سفر به دور آمریکا | قسمت ۱۱

به نام خداوند بخشاینده مهربان

سلام و درود دوستان عزیزم امیدوارم حالتون عالی باشه

خدایاشکرت به قسمت 11هدایت شدم خدایاشکرت چشمانم لایق دیدن این صحنه های محشر شدن

خدایاشکرت شرایطی فراهم شد تا این قسمت رو چندین بار ببینم

موضوع این قسمت : رهایی

رهایی یعنی رسیدن، یعنی اطمینان قلبی ،یعنی آرامش درونی

رهایی یعنی در فرکانس خداوند بودن

رهایی یعنی در لحظه ،زندگی کردن

رهایی یعنی تسلیم بودن

چه خوبه که با دیدن زندگی استاد برام سوال پیش بیاد ،آیا منم مثل کسی که بعنوان الگو قبولش دارم ،عمل میکنم؟

آیا من میتونم نسبت به هر چیزی رها باشم؟ یا حداقلش اینکه سعی میکنم طبق قانون عمل کنم؟

وقتی موضوع رهایی پیش میاد منظور همه زمینه هاست زیبایی و خوبی،بدی و زشتی

ولی کج فهمی یعنی رهایی رو فقط از بدی و زشتی ببینم

برای من پیش اومده که موقعیت بد رو راحتتر رها کردم اما موقعیت خوبی که در گذشته بوده یا آدم خوبی که در گذشته بوده ،مسافرت زیبایی که قبلا داشتم بارها مرور کردم و حسرت کشیدم

البته قبلا نه الان (:

وقتی خاطره خوب و زیبای گذشته رو مرور کردم به جای سپاسگزار بودن ،حس بد کمبود داشتم

در واقع حسی که غیر از سپاسگزاری باشه همین کمبوده

افسوس میخوردم که گذشت وتموم شد و شاید دیگه تکرار نشه

مثلا اون مسافرت لاکچریه دیگه نیست نمیاد

از اون آدم خوبا دیگه نمیاد

مثل اون کار قبلیه دیگه سراغ ندارم سراغم نمیاد

آره قبلا افکارم اینجوری بود اما الان بهتر شدم

بعنوان کسی که از قانون مطلعه باید تلاش کنم بهتر هم بشم

چون رهایی یعنی همفرکانس شدن با منبع

رهایی یعنی حال خوب

خدایا کمکم کن رهاتر باشم .

خدایاشکرت تو این قسمت چقدر زیبایی دیدم

مردم سعی میکنن شاد باشن

برای خودشون صندلی و زیرانداز گذاشتن و لحظاتی رو میخوان برقصند و لذت ببرند

دیدن شادی آدمای مسن حس خوبی داره چه انگیزه ای دارند چه انسانهایی که سن و سال براشون محدودیت نیست و از هر لحظه ای برای شاد بودن استفاده میکنن

فضای این جمعیت خیلی صمیمانه بود فرکانس به شدت مثبتی داشتند

خانم شایسته ممنون که در هر موقعیتی فیلم میگیرید و عزت نفستون اونقدر بالاهست که نگاه مردم براتون سنگین نباشه

البته خداروشکر مردم امریکا براشون عادی هست

منم عادت دارم از جاهای زیبا فیلم بگیرم و بیشتر فضای لبتابمو همین فیلمام پرکرده اما اکثرا از مناظر و گل و گیاه و پرنده و اینچیزا میگیرم

پارسال که تو بازار شلوغ شمال دوربین دستم گرفتم تا همزمان خرید کنم و فیلم بگیرم نگاه بقیه خیلی برام سنگین بود سریع فیلمو قطع کردم‌ فک کنم بخاطر نگرانی هم بود چون قبلا که کنار دریا در حال رقص و شادی بودیم شروع کردم فیلم گرفتن و ی آقا پسری اعتراض کرد گفت خانم خانم لطفا قطعش کن! با اینکه خودش تو فیلم نبود!

یعنی یه نگرانی دارم از واکنش افراد

بخاطر کمبود عزت نفس هم هست

ولی خانم شایسته رو دیدم چقدر قشنگ به اون خانم توضیح دادن که دارم از شادی آدما فیلم میگیرم و اینکارو دوست دارم ،برخورد اون ادمها همون چیزی بود که شما انتظارشُ داشتید

منم دلم میخاد خیلی راحت از خیابونا و جاهای شلوغ فیلم بگیرم اما پیش فرض ذهنیم به صورت منفی شکل گرفته

چه خوب شد که متوجه شدم بخاطر انتظار خودمه که راحت نیستم

چه جواب ساده ای داشت این معما ! اما بهش فکر نکرده بودم

میگفتم خب ایران عادی نیست

کسی دوس نداره ازش فیلم گرفته بشه و….

ولی اینها محدودیت ذهن منه، میشه تو ایران بود و خیلی عادی از آدما فیلم گرفت مثل تورهایی که رفتم ، همگی میرقصیدیم و بعضیا فیلم میگرفتن ازمون

مثل خودم که کنار دریای زیبای خزر چندساعت رقصیدم اول تنهایی بعدم با پیر و جوون با پسر و دختر و خیلیا اطرافمون حلقه زدن فیلم گرفتن

ولی من مخالفتی نکردم

پس هستن مثل من

پس تو ایرانم میشه

به به عجب رستورانی چه شلوغه خدایاشکرت برای فراوانی پول و مشتری خدا به کسب و‌کارشون برکت بده

ممنونم از خانم شایسته عزیز

برای ثبت این لحظات بینظیر

خدابهت سلامتی بده

خدانگهدار