سفر به دور آمریکا | قسمت 100

بازم سلام در ادامه سوال اول استاد مثلا شما و مریم عزیز نمیگید بابا همسنو سالای ما سنجیدتر رفتار میکنن فلان لباس و تیپو و کارارو نمیکنن یا بگین الان همسنو سالای مااین کارارو نمیکنن در یه سری موارد بگید ما چقد عقبیم یا بی ارزشیم و حقیریم و چقدرقابل سرزنشیم ینی بقیه حق دارن این رفتارو گفتارو با ما داشته باشن ویا چقدر احمقمیم و نادان و ساده ایم نسبت به بقیه ویا بگید هیچ چیزمون سرجای خودش نیست ما تو این سن و شرایط باید فلان کارو بکنیم و میکرویم و باید همیچین شخصیت و رفتار خاصی داشتیم باید مثل بقیه ادما عمل میکردیم باید تو این سن مثل بقیه رفتار کنیم و تا فلان سن به خواستمون برسیم و یا میرسیدیم خیلی ها الان یا همه فلان جا هستن وما ودر مثال ما یا خودم فلان سن باید ازدواج میکردم که نکردن با اینکه خیلی مشتاق بودم وفلان سن باید دانشگاه میرفتم که نرفتم حالا اگه کسی ازم بپرسه تا الان چیکار کردی جوابی ندارم و اینکه الان همه مردم اینطورین واین مدلی فکر میکنن چطور اون ادمی که منو بفهمه میتونه وجود داشته باشه تازه اگرم باشه چطور میتونه

و ممکنه من همونی باشم که اون میخوادیا همچین ادمایی ارتباط و دوستی کرد اصلا مگه هستن یا باشن خیلی کمن به من نمیرسه یا منو پسند نمیکنن چون من ممکنه هیچ جوره ظاهرم و تیپم با بدنه اصلی اجتماع هماهنگ نباشه و اکثریت که فلان ویژگیها رو دوست دارن در من نیست مثلا خانواده پولدارو سن خاص و تیپ خاص که من ندارم پس با همه این موارد که منطقیم هستن چون همه جا میلینیم و میشنویم چه نگاهی و چطور حالم خوب باشه خودمو دوست داشته باشم و سپاسگزار باشم و از لحظهام لذت ببرم و رها باشم مثل بچها مثل شما دو عزیز و انیدوار باشم و ایمان که به خواستهام میرسم ومیبینمی با همه اینا انگار شما از بدنه جامعه جدا هستید ولی با این حال حس تنهایی نمیکنید و اعتماد به نفس خیلی بالایی دارین و هرزمان رشدپیدا میکنه یجوری رشدش بیشتر از توقفشه و با این حال تعداد خیلی زیادی دوستون دارن و مورد تایید قرار میگیرید و ادمهای فوقالعاده ای جذبتون میشن و از همه مهمتر شما حس خوشبختی و رضایت رو دارید حس سپاسگزاری و امید و ایمان بازم سپاس از شما این امکان رو ایجاد کردید تا سوال بپرسیم با بینهایت ارزوی سعادت برای شما دو عزیزم .درپناه الله یکتا باشید دوستون دارم .

