سفر به دور آمریکا | قسمت ۱۰ - صفحه 22 (به ترتیب امتیاز)

سلاااااامی دوباره به همسفرای عزززیزم!

چقدر فایل قبلی دلچسب بود (البته باید برم تو صفحه ی خودش و نظرم رو بذارم اما دلم نیومد اینجا نگم)و همینطور این فایل خییییلی به حال این چند روز من میخورد.پنج سالی هست که با یه مشکلی روبرو شدم که هر چی تلاش میکردم نتیجه نمیداد،گاهی وقتا یکم روبراه میشد اما وقتی بهم میریخت بدتر از قبل میشد و تحمل منم کمتر از قبل.دو سه روزی هست که به این نتیجه رسیده بودم که من که هر راهی به نظرم میرسید انجام دادم ،پس اگه هنوز حل نشده یعنی من راه حلش رو پیدا نکردم!با خودم گفتم که دیگه بیخیال بشم،با اینکه فهمیده بودم ایراد از منه که مشکلم حل نشده اما میخواستم رهاش کنم!!!من نود و سه روزه که عضو این خانواده ی دوست داشتنی شدم.دیشب با حال خیلی بدی خوابیدم و خیلی هم دیرتر خوابیدم. ساعت بیدار شدنم رو یک ساعت دیر تر کوک کردم.وقتی بیدار شدم حالم یکم بهتر بود اما هنوز کامل خوب نشده بودم.به زور خودم رو وادار کردم که کارهایی که هر روز صبح انجام میدادم رو انجام بدم،بعد با خودم گفتم باید برم سفر!!!رفتم ادامه سفرم رو با شما بدم.قسمت نهم رو که دیدم یاد شمال افتادم و اینکه به لطف خدای مهربان قراره به اونجا مهاجرت کنیم و این حال منو خیییلی بهتر کرد و دوست داشتم بازم به سفر ادامه بدم و فایل دهم رو هم تماشا کردم و رسیدم به اینجا که استاد ❤،گفتن باید ادامه داد و باید راهش رو پیدا کرد..حاااالم خوب بود و عاااالی شدم.از این هدایتی که امروز خداوندمهربان❤❤❤ جلوی ذهن من قرار داد بسیاااار خوشحالم و خداوند یکتا رو خییییلی شکرگزارم ازین نعمت امروزم که در دلش بینهاااااایت نعمت نهفته است!تصیم گرفتم نه تنها رهاش نکنم بلکه ادامه بدم تا زمانی که برای همیشه حل بشه و باید به دستان و ذهن پر توان من حل بشه😊…

خانم شایسته از شما خییییلی ممنونم که اینقدر عااااشقانه این زیباییها رو به تصویر میکشین😍

لحظه ها اینقدر زیبا هستن اینجا،که وجودم پر از آرامش میشه.ممنون که حتی لحظه های ناب بارون رو هم برامون به تصویر کشیدین 😘…و اون دوچرخه سوار زیرررر بارون با چتر ،خییییلی قشنگ بود،اصلاً لحظه های زیبا مسابقه میدن جلوی دوربین شما خانم شایسته.من دوچرخه سواری بلد نیستم ،این صحنه برام اینقد زیبا بود که دوست دارم تجربه اش کنم و یه روزی این کار رو یاد میگیرم…من حتی هوای خنک دلچسب بارون رو احساس کردم .نم بارون رو،روی گونه هام احساس کردم!

و آتیشی که مایک بالاخره با تلاش زیاد به پا کرد ،وقتی تو چنین شرایطی موفق میشی 💪که آتیش رو روشن کنی، اون احساس شادی بعدش بسیااار زیباست و غذایی که رو اون آتیش درست میشه انگار دلچسب تر و لذید تره.نوش جونتون.

و شما استاد عباس منش عزززیزم!تعمیر سیم کشی آر.وی درس خوبی برای من بود.میشه با یه تلفن و یا اینترنتی یه خدماتی بیاد و مشکل رو حل کنه ،اما این که خودتون دست به کار شدین و از توانایی های درون خودتون استفاده کردین قابل تحسینه و نتیجه ی بعدش احساس آرامش و لذت و شکر گزاری بیشتر و بیشتر و بعد هم نعمت های بیشتر و بیشتر….و این که چقدر راحت رو زمین نشسته بودین و با آرامش مشغول رفع مشکل بودین خیلی لذت بخش بود.(همسر من😘😘😘 ،عزیز دل منم همیشه همینطوره و تا جایی که امکان داشته باشه خودش این قبیل مسائل رو حل میکنه❤)

و خانم شایسته ی عزیز اینکه برامون از لحظه های آماده کردن غذا 🍗🍗🍗هم فیلم میگیرین بسیااار متشکرم،چون این ها هم بخش مهمی از نعمت ها هستن،مواد اولیه ی غذا و حتی مراحل پخت و…و در آخر هم خوردن غذای خوشمزه که باز هم یه نعمت بزرگه….خداروشکر …خداروشکر….و باز هم خداروشکر….

دوستتون دارم.یا علی!