روح ما به «سادگی» گرایش دارد. روح ما نگاه ساده‌ای به همه چیز دارد و وقتی به خودمان ساده میگیریم، با روح‌مان هم داستان می‌شویم.
جادوی سفر هم، «سادگی» است. هرچه سفر طولانی‌تر، ضرورت ساده‌گرفتن نیز بیشتر.
دارم به چشم خودم می‌بینم که چگونه این سفر شاخ و برگ‌های اضافی‌ام را هرس و مرا ساده‌تر می‌کند. برای همین می‌گویم همراه با این سفر تجربی، سفری عمیق‌تر و معنوی‌تر در وجودم آغاز شده که مرا بیش از پیش ساده‌تر گردانیده است و هرچه این سفر طولانی‌تر می‌شود، ضرورت ساده گرفتن نیز، بیشتر. دارم به چشم خودم می‌بینم که برای تجربه‌ی عمیق زندگی، راهی جر ساده بودن و ساده گرفتن نداریم.
به اندازه‌ای زیبایی‌های جهان‌مان را تجربه می‌کنیم که به خودمان ساده میگیریم و از وقایع لذت می‌بریم. به همان اندازه که موضوعات را سخت و پیچیده می‌کنیم، خودمان را از تجربه‌ی آنها محروم می‌کنیم.
البته ساده گرفتن، ارتباط بسیاری با عزت نفس‌مان دارد. هرچه بخش‌های بیشتری از عزت نفس‌مان را می‌سازیم، بیشتر خودمان می‌شویم و سبک شخصی خودمان را زندگی می‌کنیم و درباره همه چیز، «سادگی» تنها انتخاب‌مان می‌شود:
- میهمانی گرفتن را ساده میگیریم،
- میهمانی رفتن را ساده میگیریم،
- صحبت با غریبه‌ها را ساده میگیریم،
- حتی لذت بردن را هم ساده میگیریم و از اتفاقات کوچک، شادی‌های بزرگی می‌سازیم.
- سوال از غریبه‌ها را ساده میگیریم،
- اعتراف به ندانستن‌هامان و اشتباهات‌مان را ساده میگیریم،
و در یک کلام با تمامیت وجودمان در صلح قرار میگیریم. خودمان می‌شویم، همان موجود ارزشمندی که، نیازی به اثبات ارزشمندی‌اش به دیگران ندارد. همان موجودی که، میزان ارزش او را «میزان کارهایی که می‌تواند انجام دهد، تعیین نمی‌کند». چراکه ذات او ارزش است.
چرا که ساخته‌ی دست نیرویی است که، جز ارزش نیافریده است.
برای همین هرچه بیشتر خودمان می‌شویم، بیشتر و بیشتر از «اثبات توانایی‌هامان به دیگران»، پرهیز می‌کنیم.
برای همین است که هرچه بیشتر خودمان می‌شویم، بیشتر و بیشتر از« تأیید شدن توسط دیگران» بی‌نیاز می‌شویم.
یک توضیح کوتاه درباره اتفاقی که در انتهای این قسمت دیدید:
آنچه بیش از همه من رو تحت تأثیر قرار داد، زمانی بود که خانم Rachel، همان خانوم مهربونی که شما توی فیلم می‌بینید، وقتی به محل استقرار ما در state park میره تا با ما عکس بگیره و می‌فهمه که ما اونجا رو ترک کردیم، سوار ماشینش میشه و یه عالمه راه تا در ورودی state park میاد، فقط برای اینکه بتونه با ما عکس یادگاری بگیره.
آهنگ آخر این فایل رو تقدیم می‌کنم به خانم Rachel مهربون و همه شما هم‌سفرای عزیزم که تک تک کلمات‌تون قلبم رو آگنده از عشق و اشتیاق می‌کنه تا بیشتر و بیشتر این مسیر رو ادامه بدم.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت ۱۵190MB13 دقیقه
به نام خداوند زیبایی ها
سلامممممم مریم عزیزم سلام‌استادجان
وای این کلیپ از اون کلیپ های حال خوب کن بود.چقدر ما تصورات غلطی از کودکی به خوردمان
دادن و دائم تو مدارس حسینه ها و…مغز ما شست‌وشو دادن که آمریکایی کثیفن باید به آن ها
توهین کرد مرگ بر آن ها گفت .
آمریکایی ها نژاد پرستی می کنن آمریکایی ضد سیاه پوستان آمریکایی خون ملت ها میخورن.اصلا وطن پرست نیستن غالبا پرچم آمریکا یا کردن شرت یا شلوار یا جوراب واقعا ببینید خود تحقیری بعضی از مردم کشور ما به کجا رسیده پرچم یک کشور جوراب می کنن و می فروشن .و تکلیف صدا و سیما هم که مشخص دائم فقط بحث جنگ خون ریزی موشک و نماز جمعه است یا ایجاد تفرقه نمی دانم هربار فقط صدای مرگ بر آمریکا و …اسرائیل شنیده می شود.