سلام به استاد عزیزم و مریم جان من این کامنتو قبل از خواندن نظرات مینویسم فقط باید گفت خدایا شکرتتتت بابت عظمتت که هر لحظه هست بابت حضورت که عین زیباییهاست در قوانین ثابتت هویداست قانون تو=با تجلی تمام زیباییها در اشکارو نهان میتونه لز زیبایی یک گل باشه تا شکفتن علمی و عشقی توسط عباس منشی و مریمی شایسته در کل این سفر انگاردخدا داشت فریاد میزد که تو فقط سپاسگزار باش و تو فقط به خودت راحت بگیر تو فقط عاشق باش تو فقط عشقبازی کن تو فقط حرکت کن در دل ترسهات اول تو ذهنت منو بببین موفقیت رو بببین همون یبارم دیدی کافیه بسم الله بگو وبرو باقیش با من و ما تو این سفر رفتیم تو دل ترسها و فقط خدارو دیدم و حق بودن کلامش ما موفقیت رو میخواستیم وبا گوش دادن به اون به قانون خدا کلام خدا خدایی که هرلحظه درون ماست و قانون رو درقلبمون با هر تپش زمزمه میکنه هر چند عجیب ما فقط تصمیم به اجابتش گرفتیم و حرکت کردیم و خدا رو پیش از خود انجا دیدیم زیباتر و ما انجا رشد کردیم بیشتر باورش کردیم بیشتر درکش کردیم و بیشتر خودواقعیمان را دیدم و بزرکتر فکر کردیم و بیشتر و بزرگتر پاداش گرفتیم خدایا شکرت من بارها از استاد شنیدم که میگفتن ما هدایتی به خواستمون رسیدیم و همیشه این هدایته برام سوال بود که چجوری پس چرا من ندارم ینی ایشون خیلی بهتر از منن و خیلی دیگه از بچهای سایت پس من چی الان بهتر درک کردم هدایت هرلحظه هس فقط عمل میخواد تا باورپذیرتر بشه هدایت ینی که خدا هر لحظه خیر منو میگه و خیر من همونی که من میخوام دوسش دارم اگه باشه اگه انجام بدن حالم بهتر میشه من فقط باید انجامش بدم وترسامو و حرف مردمو کنار بزارم هدایت میتونه همون گفتگوهای مثبتمون باشه و هدایت همین تصاویر تو فایلهاس که توش پر نکات مثبته و پاسخ سوالاتمون از دل تصاویر نه فقط فایل سفر نامه بلکه هر نکته مثبتی که ما در اطرافمون میبینیم باران همیشه میباره نشانها هرلحظه دارن فریاد میزنن هدایت تمام قوانینیس که استاد با کلام و با زبان تصاویر به ما میگن ودریک کلام ما باید قانونمند زیست کنیم تا به سعادت برسیم نه قوانینی که بشر در طول تاریخ وضع کرده قوانینی محدود برای موفقیت که همگی موجب ترس و حرص و طمع و حسرتمون سالها شده و ما رو نه تنها از موفقیت دنیوی بلکه از سعادت اخروی هم دورترمون کرده بود چون هرروز ناسپاستر شدیم و دروغگوتر و نامهربنتر دیگر خودمان نبودیم چون قانون بشر را سالهاس باور کردیم و ترسمان و حرصمان و رقابت و در اجرای انها چشم و گوشمان را بسته بود ترس از عقب افتادن قافل از اینکه من با صلاح ترس و عمل به ان به خودم ستم میکنم و هرچقدر هم میخواهم درد و رنج و تلاش کنم به مقصد نخواهیم رسیدقانونی محدود که میگوید برای موفق شدن در پول و روابطو سلامتی و معنویت باید حتما فلان کارو فلان مکان و فلان سن خاصو فلان خانواده و دارایی و ثروت اولیه و اطلاعات کامل و پارتی و اشنا و دین و مذهب خاصو حجاب خاصو رو خدای خاصو باید داشت وما از اینجا بود که دودوتا چارتا کردن را یاد گرفتیم و اسیر این باورها شدیم و اصل دین و رسالت زندگی را به فراموشی سپردیم اصلانه ندیدم نه شنیدیم فقط تعصب ورزیدم و خدارا جهان را سیستمی مکانیکی دیدیم و عظمت و ربوبیت پروردگار را نفهمیدیم در خواب بودیم نه ان سیستمی که استاد میگن این سیتمی که استاداز خدا میگن فقط عظمتیست که در اون چارچوب بشری جا نمیشود انقدر عظیم و بزرگ و رحمان است که خداو قانونی که که بشر تعریف کرده بود جایگاهی نداشت ولی این خدا برخلاف قانون بشر برای همه چیز پاسخ دارد پاسخی منطقی خدایی که عدالتش ورحمانتیش را میشود باکر کرد حقانیت و وجودش را نه ان خدای دیروز من این خدا را باور دارم خدایی که میگویدرویاها شدنیست ینی عظیم است و خداست ولی ان خدا دیروز اگر هزاران بار هم میگفتن باور کردنی نبود چون هیچ پاسخی برای چیزی نداشت اون خدای دیروز حتی قدرت دفاع از خودرا هم نداشت مثل تمامی بتها و من خوشحالم از اکنونم که خداوند هدایتم کرد و توانستم با شکستن اون بتها خدا را ببینم همچو ابراهیم این خدای رحمان من است که بین من و ابراهیمش فرقی نکذاشته به من هم یاری داد و میدهد تا بهشت او ابراهیم را تا بهشت جاویدانش هدایت کرد مرا هم هدایت میکند این همان تنها مالک و رب و رحمان رحیم است خدایا شکرت که نزدیکتر از رگ گردنی به من .????