سفر به دور آمریکا | قسمت ۱۱

مفهوم «رها بودن و نچسبیدن» که‌، استاد عباس‌منش بارها در آموزش‌هایش بر آن تأکید داشته‌، برای من مثل بازی سنگ‌ نوردی (rock climbing) است.  در این بازی گیره‌هایی روی سطح سنگی صاف و بزرگ وجود دارد که‌، فرد با قلاب کردن دستها و پاهای خود در این گیره‌ها‌، از سنگ بالا می‌رود تا به بالاترین نقطه از سنگ برسد. احتمالا شما آن را در پارکهای بازی دیده‌اید و حتی خودتان امتحان کرده‌اید باشید.

این گیره‌ها به گونه‌ای بدقلق طراحی شده که‌، فقط بتوانی مدت کوتاهی دستت را در آنها قلاب و وزن خود را در آن ناحیه از سنگ نگه داری. این بازی روی دو اصل استوار است:

اصل اول: تنها زمانی می‌توانی به نقطه‌ی بالاتر صعود کنی که‌، دست و پایت را از گیره قبلی جدا کنی و  بی‌خیالِ گیره قبلی بشوی.

اصل دوم: اگر بیش از یک حدّ مشخص‌، بالارفتن را به تعویق بیاندازی‌(بیش از حدّ حساب و کتاب کنی و به آن ناحیه بچسبی)‌، قطعاً سقوط می‌کنی.

این دو اصل، شامل زندگی ما نیز می‌شود. یعنی مفهوم رها بودن‌، دقیقاً همین است. تنها زمانی آماده‌ی هدایت به سمت زیبایی‌های بیشتر و زندگی با کیفیت‌تر خواهیم بود که‌، با وجود سپاسگزار بودن و لذت بردن از داشته‌هامان‌، درباره همه چیز رها باشیم و به هیچ چیز- هرچقدر زیبا و خواستنی- نچسبیم.

مفهوم رها بودن در مسیر تحقق اهداف‌مان‌، یعنی تشخیص نشانه‌ها‌ و جدّی گرفتن‌شان. زیرا خداوند با زبان نشانه‌ها سخن می‌گوید. اما فردی می‌تواند نشانه‌ها را تشخیص دهد‌، آنها را جدی بگیرد و مشمول موهبت‌ هدایتشان بشود که‌، علی رغم جدّی بودن برای تحقق هدفش‌، درباره‌ی چگونگی رسیدن به آن‌، رها و منعطف باشد.

آنچه من از زندگی با استاد عباس‌منش می‌آموزم‌، چنین جنسی از رهایی درباره‌ی همه چیز است که‌، شیوه‌‌ی زندگی استاد عباس‌منش است. اساسی که «چگونگی مسیر» را در هر لحظه از زندگی ایشان تعیین می‌کند. خواه آن مسیر مربوط به برگزاری دوره‌ی جدید باشد‌، یا هدایت به یک رستواران یا فروشگاه برای غذا‌، یا یک جاده‌ برای رفتن به جایی‌‌، خواه مسیر سفر به دور آمریکا.

ما هیچ برنامه‌ی مدون و از پیش تعیین شده‌ای برای این سفر نداریم. فقط روی جریان هدایت الهی سوار شده‌ایم و سعی می‌کنیم تا‌ اجازه دهیم‌ این جریان ما را به قدم بعدی هدایت کند و قدم بعدی را برای‌مان مشخص کند.

قطعاً در برنامه‌ی سفر به دور آمریکا‌، شما رگه‌های این هدایت به سمت زیبایی‌ها را بیشتر به چشم خواهید دید.

منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.

سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا

  • نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
  • دانلود با کیفیت HD
    200MB
    13 دقیقه
توجه

این فایل تا مدت محدودی به صورت رایگان قابل استفاده است. در صورت نیاز آن را دانلود کرده و روی سیستم خود ذخیره نمایید.

644 نظر
توجه

اگر می‌‌خواهی تجربیات خود را درباره موضوعات این فایل بنویسی، لازم است عضو سایت شوی و اگر عضو هستی، می‌توانی با ایمیل و رمز عبورت از اینجا وارد سایت شوی.

