مفهوم «رها بودن و نچسبیدن» که، استاد عباسمنش بارها در آموزشهایش بر آن تأکید داشته، برای من مثل بازی سنگ نوردی (rock climbing) است. در این بازی گیرههایی روی سطح سنگی صاف و بزرگ وجود دارد که، فرد با قلاب کردن دستها و پاهای خود در این گیرهها، از سنگ بالا میرود تا به بالاترین نقطه از سنگ برسد. احتمالا شما آن را در پارکهای بازی دیدهاید و حتی خودتان امتحان کردهاید باشید.
این گیرهها به گونهای بدقلق طراحی شده که، فقط بتوانی مدت کوتاهی دستت را در آنها قلاب و وزن خود را در آن ناحیه از سنگ نگه داری. این بازی روی دو اصل استوار است:
اصل اول: تنها زمانی میتوانی به نقطهی بالاتر صعود کنی که، دست و پایت را از گیره قبلی جدا کنی و بیخیالِ گیره قبلی بشوی.
اصل دوم: اگر بیش از یک حدّ مشخص، بالارفتن را به تعویق بیاندازی(بیش از حدّ حساب و کتاب کنی و به آن ناحیه بچسبی)، قطعاً سقوط میکنی.
این دو اصل، شامل زندگی ما نیز میشود. یعنی مفهوم رها بودن، دقیقاً همین است. تنها زمانی آمادهی هدایت به سمت زیباییهای بیشتر و زندگی با کیفیتتر خواهیم بود که، با وجود سپاسگزار بودن و لذت بردن از داشتههامان، درباره همه چیز رها باشیم و به هیچ چیز- هرچقدر زیبا و خواستنی- نچسبیم.
مفهوم رها بودن در مسیر تحقق اهدافمان، یعنی تشخیص نشانهها و جدّی گرفتنشان. زیرا خداوند با زبان نشانهها سخن میگوید. اما فردی میتواند نشانهها را تشخیص دهد، آنها را جدی بگیرد و مشمول موهبت هدایتشان بشود که، علی رغم جدّی بودن برای تحقق هدفش، دربارهی چگونگی رسیدن به آن، رها و منعطف باشد.
آنچه من از زندگی با استاد عباسمنش میآموزم، چنین جنسی از رهایی دربارهی همه چیز است که، شیوهی زندگی استاد عباسمنش است. اساسی که «چگونگی مسیر» را در هر لحظه از زندگی ایشان تعیین میکند. خواه آن مسیر مربوط به برگزاری دورهی جدید باشد، یا هدایت به یک رستواران یا فروشگاه برای غذا، یا یک جاده برای رفتن به جایی، خواه مسیر سفر به دور آمریکا.
ما هیچ برنامهی مدون و از پیش تعیین شدهای برای این سفر نداریم. فقط روی جریان هدایت الهی سوار شدهایم و سعی میکنیم تا اجازه دهیم این جریان ما را به قدم بعدی هدایت کند و قدم بعدی را برایمان مشخص کند.
قطعاً در برنامهی سفر به دور آمریکا، شما رگههای این هدایت به سمت زیباییها را بیشتر به چشم خواهید دید.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD200MB13 دقیقه
خدااااای من
چه زوج هایییییی
40 50 60 70 سالشونه هنوز کنار هم و دارن میرقصننننن
آقا این کشور عجب جاییه
اصلا چشماتو باز میکنی یه دلیل برای لبخند داره
چقدر شاد
چقدر سرحال
چه مردمی واقعا
خدااااااااااااای من این پیرمرده سبز پوشیده رووووو نگاااااااا
این پسر بوده معلومه عجیبه ای بوده هاااا
چه رقصی تو این سن
این حرکات رو استادهای رقص هم نمیتونن بزنن
بسمالله
انگار 20 سالشه
خدااایا
چقدر لذت بخش بود این رقص و جشن
خب
بریم سراغ آدمه زیبایی ها
به به داریم میریم رستوران ایرانی تو جورجیا
آقا اقااااا
از چی بگم چقدر سریع شد ویدئو
خدای من چقدر کارکنان خوبن
چقدر مهربونن
چقدرگرم و صمیمی
چقدر با حوصله اونم تو همچین جایی که غلغله هست
واقعا این آدما فوق العادن
و نکته بعدی چقدرررررر جمعیت
چقدررررر مشتری
مردمی که یه ساندویچ ساده بخرن سیر شن 10 مین طول میکشه کلا نشستن یک ساعت 2 ساعت تو صف نو آماده شدن غذا میش غذا دسر و اینا راحت 3 4 ساعت میره ولی حاضرن به اینجا پول بدن
چرا ؟
باور
باوررررهاااا
خدای من
تو مدار ثروت باشی این میشه
که رستوران تا ته پر
بقیه صف کشیدن بیرون
خب بریم سراغ نشونه بعدی
چقدر خانم شایسته زیبا فرمودن
که استاد هیچ برنامه ای ندارن و همه چی هدایتیه
واقعا هزار بار هم این آزادی تحسین شه کمه
چقدر زیباست این آزادی مکانی زمانی استاد
چقدر زیباست این پیش بینی ناپذیری که از آزادی نشأت گرفته
و بازم مردم
مردم چقدر راحتن
چقدر خانواده ها صمیمی و گرمن
چقدر زوج ها خوبن باهم
خدایا شکرت
اصلا واژه ای نیست واقعا
انگار همه تو آمریکا خواهر برادرن
انگار همه یه خونواده هستن
انگار همه رفیق صمیمی چند ده ساله هستن
خدای من
چقدر محبت
چقدر رفتار خوب
و بلاخره رستوران
به به عجب سلیقه ای و چه تمیزی و نظافتی
خدااااا
نکن سنگگ پنیر گردو تربچه سبزیییییی
تو جورجیا
چه حس نابی دارن این صحنه ها
خدایا صد هزار مرتبه شکرت
بایت این مردم شاد
این مردم نازنین
این مردم گرم
این مردم صمیمی
این مردم با محبت
این مردم با ذوق
این مردم سرحال
این مردم خون گرم
خدایا شکرت
خدایا شکرت بابت این آزادی مکانی استاد
این آزادی زمانی استاد
این آزادی مالی استاد
این هدایت به زیبایی هایی که پیش میان
این رابطهی الهی
این سایت
خدایا شکرررررر