مفهوم «رها بودن و نچسبیدن» که، استاد عباسمنش بارها در آموزشهایش بر آن تأکید داشته، برای من مثل بازی سنگ نوردی (rock climbing) است. در این بازی گیرههایی روی سطح سنگی صاف و بزرگ وجود دارد که، فرد با قلاب کردن دستها و پاهای خود در این گیرهها، از سنگ بالا میرود تا به بالاترین نقطه از سنگ برسد. احتمالا شما آن را در پارکهای بازی دیدهاید و حتی خودتان امتحان کردهاید باشید.
این گیرهها به گونهای بدقلق طراحی شده که، فقط بتوانی مدت کوتاهی دستت را در آنها قلاب و وزن خود را در آن ناحیه از سنگ نگه داری. این بازی روی دو اصل استوار است:
اصل اول: تنها زمانی میتوانی به نقطهی بالاتر صعود کنی که، دست و پایت را از گیره قبلی جدا کنی و بیخیالِ گیره قبلی بشوی.
اصل دوم: اگر بیش از یک حدّ مشخص، بالارفتن را به تعویق بیاندازی(بیش از حدّ حساب و کتاب کنی و به آن ناحیه بچسبی)، قطعاً سقوط میکنی.
این دو اصل، شامل زندگی ما نیز میشود. یعنی مفهوم رها بودن، دقیقاً همین است. تنها زمانی آمادهی هدایت به سمت زیباییهای بیشتر و زندگی با کیفیتتر خواهیم بود که، با وجود سپاسگزار بودن و لذت بردن از داشتههامان، درباره همه چیز رها باشیم و به هیچ چیز- هرچقدر زیبا و خواستنی- نچسبیم.
مفهوم رها بودن در مسیر تحقق اهدافمان، یعنی تشخیص نشانهها و جدّی گرفتنشان. زیرا خداوند با زبان نشانهها سخن میگوید. اما فردی میتواند نشانهها را تشخیص دهد، آنها را جدی بگیرد و مشمول موهبت هدایتشان بشود که، علی رغم جدّی بودن برای تحقق هدفش، دربارهی چگونگی رسیدن به آن، رها و منعطف باشد.
آنچه من از زندگی با استاد عباسمنش میآموزم، چنین جنسی از رهایی دربارهی همه چیز است که، شیوهی زندگی استاد عباسمنش است. اساسی که «چگونگی مسیر» را در هر لحظه از زندگی ایشان تعیین میکند. خواه آن مسیر مربوط به برگزاری دورهی جدید باشد، یا هدایت به یک رستواران یا فروشگاه برای غذا، یا یک جاده برای رفتن به جایی، خواه مسیر سفر به دور آمریکا.
ما هیچ برنامهی مدون و از پیش تعیین شدهای برای این سفر نداریم. فقط روی جریان هدایت الهی سوار شدهایم و سعی میکنیم تا اجازه دهیم این جریان ما را به قدم بعدی هدایت کند و قدم بعدی را برایمان مشخص کند.
قطعاً در برنامهی سفر به دور آمریکا، شما رگههای این هدایت به سمت زیباییها را بیشتر به چشم خواهید دید.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD200MB13 دقیقه
سلام به استاد و همه ی دوستان عزیزم
اول از متن اول این فایل اشاره کنم که فوق العاده بود خصوصا این قسمتش:
این بازی روی دو اصل استوار است:
اصل اول: تنها زمانی میتوانی به نقطهی بالاتر صعود کنی که، دست و پایت را از گیره قبلی جدا کنی و بیخیالِ گیره قبلی بشوی.
اصل دوم: اگر بیش از یک حدّ مشخص، بالارفتن را به تعویق بیاندازی(بیش از حدّ حساب و کتاب کنی و به آن ناحیه بچسبی)، قطعاً سقوط میکنی.
