مفهوم «رها بودن و نچسبیدن» که، استاد عباس‌منش بارها در آموزش‌هایش بر آن تأکید داشته، برای من مثل بازی سنگ نوردی (rock climbing) است. در این بازی گیره‌هایی روی سطح سنگی صاف و بزرگ وجود دارد که، فرد با قلاب کردن دستها و پاهای خود در این گیره‌ها، از سنگ بالا می‌رود تا به بالاترین نقطه از سنگ برسد. احتمالا شما آن را در پارکهای بازی دیده‌اید و حتی خودتان امتحان کرده‌اید باشید.
این گیره‌ها به گونه‌ای بدقلق طراحی شده که، فقط بتوانی مدت کوتاهی دستت را در آنها قلاب و وزن خود را در آن ناحیه از سنگ نگه داری. این بازی روی دو اصل استوار است:
اصل اول: تنها زمانی می‌توانی به نقطه‌ی بالاتر صعود کنی که، دست و پایت را از گیره قبلی جدا کنی و بی‌خیالِ گیره قبلی بشوی.
اصل دوم: اگر بیش از یک حدّ مشخص، بالارفتن را به تعویق بیاندازی(بیش از حدّ حساب و کتاب کنی و به آن ناحیه بچسبی)، قطعاً سقوط می‌کنی.
این دو اصل، شامل زندگی ما نیز می‌شود. یعنی مفهوم رها بودن، دقیقاً همین است. تنها زمانی آماده‌ی هدایت به سمت زیبایی‌های بیشتر و زندگی با کیفیت‌تر خواهیم بود که، با وجود سپاسگزار بودن و لذت بردن از داشته‌هامان، درباره همه چیز رها باشیم و به هیچ چیز- هرچقدر زیبا و خواستنی- نچسبیم.
مفهوم رها بودن در مسیر تحقق اهداف‌مان، یعنی تشخیص نشانه‌ها و جدّی گرفتن‌شان. زیرا خداوند با زبان نشانه‌ها سخن می‌گوید. اما فردی می‌تواند نشانه‌ها را تشخیص دهد، آنها را جدی بگیرد و مشمول موهبت هدایتشان بشود که، علی رغم جدّی بودن برای تحقق هدفش، درباره‌ی چگونگی رسیدن به آن، رها و منعطف باشد.
آنچه من از زندگی با استاد عباس‌منش می‌آموزم، چنین جنسی از رهایی درباره‌ی همه چیز است که، شیوه‌‌ی زندگی استاد عباس‌منش است. اساسی که «چگونگی مسیر» را در هر لحظه از زندگی ایشان تعیین می‌کند. خواه آن مسیر مربوط به برگزاری دوره‌ی جدید باشد، یا هدایت به یک رستواران یا فروشگاه برای غذا، یا یک جاده برای رفتن به جایی، خواه مسیر سفر به دور آمریکا.
ما هیچ برنامه‌ی مدون و از پیش تعیین شده‌ای برای این سفر نداریم. فقط روی جریان هدایت الهی سوار شده‌ایم و سعی می‌کنیم تا اجازه دهیم این جریان ما را به قدم بعدی هدایت کند و قدم بعدی را برای‌مان مشخص کند.
قطعاً در برنامه‌ی سفر به دور آمریکا، شما رگه‌های این هدایت به سمت زیبایی‌ها را بیشتر به چشم خواهید دید.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD200MB13 دقیقه
سلام
آره نچسبیدن به نقطه ها باعث ادامه پیدا کردن خط زندگی میشه و و با گذر از هر نقطه زندگیمون عمق و معنای جدیدتر و بهتری پیدا میکنه٫ من دو بار از کارم استعفا دادم و البته بر اساس نشانه ها و در هر بار کار بهتر با حقوق بیشتر گیرم اومده و جالبه که بعد از خارج شدن من از کارهای قبلیم، شرایطشون بدترم شده٫ من به نشانه ها خیلی معتقدم و بر مبنای اونها قدم برمیدارم یادمه وقتی نشانه ای مبنی بر رفتن به یکی از شهرای استان مجاورمون دریافت کردم، بدون درنگ اینکارو کردم و استارت بیزنس خودم که دوسش داشتم و دارم از این سفر خورد و چقدررر با تفریح و لذت همراه بود برام٫ یادمه تو اون سفر اطلاعاتی در مورد کار مورد علاقم بمن توی یه ده کوره توسط آدمی که هیچوقت ندیده بودمش داده شد که شاید توی پایتختم گیرم نمیومد و همون سفر استارت کاری که بهش عشق می ورزم بود٫
اینارو گفتم که به نقش و اهمیت نشانه ها تاکید کنم و اینکه من هر جا پیشرفتی داشتم بواسطه ی نچسبیدن به نقطه ها و دنبال کردن نشانه ها بوده همونطور که خانم شایسته ی دوست داشتنی هم به زیبایی تمام نوشتن٫ دوستون دارم و مواظب نشانه های زندگیتون باشین٫