سفر به دور آمریکا | قسمت ۹ - صفحه 32

بنام خدای زیبایی ها

سلام به استاد عزیزم مریم جان و همه اعضای خانواده صمیمی ام

من اینجا دقیقا حس جنگل های شمال و مخصوصا منطقه خودمون سه موش رو احساس کردم

یاد یکی از فایل های استاد افتادم که با جت اسکی رفته بودن تو‌اون رودخونه

اولین بار بود همچین رودخونه ای دیده بودم چون زمین کاملا فلت بود فقط تنه درخت ها از دو طرف رودخانه دیده میشد و خیلی متفاوت بود با این رودخونه ای که تو این فایل بود

اونجا دقیقا حس الان شما رو‌داشتم نمی‌دونم نزدیک بود از هوش برم

واقعا تفاوت تنوع باعث میشه ما احساسات متفاوتی رو تجربه کنیم من اون حسم هیچوقت یادم نمیره

یا اینکه اولین بار که کویر رو از نزدیک دیدم هم نزدیک بود از هوش برم

چون انقد از بچگی تو دار ودرخت و سرسبزی و بارندگی‌بودم ناخودآگاه به مناطق بی آب و علف حس خاصی داشتم

اینجاست که ما می فهمیم تجربه سفر کردن به هر چیز جدید چه از بیرون و چه از درون چه حس فوق العاده ای هست

چون جدیده و ما آدم ها عاشق ناشناخته ها هستیم چون با حس کردنشون روحمون گسترش پیدا میکنه ‌‌من عاشق همین گسترش درونم هستم عاشق تجربه های جدید

از غذا گرفته تا سفر به مناطق مختلف

اصلا هر تجربه جدید

این ویژگی بهم تو کارم خیلی کمک میکنه همیشه در جست و‌جوی بهتر و بهتر شدنم

این ویژگی حتی تو رشد شخصیتم هم بهم کمک کرده

یکی از ویژگی های ممتاز مریم جان سپاسگذار بودن عملی

اینکه توجه کردن که همین غذایی که الان خوردن چه عواملی توش دخیلی بودن و ازشون قدردانی کردن

نقطه برعکس افرادی هستن که ناسپاس هستن

حتی اگه تو این شرایط باشن یه چیزی واسه ناسپاسی و زهر کردن اوقات دارن

مثلا هوا سرده چقد یا اینجا چطوری وایسیم غذا بخوریم این چه وضعشه …. بعضی وقتا خندم میگیره

واقعا قانون خدا چقد ساده هست اینکه تو هر شرایطی عوامل سپاسگذاری رو پیدا کنیم و بهش توجه کنیم

تحسین میکنم این ویژگی استاد رو که کارها رو مدیریت میکنه به نظرم مدیریت تو اعماق وجود استاد هست از کارهای بزرگ تا کوچیک رو با مدیریتش انجام میده

زندگی تو سفر زندگی در لحظه چقد عاشق این تجربه هستم زندگی با خونه ام همزمان

هم سفر برم هم درگیر جا و مکان برای استقرار نباشم

این یعنی رها بودن واقعی یعنی واقعا تو لحظه باشی درست مثل احساس های دوران بچگی …. زندگی در لحظه یعنی سپاسگذاری عملی