بازکردن همه‌ی پاسخ‌هانمایش:    به ترتیب تاریخ   |   به ترتیب امتیاز
    تعداد کل دیدگاه‌های «رضا زارعی» در این صفحه: 1
  1. -
    رضا زارعی گفته:
    مدت عضویت: 1064 روز

    به نام خداوند مهربان

    سلام به عزیزانم

    واو چقدر این قسمت از سفر پرانرژی بود

    چقدر رقص این عزیزان اول کلیپ به دلم نشست و من عاشق گلم و اون گل های جلوی اون برج در رنگهای مختلف مدهوشم کرد ،خدای من چه خیابونای تمیزی ،چه آزادی داره موج میزنه ،چقدر تیشرتای خوشگلی استاد و مایک پوشیدن ، چقدر و استاد مثل همیشه پرانرژی و متخصص پیدا کردن بهترین رستورانها ، این حد از هیجان در این قسمت ، استاد میگف علیرضا پارک کن اینجا همه ملک منه ، خندیدم و چقدر عاشقه استادم ،عاشق اینکه خودشه ،عاشق شخصیت این انسان بی نظیر ، متواضع ، آرام ، اکتیو ، کنجکاو ، و….. هزارتا صفت عالیه دیگه ، و بازهم هدایت در زمان مناسب به مکان مناسب که حاصل تسلیم بودن و اعتماد به خداوندیه که استاد برنامه ریزی هاست و قادره مارو به شرط توجه به نکات مثبت و زیبایی ها به زیبایی های بیشتر به تجربه های فوق العاده ای که احساس خوب مارو بیشتر میکنن هدایت کنه ، الهی صد هزار مرتبه شکرت ، چه فضای زیبایی که با انرژی این همه انسانی که اومدن تا تجربه کنن اتفاقات این مراسم و هیجان انگیزترشده بود ، همه درحال لذت بردن از پیر و جوان و بچه ، از اون فواره های آب زیبا گرفته تا اون پیرزنایی سن بالایی که در اون سن دارن میرقصن و فارغ از هر چیز می‌خوان اون لحظه رو زندگی کنن وشادباشن ، واو خدای من داخل این رستوران چقدر شلوغ بود و همه‌ی میزا پربود تا جایی که دیدم و غذاهایی که عالی سرو میشد ، و مریم جان عزیزم کلی تحسینت کردم که تو اون شلوغی تایم گذاشتی و از این زیبایی ها و اون فضا فیلم گرفتی ، چقدر اون هایی که داشتن میرقصیدن و تحسین کردم و خواننده چقدر پرانرژی داشت اجرا میکرد و در آخر یه نگاه و لبخندیم به دوربین ما هدیه داد و اومد پایین میون این همه جمعیت و داشت اون خانومه رو دعوت به رقص میکرد فک کنم و چقدر خوبه این حد از آزادی و در کنار این آزادی فرهنگ بسیار بالای این ملت و امنیت و آرامش این کشور ، چقدر تحسین کردم این همه زیبایی رو و توضیحات مریم عزیز که می‌گفت همه اون وجه مثبت خودشونو به من نشون میدن ، مریم جان عزیزم تحسینت میکنم بابت این حد از درصلح بودن باخود و ارسال این حد از فرکانس های خالص ،

    خدایا شکرت بابت دیدن این همه زیبایی و شادی ، این همه جمعیت که داشتن جشن میگرفتن و با یه خوراکی ساده و لباس های ساده تر فقط سعی میکردن شادی خلق کنن از این فضا ، چیزی که ما باید در هر لحظه انجام بدیم و از لحظات خودمون و انجام کارهای حتی خیلی خیلی ساده بتونیم لحظات لذت بخشی خلق کنیم و این بزرگترین هنره

    خدایا شکرت ،چقدر ثروت معنوی و بی نظیره ،چقدر به آدم آزادی میده تا این دنیای بزرگ و بگرده و تجربه کنه و لذت ببره ، چقدر ثروت انسان رو رهاتر می‌کنه از بسیاری از دغدغه ها ، چقدر پول مقدسه ،چقدر پول معنویه ،چقدر به انسان اختیار میده ، اختیار آزادی درعمل ، چقدر فوق العادس ثروت و پول زیاد و باعث میشه آدم هر رستورانی که عشقش کشید بره و هر غذایی با هر اندازه که بخواد سفارش بده و هر لباسی که بخواد بپوشه و هرجا و هر کجا و هرزمان سفر کنه و خوش بگذرونه ، چقدر پول معنوی و مقدسه که باعث میشه انسان بی دغدغه برای خودش وقت بزاره ، باعث میشه با خیال راحت انسان تفریح کنه و سپاس گزار خداوندش باشه .

    خدایا شکرت خدایا شکرت. خدایا شکرت

    خدایا سپاس گزارم

    خدایا سپاس گزارم

    خدایا سپاس گزارم

    در پناه الله یکتا .

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 5 رای: