روح ما به «سادگی» گرایش دارد. روح ما نگاه ساده‌ای به همه چیز دارد و وقتی به خودمان ساده میگیریم، با روح‌مان هم داستان می‌شویم.
جادوی سفر هم، «سادگی» است. هرچه سفر طولانی‌تر، ضرورت ساده‌گرفتن نیز بیشتر.
دارم به چشم خودم میبینم که چگونه این سفر شاخ و برگ‌های اضافی‌ام را هرس و مرا ساده‌تر میکند. برای همین می‌گویم همراه با این سفر تجربی، سفری عمیق‌تر و معنوی‌تر در وجودم آغاز شده که مرا بیش از پیش ساده‌تر گردانیده است و هرچه این سفر طولانی‌تر می‌شود، ضرورت ساده گرفتن نیز، بیشتر. دارم به چشم خودم میبینم که برای تجربه‌ی عمیق زندگی، راهی جر ساده بودن و ساده گرفتن نداریم.
به اندازه‌ای زیبایی‌های جهان‌مان را تجربه می‌کنیم که به خودمان ساده میگیریم و از وقایع لذت می‌بریم. به همان اندازه که موضوعات را سخت و پیچیده می‌کنیم، خودمان را از تجربه‌ی آنها محروم می‌کنیم.
البته ساده گرفتن، ارتباط بسیاری با عزت نفس‌مان دارد. هرچه بخش‌های بیشتری از عزت نفس‌مان را می‌سازیم، بیشتر خودمان می‌شویم و سبک شخصی خودمان را زندگی می‌کنیم و درباره همه چیز، «سادگی» تنها انتخاب‌مان می‌شود:
- میهمانی گرفتن را ساده میگیریم،
- میهمانی رفتن را ساده میگیریم،
- صحبت با غریبه‌ها را ساده میگیریم،
- حتی لذت بردن را هم ساده میگیریم و از اتفاقات کوچک، شادی‌های بزرگی می‌سازیم.
- سوال از غریبه‌ها را ساده میگیریم،
- اعتراف به ندانستن‌هامان و اشتباهات‌مان را ساده میگیریم،
و در یک کلام با تمامیت وجودمان در صلح قرار میگیریم. خودمان می‌شویم، همان موجود ارزشمندی که، نیازی به اثبات ارزشمندی‌اش به دیگران ندارد. همان موجودی که، میزان ارزش او را «میزان کارهایی که می‌تواند انجام دهد، تعیین نمی‌کند». چراکه ذات او ارزش است.
چرا که ساخته‌ی دست نیرویی است که، جز ارزش نیافریده است.
برای همین هرچه بیشتر خودمان می‌شویم، بیشتر و بیشتر از «اثبات توانایی‌هامان به دیگران»، پرهیز می‌کنیم.
برای همین است که هرچه بیشتر خودمان می‌شویم، بیشتر و بیشتر از« تأیید شدن توسط دیگران» بی‌نیاز می‌شویم.
یک توضیح کوتاه درباره اتفاقی که در انتهای این قسمت دیدید:
آنچه بیش از همه من رو تحت تأثیر قرار داد، زمانی بود که خانم Rachel، همان خانوم مهربونی که شما توی فیلم می‌بینید، وقتی به محل استقرار ما در state park میره تا با ما عکس بگیره و می‌فهمه که ما اونجا رو ترک کردیم، سوار ماشینش میشه و یه عالمه راه تا در ورودی state park میاد، فقط برای اینکه بتونه با ما عکس یادگاری بگیره.
آهنگ آخر این فایل رو تقدیم میکنم به خانم Rachel مهربون و همه شما هم‌سفرای عزیزم که تک تک کلمات‌تون قلبم رو آگنده از عشق و اشتیاق می‌کنه تا بیشتر و بیشتر این مسیر رو ادامه بدم.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت ۱۵190MB13 دقیقه
بنام خدای فراوانی ها
سلام به استاد عزیزم ، مریم جان وهمه اعضای خانواده صمیمی ام
آهنگ انتهای ویدیو چقد زیبا بود چقد با فضا می خورد آدم رو همونجا متوقف میکرد و از زمان مکان میکند و ذهن آدم رو خالی می کرد مثل یک مدیتیشن بود
آزادی مالی و زمانی و مکانی استاد رو‌تحسین میکنم
تو مسافرت با عشقش آزاده و داره به کسب و کار مورد علاقشم میرسه
یکی از نکات مثبت این قسمت افرادی بودن که تو این ویدیو بودن خودشون بودن ، اون اقا که می خوند از ته دلش می خوند و راحت بود عزت نفس داشت
اون خانم که باهاتون صحبت می کرد چقد صمیمی مثبت و پر عشق بود و دارای لبخند زیبا
روحیه گرم و پذیرایی دارن
حتی اون خانم و اقا که اسم سگشون اسکارات بود
تحسین میکنم این مدل دورهمی ها رو این مدل وقت گذرونی ها رو که باعث میشه لذت بردن بدون دردسر اتفاق بیوفته
خدا رو شکر تو این زمینه ترمزی ندارم اعتقاد دارم مهمون اومده که از کنار هم بودن لذت ببریم مهمونی به معنای خودمو بکشم غذا درست کنم بشورم بسایم نیست اینطوری دفعات بعد ناخودآگاه مهمون رو پس میزنم پس راحت می گیرم و همیشه هم‌خدا رو شکر مهمونام‌خودشون‌بهم کمک میکنن اگه چیزی هم اوکی نباشه
بنام خدای زیبایی ها
سلام به همگی
نکات مثبت فایل نکاتی که حالمو خوب کرد
اول فایل با یه دورهمی شروع شد ، یادگیری این نکته که هدف اصلی نباید فراموش بشه و باقی کارها حواشی هستن ، اینکه انقد ساده میگیرن مهمونی ها رو به معنای بی ارزش بودن طرف مقابل براشون مدارا من میبینم اطرافیانم رو که دلیل ریخت و پاش و زحمت های که به خودشون تحمیل میکنن به ریال اینه که طرف فکر نکنه بهش بی احترامی کردیم یا اهر چیزی که مربوط به حرف مردم میشه
این مردم و تایید طلبی خیلی ریز همه جا خودشو نشون میده
چقد خوشرو بودن اجتماعی بودن به داشتن حس خوب به ما کمک می‌کنه
همین روابط اجتماعی خوب که پشتوانش عزت نفسه خوبه باعث میشه حال و انرژیمون خوب و زیاد شه
تو همین یه تیکه سفررچفد ثروت دیده میشد که تحسین میکنم
چه صحنه و حس زیبایی گرفتم از دیدن زیبایی های آخر فایل و آهنگ متناسب باهاش
و چقدر خط کشی ها پر رنگ و انگار تازه همین الان کشیدن