چقد وقتی عمیقا راجع به رهایی فک میکنم که ببینم کجای زندگیم این رو رعایت کردم و بعدش نتایج عالی ای پیش اومد یه چیزایی رو به یاد میارم که دقیقا برام این موضوع رو روشن میکنه و میگه که بله آرزو خانم دقیقا همون جاها که رها کردی و تسلیم، شد نقطه ی عطفت و تو پله ها رو یکی پس از دیگری پیمودی و چقد آزادتر شدی چقد رهاتر شدی نسبت به یه سری از مسائل… واقعا خودمو تحسین میکنم که از پسش براومدم😍خداروشکر واقعا❤️👌
و بریم که برسیم به فایل این قسمت😍
از اولش که از رقص مردمانِ در صلحِ آمریکا شروع شد و چیزی که اول خیلی به چِشَم اومد و برام جالب بود خانم ها و آقایونی بودن که با سن بالا خیلی راحت میرقصیدن وشاد بودن و لذت میبردن چقدم زیبا ودلبر بود رقصشون چیزی که خب میشه گفت توی ایران میگن زشته، از تو گذشته و ازاین صحبتا و بادیدن این صحنه ها باور آدم واقعا تغییرمیکنه 👌و یه چیز دیگه ایم که بود لباس های افراد سن بالا بود که بازم برام جذاب بود👌
راجع به رستوران ایرانی، اصلا فکرشو نمیکردم یه رستوران ایرانی توی آمریکا اینقد شلوغ باشه که یه ساعت باید منتظر بود! اولا شما استاد عزیزم و تمام ایرانی هایی که آمریکا زندگی میکنن رو تحسین میکنم واقعا دمتون گرم که به همچین کشور زیبایی هدایت شدید و بعدش اون رستوران رو که قطعا اینقد کیفیت غذاهاشون عالیه که شما دوباره همونجا رفتید، یاد یه خاطره ای افتادم که 2سال پیش به کیش سفر کردم و رفتم رستوران شاندیز و خییلی راضی بودم هم از محیط و هم برخوردشون هم کیفیت عالیه غذاشون👌و اینکه انشالله وقتی دوباره به کیش سفر کنم حتما دوباره به اون رستوران میرم😍و راجع به بحث رقص اول این فایل، یادم میاد رستوران شاندیز موسیقی زنده داشتن و خیلی فضای شاد و مفرحی بود و خب یه سریا واقعا لذت میبردن و شادیشون رو بروز میدادن و یه سریا خیلی موذب و آروم، که فک میکنم اینا برمیگرده به اعتماد به نفس و چقد این فایل برام جالب بود که افراد بدونه اینکه همدیگرو بشناسن و توی جمع غریبه ای بودن اما خیلی آزادانه میرقصیدن این خییییلی به نظرم برمیگرده به اعتماد به نفس و حالِ خوب درونیشون 🤔که خب منم دوس دارم به این موقعیت ها و شرایط هدایت بشم چون من عاشق بزن و برقص لذت های این چنینی ام😁😍اینو گفتم دوباره یاد یه خاطره ی شیرینی افتادم که اسفند 1400 وقتی به بندرعباس سفر کردم هرجا که برای تفریح میرفتیم بساط پایکوبی و رقص و عروسی به پا بود منم که عاشق رقص🤪😅دوستم بهم میگفت منکه اینجا زندگی میکنم این مراسم هارو قبلا ندیده بودم اینجاها 😂میگفت آرزو چون تو اینا رو دوس داشتی به سمتشون هدایت شدیا و اینا تصادفی نیس 😍واقعا همینطوره 👌یادش بخیر واقعا🥺
استاد چه همزمانی خوبی که رفیقاتون رو دیدید، خیلی حس خوبیه واقعا، چقد اونجا که گفتید اینجا همش ماله منه هرجا دوس داری ماشینو بذار خندیدم و چقد این شوخ طبعی رو من همیشه دوس دارم 😍
عاشقتونم که این فایل هارو برامون آماده میکنید و از راه دور این فرکانس شادیتون رو دریافت میکنم و لذت میبرم به نظرم فاصله ها مهم نیستن وازهر جای دنیا میشه اون احساس خوب و همدلی رو دریافت کرد، همینطور که خودتونم همیشه راجع به فرکانس صحبت میکنید ❤️
دوستون دارم
درپناه خدا باشید❤️💖