برکتهای بیشتری را در هر لحظه دریافت کنم.
تا بتوانم بیش از اینها خودم باشم و به این شکل، بی خیالِ تراروزی نامرئی بشوم که مدام با آن، میزان کیفیت یا وسعت اتفاقات را میسنجم تا فقط زمانی شاد باشم و احساس خوبی داشته باشم که، فلان خواستهی چشم گیر و دهان پرکن، محقق شده باشد.
سرتاسر این سفر برایم یک معجزهی ناب است که «زندگی» در لحظه لحظهاش رخ میدهد. زیبایی و عشق در گوشهگوشهاش هویداست و برکت از در و دیوارش میبارد.
اگر بیشتر با خودم در صلح قرار بگیرم، اگر بتوانم این ذهن نجواگر را خاموش کنم، اگر پشتکار حیرتانگیزش در استخراج نکات منفی حتی از دل زیباترین لحظات را، صرفِ کشف نکات مثبت و زیباییهای هر لحظه نمایم، فقط خدا میداند که چقدر زیبایی پیدا کنم، چقدر عشق دریافت کنم و به چه مسیرهایی هدایت شوم که الان هیچ ایدهای برایشان ندارم.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD135MB10 دقیقه
سلام و درود ب استاد عباسمنش ، مریم بانوی عزیزم و دوستان عزیز
من همیشه با دیدن طبیعت،سرسبزی،آب روان، شنیدن صدای آب،حس خنکا و طراوت ب وجد میام جوری ک حتی پلک نمیزنم و از زمان و مکان غافل میشم… مهمترین نکتهی این کیلیپ برای من این همه سپاسگزاری بود جوری ک استاد و مریم جان انقدر زیبا قدر هرکار کوچک و بزرگ همدیگه رو میدونند و از هم سپاسگزاری میکنند «ارزش دادن ب دیگران» و «احساس خوبی ک ب خودت باز خواهد گشت» انسان وقتی قدردانی میکنم ارزش میده و حس خوب میده همون لحظه ب خودش برمیگرده…
قبلا سپاسگزاری و شکرگزاری برام خنده دار بود و میگفتم اینا تیتر زرده چون از اول این حرفا رو تو گوشمون خونده بودن فکر میکردم چاپلوسیه اما وقتی باورم عوض شد ک دیدم مگر آدم از یه درخت از آسمون از موج آب و…. چاپلوسی میکنه؟؟ و زمانی ک این کارو انجام دادم و حس خوبش ب خودم برگشت…وقتی مریم جانم از پلی ک میز غذاخوریشون شده بود هم سپاسگزاری کرد باورم قوی تر شد از نمای آب و تمام ریز و بزرگ ها …
خدایا سپاسگزارم ک ب من این لطف رو عنایت داشتی ک بتونم این کیلیپ رو ببینم.. مریم جانم از شما سپاسگزارم ک اینقدر دیدگاهتون زیباست و اون رو با ما درمیون میذاری و از استاد عزیز ک آموخت تصمیم بگیر و انجام بده و وقت رو تلف نکن…