انقدر تو دوران کودکی صدا و سیما فیلم های وحشتناک پخش کرده بود من می ترسیدم ازشون مخصوصا یه سریال بود نشان می داد اسرائیلی داره چشم یه دختر بچه مسلمان می دزد درمیاره برای خودش که مثلا سران اسرائیل بود کلا یه فضای پر از خوف وحشت. من تو تظاهرات 88 کودک بودم ولی انقدر صحنه های وحشتناک صدا و سیما می گذاشت که انگار هنوز تاثیر منفی تش رو مغزم.
الان 5 ماه اصلا هیچ فیلمی نگاه نمی کنم و تازه می فهمم چرا استاد می گفت سریال فیلم‌نگاه نکنید.محتوی جدید صدا وسیما پخش مجدد سریال اوشین که لنگ یه مشت برنجن و فرزند خودشون می فرستن تو برف بره کار کنه که برنج یه گونی کوچک بیاد فقر شدید
من فقط این یه سکانس دیدم و با خودم گفتم خدایا شکرت که صنعت کشاورزی انقدر پیشرفت کرده که برنج تو هرمغازه ایی ریخته .
یا مثلا من دیدم پرچم آمریکا ورودی مدارس دانشگاه ها گذاشتن که با لگد کردن وارد مدرسه بشی اینا همه انرژی منفی دیگه
ما‌کجاییم ملت آمریکا کجا.خدایش نگاه کم چقدر انسانن به معنای واقعی کلمه با خودشون درصلح هستن مهربانترین. من می خوام بگم جا شعارها منفی درود بر آمریکایی ها چقدر شما مهربونید درود بر تک تک کشورها درود برمهاجران افغان داخل ایران من همه ملت های دنیا دوست دارم.
می خوام بر اون نژاد پرستی که همیشه گفتن عربها خارح از ایران بد کثیفن و هیز هستن غلبه کنم درود بر تمام اتحادیه های عرب درود بر هر ملت هر نژاد و هر رنگی .
ای خدا چقدرررررر این آمریکایی ها خوشگل مهربونن کیوتن .تپلی های بامزه .
ای خدا چقدر من به افراد سالخورده این مدلی علاقه دارم.خیلی دوستشون دارم.
فقط اون‌خانم‌پیر مو سفید درحال عشق ورزیدن رقصیدن واییییییییییی خیلی خوشگلا.
چه مهمانی فوق العاده خوبی حالا مهمانی های ایرانی یک نفر میمره تا 4و5 نفر دیگه لذت ببرند. همه هم الان تو ایران فقط گوشی دستشون کسی کنار کسی نیست.
چقدر همگی خوشتیپ هستن .با هر نوع اندامی که دارند لباسی که دوست دارن توش آزاد راحتن‌پوشیدن خودشون و اندامشون دوست دارن.با اینکه بازوهایی به‌اون بزرگی دارند خانم ها در کمال آرامش لباس راحتی و تاپ پوشیدن واقعا این حجم از عزت نفس و اعتماد به نفس قابل ستودن هست خیلیییی عالیه️.خیلی خودشونن حالا ما ها باید ساعت وقت بزاریم لباس رسمی بپوشیم که تو خیابان زشت نباشه.
حالا خداروشکر من خودم اصلا اهل عمل جراحی صورت و بدن اینا نیستم نچرالی دوست دارم .هیچ وقت اهل روتین کاشت ناخن اینا نبودم
من ملیت خودم پیدا کردم چقدر من نزدیکم به آمریکایی هاچون همیشه اعتقاد دارم همه باید کمک هم کنن نه فقط میزبان از مزاحمت دردسر خوشم نمیاد ساده پوشم و اهل خیلی کارهای همسن هام نیستم مثلا پیرسینگ و عمل و لیفت شقییقه و…. وای خدایا شکرت اعتماد به نفسم چند برابر شد و حالا میگم زیبایی در سادگی است .من خودم دوست دارم من زیبا هستم و خدایا شکرت که من زیبا آفریدی.
چه زن وشوهر کیوتی بودن با اوت سگ‌مهربونشون. اخی خدا بامزه من .وای انگار خودمم اونجا تو یک مهمانی خانوادگی بودم. صدای خوب اون آقا صدای چوب در آتش درحال سوختنننن صدای قطرات باران همه چی فوق العاده است.
Rachel جون تو عشق منی خانم مو سفید خوشگل دل جوان کیوتتتتتتتتتت .تو الگو منی عشقم.واقعا دوست داشتنی هستی انشالله هرجا هستی راچل عزیز سلامتتتتت باشی خوشگل موشگله️چه موهای کیوتی داره قد بلند خوشتیپ با اون گوشی قرمز کیوتش ننه تو چقدر عشقی.
Ingod we trust ..