مفهوم «رها بودن و نچسبیدن» که، استاد عباس‌منش بارها در آموزش‌هایش بر آن تأکید داشته، برای من مثل بازی سنگ نوردی (rock climbing) است. در این بازی گیره‌هایی روی سطح سنگی صاف و بزرگ وجود دارد که، فرد با قلاب کردن دستها و پاهای خود در این گیره‌ها، از سنگ بالا می‌رود تا به بالاترین نقطه از سنگ برسد. احتمالا شما آن را در پارکهای بازی دیده‌اید و حتی خودتان امتحان کرده‌اید باشید.
این گیره‌ها به گونه‌ای بدقلق طراحی شده که، فقط بتوانی مدت کوتاهی دستت را در آنها قلاب و وزن خود را در آن ناحیه از سنگ نگه داری. این بازی روی دو اصل استوار است:
اصل اول: تنها زمانی می‌توانی به نقطه‌ی بالاتر صعود کنی که، دست و پایت را از گیره قبلی جدا کنی و بی‌خیالِ گیره قبلی بشوی.
اصل دوم: اگر بیش از یک حدّ مشخص، بالارفتن را به تعویق بیاندازی(بیش از حدّ حساب و کتاب کنی و به آن ناحیه بچسبی)، قطعاً سقوط می‌کنی.
این دو اصل، شامل زندگی ما نیز می‌شود. یعنی مفهوم رها بودن، دقیقاً همین است. تنها زمانی آماده‌ی هدایت به سمت زیبایی‌های بیشتر و زندگی با کیفیت‌تر خواهیم بود که، با وجود سپاسگزار بودن و لذت بردن از داشته‌هامان، درباره همه چیز رها باشیم و به هیچ چیز- هرچقدر زیبا و خواستنی- نچسبیم.
مفهوم رها بودن در مسیر تحقق اهداف‌مان، یعنی تشخیص نشانه‌ها و جدّی گرفتن‌شان. زیرا خداوند با زبان نشانه‌ها سخن می‌گوید. اما فردی می‌تواند نشانه‌ها را تشخیص دهد، آنها را جدی بگیرد و مشمول موهبت هدایتشان بشود که، علی رغم جدّی بودن برای تحقق هدفش، درباره‌ی چگونگی رسیدن به آن، رها و منعطف باشد.
آنچه من از زندگی با استاد عباس‌منش می‌آموزم، چنین جنسی از رهایی درباره‌ی همه چیز است که، شیوه‌‌ی زندگی استاد عباس‌منش است. اساسی که «چگونگی مسیر» را در هر لحظه از زندگی ایشان تعیین می‌کند. خواه آن مسیر مربوط به برگزاری دوره‌ی جدید باشد، یا هدایت به یک رستواران یا فروشگاه برای غذا، یا یک جاده برای رفتن به جایی، خواه مسیر سفر به دور آمریکا.
ما هیچ برنامه‌ی مدون و از پیش تعیین شده‌ای برای این سفر نداریم. فقط روی جریان هدایت الهی سوار شده‌ایم و سعی می‌کنیم تا اجازه دهیم این جریان ما را به قدم بعدی هدایت کند و قدم بعدی را برای‌مان مشخص کند.
قطعاً در برنامه‌ی سفر به دور آمریکا، شما رگه‌های این هدایت به سمت زیبایی‌ها را بیشتر به چشم خواهید دید.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD200MB13 دقیقه
به نام خداوند فراوانی ها
با سلام خدمت استاد عزیزم و همه دوستان همراه در این مسیر زیبا و قشنگ و الهی
چی بگم از این فایل که همش و همش فراوانی و وفور نعمت و ثروت و شادی بود
همش شادی و خنده و عشق بود
همش رضایت از زندگی بود
همش در صلح بودن با خود بود
چقدر همه چی رو ساده میگیرن یه زیر انداز و یه خوراکی معمولی برداشتن و کلی باهم لذت میبرن و عشق میکنن خدایا شکرت شکرت
اصلا اصل زندگی همینه که همه چی رو ساده بگیریم به خودمون سخت نگیریم و از به ظاهر کوچکترین چیزای زندگیمون لذت ببریم و تو این مسیر سوت بزنیم و حال کنیم خدارو شکر واقعا شکرت
ما ایرانی ها خیلی مردمان خوب و درجه یکی هستیم فقط نمی‌دونم چرا دنبال دلیل میگردیم تا گریه کنیم و دلسوزی های الکی بکنیم به قول دوستمون اگه شاد باشیم مردم میگن که یه چیزیش هست
این رو گفتم یاد یه خاطره افتادم چند سال پیش با چندتا از دوستان که مجرد بودیم ساعت 11شب تو خونه بودیم که گشنه بودیم گفتیم بریم دور بزنیم و یه سوسیس تخم مرغ هم بگیریم بیایم خونه بخوریم بچه ها باور میکنین که مامورا مارو گرفتن اصلا اهل هیچ برنامه ای هم نبودیم و واقعا برا خرید رفته بودیم بیرون مارو بردن بازداشتگاه دو ساعتی بودیم و چون که دایی یکی از بچه‌ها سرهنگ بود مارو ول کردن
اینم یه خاطره شد چون اینقدر ما تو بازداشتگاه مسخره بازی در آوردیم و خندیدیم که نگو
نمی‌دونم ولی این از اول توی ذهن منه که مسولین نمیخان که مردم شاد باشن اگه دقت کنیم می‌بینیم که اگه تولد یه امام مثلاً باشه خبری نیست ولی وفات که باشه تا یک هفته مراسم میگیرن کسایی که تو یزد زندگی میکنند اینو به وضوح میبینن منم چون باورهامو تغییردادم خدا منو هدایت کرد که از اونجا مهاجرت کنم به یه شهر دیگه خدایا شکرت
هر موقع ما تصمیم به تغییر بکنیم اصلا بطور طبیعی این اتفاقات میوفته و جهان پاسخ میده به افکار ما
در کل خیلی خیلی فایل خوبی بود و من کلی لذت بردم از این همه زیبایی و ثروت
خیلی لذت بردم از مردم که هم تو رستوران و هم بیرون داشتن با لبخند روی لب زندگی میکردند و کسی هم که یه ذره ناراحت باشه بره اونجا حال و هواش عوض میشه
خدایا شکرت شکرت شکرت
خدا چشم مارو به روی فراوانی ها باز کن الهی آمین
در پناه الله یکتا شاد و ثروتمند و سعادتمند در دنیا و آخرت باید باشیم همگی انشالله