مفهوم «رها بودن و نچسبیدن» که، استاد عباس‌منش بارها در آموزش‌هایش بر آن تأکید داشته، برای من مثل بازی سنگ نوردی (rock climbing) است. در این بازی گیره‌هایی روی سطح سنگی صاف و بزرگ وجود دارد که، فرد با قلاب کردن دستها و پاهای خود در این گیره‌ها، از سنگ بالا می‌رود تا به بالاترین نقطه از سنگ برسد. احتمالا شما آن را در پارکهای بازی دیده‌اید و حتی خودتان امتحان کرده‌اید باشید.
این گیره‌ها به گونه‌ای بدقلق طراحی شده که، فقط بتوانی مدت کوتاهی دستت را در آنها قلاب و وزن خود را در آن ناحیه از سنگ نگه داری. این بازی روی دو اصل استوار است:
اصل اول: تنها زمانی می‌توانی به نقطه‌ی بالاتر صعود کنی که، دست و پایت را از گیره قبلی جدا کنی و بی‌خیالِ گیره قبلی بشوی.
اصل دوم: اگر بیش از یک حدّ مشخص، بالارفتن را به تعویق بیاندازی(بیش از حدّ حساب و کتاب کنی و به آن ناحیه بچسبی)، قطعاً سقوط می‌کنی.
این دو اصل، شامل زندگی ما نیز می‌شود. یعنی مفهوم رها بودن، دقیقاً همین است. تنها زمانی آماده‌ی هدایت به سمت زیبایی‌های بیشتر و زندگی با کیفیت‌تر خواهیم بود که، با وجود سپاسگزار بودن و لذت بردن از داشته‌هامان، درباره همه چیز رها باشیم و به هیچ چیز- هرچقدر زیبا و خواستنی- نچسبیم.
مفهوم رها بودن در مسیر تحقق اهداف‌مان، یعنی تشخیص نشانه‌ها و جدّی گرفتن‌شان. زیرا خداوند با زبان نشانه‌ها سخن می‌گوید. اما فردی می‌تواند نشانه‌ها را تشخیص دهد، آنها را جدی بگیرد و مشمول موهبت هدایتشان بشود که، علی رغم جدّی بودن برای تحقق هدفش، درباره‌ی چگونگی رسیدن به آن، رها و منعطف باشد.
آنچه من از زندگی با استاد عباس‌منش می‌آموزم، چنین جنسی از رهایی درباره‌ی همه چیز است که، شیوه‌‌ی زندگی استاد عباس‌منش است. اساسی که «چگونگی مسیر» را در هر لحظه از زندگی ایشان تعیین می‌کند. خواه آن مسیر مربوط به برگزاری دوره‌ی جدید باشد، یا هدایت به یک رستواران یا فروشگاه برای غذا، یا یک جاده برای رفتن به جایی، خواه مسیر سفر به دور آمریکا.
ما هیچ برنامه‌ی مدون و از پیش تعیین شده‌ای برای این سفر نداریم. فقط روی جریان هدایت الهی سوار شده‌ایم و سعی می‌کنیم تا اجازه دهیم این جریان ما را به قدم بعدی هدایت کند و قدم بعدی را برای‌مان مشخص کند.
قطعاً در برنامه‌ی سفر به دور آمریکا، شما رگه‌های این هدایت به سمت زیبایی‌ها را بیشتر به چشم خواهید دید.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD200MB13 دقیقه
به نام خداوند بخشنده مهربان
اسما ابوتراب:
سلام به استادجان های عزیزم
وای چقدر باحاللل بود این قسمت
چقدر مسن هایی که تو این قسمت دیدم سرحال بودن
واقعا تاثیر رقص و شادی رو خیلی راحت میشه تو توانایی افراد سنجید
من نمیدونم اونجا چجوری و فقط یک قاب از افراد مسن این کشور رو دیدم ولی این قاب خیلی شیرین بود خیلی دلچسب بود خدایا منم دوست دارم وقتی پیر میشم اینجوری باشم همینقدر سرحال :))
چقدر قشنگ میرقصن با همدیگ
چقدر هماهنگن
اون اقا خواننده واقعا پایه بود و چقدر بقیه رو شاد میکرد
چقدر عاشق کارش بود و با عشق اهنگ میخوند
من از این بخش این قسمت واقعا لذت بردم
چقدر همه ادما لباس های شادی پوشیده بودن و پیرو جوون خوشحال بودن
چه جشن ساده ولی پر شوری
….
و اما نکته این قسمت اجازه دادن برای هدایت شدن
اجازه دادن یعنی نشانه رو هارو متوجه بشیم و دنبال کنیم
و اجازه بدیم خدا برامون برنامه ریزی کنه
من خودم بشخصه این نوع سفرارو تجربه کردم و واقعا دلچسبه ولی دوست دارم تو سفر زندگس هم اینجوری باشم و مدام فکرم تو اینده نباشه
مدام نخوام جاده برام روشن باشه
نچسبم به منطق ذهنم و از شهودم کمک بگیرم
یهد این حرف استاد افتادم که میگفت پیامبرا خدا رو انتخاب کردن حالا چجوری ؟
با تکامل
ما با تکامل میتونی بیشتر و بیشتر به این قدرت ایمان بیاریم و اجازه بدیم خودش زندگیمون رو بسازه
اجازه بدیم اون قدم هارو برامون روشن کنه
جلوی خیر و برکت رو توی زندگیمون نگیریم تا زندگیمون بهشت واقعی بشه مثل استاد و انسان های توحیدی دیگر
عاشقتونم من
ماچ بهتون