این سفر برای من:
- مشاهده‌‌‌ی عینیِ چگونگی هم‌فرکانس شدن با زیبایی‌هاست.
- تمرین عملی‌ِ قرار گرفتن در زمان مناسب و در مکان مناسب.
این سفر با زبان ماجراهایی که گویی طراحی شده تا جلوی دوربینم رخ دهد، این پیغام را به گوشم می‌رساند که:
موضوعی مهم‌تر از مهارت در فیلم‌برداری یا تجربه در ساختن مستند وجود دارد و آن «هماهنگی» است. هماهنگی با خودت، عشق و علاقه‌ات و لذت بردن از کاری که در حال انجامش هستی.
به من می‌گوید: مهم نیست در حال انجام چه کاری هستی. مهم «احساسی است» که حین انجام آن کار تجربه می‌کنی. احساس تجربه‌ی لذت از انجام کار مورد علاقه‌ات.
این احساس، قدرتی دارد که تو را با نتیجه‌ای هماهنگ می کند که به دنبالش هستی.
چنین جنسی از هماهنگی، تو را با زیبایی‌های جهان اطرافت هم‌فرکانس می‌کند و به جای آنکه دنبال ماجراها بگردی، ماجراها را به سمت تو روانه می‌سازد:
آهویی زیبایی‌اش را جلوی دوربین تو هویدا می‌کند،
در همان لحظه بارانی زیبا تو را همراهی می‌کند،
پرنده‌ها سرمست این هماهنگی می‌شوند و آواز زیبای‌شان را تقدیمت می‌کنند و…
حقیقت این است که: این هماهنگی با خودت و عشق و علاقه‌ات، از هر مهارت و تجربه‌ای مهم‌تر است و بدست آوردنش جهادی اکبر و تعهدی عظیم را می‌طلبد.
این سفر بهترین استاد زندگی‌ام است.
وقتی داشتم این فایل رو تدوین می‌کردم، در حال گوش دادن به این آهنگ زیبا نیز بودم. به همین دلیل تصمیم گرفتم اون رو تقدیم کنم به همه شما همسفرای عزیزم که با خوندن پیام‌ها و نظراتتون قلبم آکنده از عشق و اشتیاق می‌شه تا فایلهای بیشتری رو آماده کنم.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت ۱۶190MB13 دقیقه
سلام دوستان اون روزای اول که با استاد و این خانواده هم فرکانس شده بودم یادمه که استاد میگفت میخوام زیبایی های این کشور رو بیشتر و بیشتر بهتون نشون بدم
ولی متاسفانه به دلیل باورای غلطی که از بچگی به زور کردن تو مخ ما من اصلا درک نمیکردم که یه ایرانی چرا باید بره زیبایی های آمریکا رو نشون بده.مگه از حقیقت باخبر نیست که اینا فلانن بیسارن.الان که دارم به چند ماه پیشم نگاه میکنم میبینم واقعا چقدر من از نظر طرز تفکر از قافله زیبایی ها عقب بودم.منم مثل استاد اهل قم هستم ،وقتی با گوگل مپ قم و ایران رو میبینم بعد میام کشور های دیگه رو میبینم نمیدونم چی به خودم بگم،و یه جورایی احساس گناه میکنم که چرا چشمتو از زیبایی ها بستی
خداوند هممونو به راه راست هدایت کنه
ممنونم از استاد و خانم شایسته ی عزیز و همه ی اعضای خانواده ی دوست داشتنیم